ธุต ธูต : (วิ.) กำจัด, ขจัด, ขัดเกลา, ไหว, หวั่นไหว, สั่น, สบัด, สลัด, กระดิก. ธุ วิธุนนกมฺปเนสุ, โต. ศัพท์หลังทีฆะ หรือตั้ง ธู วิธูนเน.
ปฏิพาหติ : ก. ห้าม, คัดค้าน, ป้องกัน, ขัดขวาง, ขจัด, ขับไล่
สร : (วิ.) ไป, ถึง, เป็นไป, เที่ยวไป, ออกเสียง, กำจัด, ขจัด, คิด, คำนึง, นึก, ระลึก, เปล่งออก, ซ่านออก.
อนุทฺธเสติ : ก. รื้อ, ขจัด, ทำลาย, โจทย์, ฟ้อง
อปจินาติ : ก. เคารพ, บูชา, สังเกต, เฝ้าดู, ทำลาย, ขจัด
อปฺปโพธติ (อปโพเธติ) : ก. บรรเทา (ความหลับ), ตื่นอยู่, ขจัด
อโปหติ : ก. สละ, ทิ้ง, ขจัด, บำบัด
อุจฺฉินฺทติ : ก. ตัด, ทำลาย, ขจัด
อุจฺฉิชฺชติ : ก. (อันเขา) ตัด, (อันเขา) ขจัด
ตม (โม) นุท : ค. ผู้บรรเทาความมืด, ผู้ขจัดความมืด
ธุต : (ปุ.) ภาวะอันขจัดซึ่งธรรมอันเป็นอกุศล วิ, อกุสสธมฺเม ธุนาตีติ ธุโต, ธุ วิธุนเน, โต.
นิทฺธนฺต : ค. ซึ่งขจัดแล้ว, ถูกปัดเป่าออกแล้ว, ซึ่งสะอาด
นิทฺธมติ : ก. ขจัดออก, ปัดออก, เป่าออก, สะอาด, บริสุทธิ์
นิทฺธมน : นป., นิทฺธมนา อิต. การขจัดออก, การระบายออก, การทดน้ำ; คลอง, เหมือง
ปฏิหงฺขติ : ก. ขจัด, บำบัด, ทำลาย
ปริธสก : ค. ผู้ทำลาย, ผู้ขจัด
ผุณ ผุณน : (นปุ.) การกระจาย, การเรี่ยราย, การกำจัด, การขจัด. ผุณฺ วิกรณวิธุนเนสุ, อ, ยุ.
หตนฺตราย : (วิ.) ผู้มีอันตรายอันขจัดแล้ว.
หตวกาส : (วิ.) มีปัจจัยเป็นเครื่องตั้งลงอันขจัดแล้ว, หมดโอกาส, หมดหนทาง, หมดช่องทาง.
อนุทฺธสฺต : ค. ๑. ไม่ฟุ้งซ่าน, ไม่ฟู ;
๒. ถูกทำลาย, ถูกขจัด
อนุปหต : ๑. ค. ไม่ถูกทำลาย, ไม่ถูกขจัด;
๒. กิต. ถูกโยนขึ้นไป, ถูกพัดขึ้นไป
อนูหต : ค. ไม่ถูกถอน, ไม่ถูกขจัด
อปฺปธสิต : ค. ซึ่งไม่ถูกขจัด, ซึ่งไม่ถูกทำลาย
อปพฺพูหติ, อปพฺยูหติ : ก. ปัดออก, ซัดออก, ขจัดออก
อปพฺยูหาเปติ : ก. ให้นำออก, ให้ขจัดออก, ให้เช็ดออก
อปวิยูหติ : ก. ขจัดออก, นำออก, เช็ดออก
อโปหน : นป. การสละ, การทิ้ง, การขจัด, การบำบัด
อพฺภุทฺธุนาติ : ก. สั่นยิ่ง, เขย่ายิ่ง, ขจัดออก
อภินิมฺมทน : นป. การขจัด, การบรรเทา, การย่ำยี
อรหนฺต : (ปุ.) พระอรหันต์.วิ.สํสารจกฺกสฺสอเรหตวาติอรหาอรหํวา(ผู้ขจัดเสียซึ่งซี่แห่งสังสารจักร).อคฺคทกฺขิเณยฺยภาเวณปูชนํอรหตีติอรหา(ผู้ควรซึ่งการบูชาเพราะความเป็นพระทักขิเณยยบุคคลผู้เลิศ).กิเลสารโยมคฺเคนหนีติ อรหา (ผู้กำจัดข้าศึกคือกิเลสท.ด้วยมรรค).นสนฺติเอตสฺสรหาติอรหา (ผู้ไม่มีปาบธรรม).นตฺถิ เอตสฺสรโหคมนํคตีสุปจฺจาชาตีติอรหํ.
อวิโนทย : ค. ขจัดไม่ได้, บรรเทาไม่ได้
อสมุจฺฉินฺน : ค. ไม่ถูกตัดออก, ไม่ถูกขจัดออก
อหต : (นปุ.) ผ้าอันอะไร ๆ ไม่ขจัดแล้ว, ผ้าใหม่.
โอธุนาติ : ก. สลัดทิ้ง, ขจัดออก, เปลื้อง