จินาติ : ก. สั่งสม, รวบรวม, ก่อ
นิจินาติ : ก. สะสม, รวบรวม, ก่อ
ปจินาติ : ก. สะสม, ก่อ, เก็บ
ยุญฺชติ : ก. ประกอบ, ก่อ, พยายาม
อาจินาติ : ก. สั่งสม, พอกพูน, รวบรวม, ก่อ
อาจียติ, - เจยฺยติ : ก. สั่งสม, รวบรวม, ก่อ, เพิ่มพูน
อุฏฐหติ : ก. ลุกขึ้น, ตั้งขึ้น, ก่อ, พยายาม, ขยัน
อุปจินาติ : ก. สั่งสม, พอกพูน, ก่อ, เก็บ
อภิสญฺจยติ, อภิสญฺจินาติ : ก. ก่อ, สั่งสม, รวบรวม
กณฺหภาวกร : ค. ซึ่งก่อให้เกิดสถานะเลว
กรุณาภาวนา : อิต. กรุณาภาวนา, การเจริญหรือก่อให้เกิดความกรุณา
กลล : (นปุ.) กลละ กลลรูป ชื่อของการก่อตัว เริ่มแรกของสัตว์ คือเริ่มปฏิสนธิ เป็นรูป ครั้งแรกในครรภ์เป็นปรมาณู เล็กมาก วิ. กลํ ชรตํ ลาตีติ กลลํ. กลปุพฺโพ, ลา อา ทาเน, อ. กลฺ สงฺขฺยาเณ วา, อโล.
จย : (ปุ.) การก่อ, การสะสม, การรวบรวม, ความสะสม, ความรวบรวม, ฝูง, หมู่, พวก, ประชุม, กอง, คณะ, หมวด, ดินที่ถม อุ. จโย ปริปตติ. ดินที่ถมพังทะลาย. จิ จเย, อ.
จิต : กิต. (อันเขา) สั่งสมแล้ว, รวบรวมแล้ว, ก่อแล้ว
จิน : (นปุ.) การก่อ, การก่อสร้าง, การสะสม, การสั่งสม. จิ จเย, ยุ.
ฌายก : ค. ผู้เพ่ง, ผู้ตรึก, ผู้เข้าสมาธิ; ผู้เผา, ผู้ก่อไฟ
เตชวนฺตุ : ค. ผู้มีฤทธิ์, ผู้มีเดช, ก่อให้เกิดความร้อน, มีความร้อน
ทุกฺขวาจา : อิต. วาจาที่ก่อให้เกิดทุกข์, คำพูดก้าวร้าว
ทุกฺขาปน : นป. การทำผู้อื่นให้เป็นทุกข์, การก่อทุกข์
ทุกฺขาปิต : กิต. (อันเขา) ทำให้เป็นทุกข์, อันก่อทุกข์ให้
ทุกฺขาเปติ : ก. ทำให้เป็นทุกข์, ก่อทุกข์ให้
ทุกฺขูปธาน : นป. การเข้าไปตั้งไว้ซึ่งความทุกข์, การก่อทุกข์
โทมนสฺสุปวิจาร : ป. การไตร่ตรองถึงอารมณ์อันเป็นที่ตั้งแห่งโทมนัส, การใคร่ครวญถึงอารมณ์ที่ก่อให้เกิดความทุกข์ใจ
โทสนิย, - นีย, - เนยฺย : ค. ซึ่งเป็นที่ตั้งแห่งโทสะ, ซึ่งก่อให้เกิดความขัดเคือง
ธม : (ปุ.) คนก่อไฟ, พระจันทร์, พระยม, พระกฤษณะ, พระพรหม. ธมฺ สทฺทคติ- สํโยเคสุ, อ. ส. ธม.
นนฺทิสมุทยน : นป. ความก่อตั้งขึ้นแห่งความยินดี, เหตุให้เกิดความเพลิน
ปวตฺต : ค. เป็นไป, ดำเนินไป, ก่อให้เกิดผล
ปาการิฏฺฐิกา : อิต. อิฐที่ก่อกำแพง
ปาสาณเจติย : นป. เจดีย์หิน, เจดีย์ที่ก่อด้วยหิน
โยชก : ค. ผู้ประกอบ, ผู้ก่อ
วิกฺโขภน : นป. การรบกวน, การก่อความยุ่งยาก, การกำเริบ
สงฺโกป : ป. ผู้รบกวน, ผู้ก่อความยุ่ง
สญฺโจทิต : กิต. ยุยงส่งเสริม, ก่อเหตุ
สทร : ค. ก่อความยุ่งยาก, รำคาญใจ
สมุจฺจย : (ปุ.) การก่อขึ้นพร้อม, การสะสม, การสั่งสม, การรวบรวม, การพอกพูน, ความก่อขึ้นพร้อม, การประมวล, ฯลฯ, ฝูง, หมวด, หมู่, พวก, ประชุม, กอง, คณะ, ชุมนุม, สมุจจัย. วิ. สห อุจฺจียนฺเตติ
สมุสฺสย : (วิ.) ยกขึ้น, ก่อขึ้น, งอกขึ้น.
สุจิต : (วิ.) สั่งสมด้วยดี, สะสมด้วยดี, ก่อด้วยดี. สุฏฐปุพฺโพ, จิ จเย, โต.
อคฺคิกรณ : (นปุ.) การทำซี่งไฟ, การก่อไฟ.
อคฺคิจิติ : (อิต.)การก่อไฟ.
อคฺคิสโยค : (ปุ.) การเป่าไฟ, การก่อไฟ.
อภิชเนติ : ก. ทำให้เกิด, ก่อให้เกิด
อาจย : ป. การสั่งสม, การรวบรวม, ก่อทำขึ้น
อาปาทก : ๑. ป. ผู้ดูแลเด็ก, คนเลี้ยงเด็ก ;
๒. ค. ผลิตขึ้น, ก่อให้เกิดขึ้น, นำไปสู่
อาโรหณอาโรหนอาโรหินิ : (นปุ.) พะอง, บันได, บันไดก่อด้วยอิฐ.วิ.อารุยฺหเต เยน ตํอาโรหนํ.อาปุพฺโพ, รุหฺชนเน, ยุ.
อิฏฺฐกาวฑฺฒกี : ป. คนก่ออิฐ, ช่างก่ออิฐถือปูน
อิฏฺฐวฑฺฒกี : (ปุ.) ช่างก่ออิฐ, ช่างทำอิฐ. อิฏฺฐกา + วฑฺฒกี ลบ กา.
อุจฺจย : (ปุ.) การก่อขึ้น, การก่อสร้าง, การสะสมขึ้น, การสะสม, การสั่งสม. อุปุพฺโพ, จิ จเย, อ, ยุ.
อุจฺจยน : (นปุ.) การก่อขึ้น, การก่อสร้าง, การสะสมขึ้น, การสะสม, การสั่งสม. อุปุพฺโพ, จิ จเย, อ, ยุ.
อุปจิต : กิต. สั่งสมแล้ว, ก่อแล้ว
อุปจิตตฺต : นป. การสั่งสม, การก่อ, การเก็บ, การรวบรวม