ปริขนติ, (ปฬิขนติ) : ก. ขุด
กุทฺทาลิก : (วิ.) ผู้ขุดด้วยจอบ วิ. กุทฺทาเลน ขนตีติ กุทฺทาลิโก. ณิก ปัจ. โมคฯ ขาทิกัณฑ์ ๒๙.
กูปขณ, - ขน : ป. คนขุดบ่อ, คนขุดหลุม
ขณติ : ก. ขุด, ถอน, ทำลาย
ขณน : นป. การขุด
ขตฺตุ : (ปุ.) คนผู้ขุด, นายสารถี, นายประตู, คนเฝ้าประตู.
ขติ : (อิต.) การขุด, การเจาะ, การไช. ขนุ+ ติปัจ. ลบ นุ.
ขนก : (วิ.) ผู้ขุด. ขนุ อวทารเณ, ณฺวุ. ไม่มีฆะ รูปฯ ๕๕๕.
ขาท : (วิ.) ขุด, เจาะ, ไช. ขณุ ขนุ ธาตุ ท ปัจ.
ฏก ฏงฺก : (ปุ.) สิ่ว, เหล็กสกัดสิลา, เครื่องมือ ทำลายหิน, เครื่องมือช่างทำหิน, เครื่อง มือขุดดิน, ขวาน, ขวานเล็กๆ, ดาบ. ฏํกฺ วิทารเณ, อ. แปลง ก เป็น ค เป็น ฏงฺค บ้าง. แปลว่า ความโกรธบ้าง.
ททฺทุล : ป., นป. กากข้าว; การขุด (หนัง)
ทห : (ปุ.) สระ (ที่ขังน้ำขนาดใหญ่ ซึ่งเป้นเอง หรือคนขุด), บึง. วิ. อุทกํ ทธาตีติ ทโห. ทหฺ ธารเณ, อ. ทธฺ รเณวา, อ, ธสฺสโห.
ทิคฺฆิกา : (อิต.) คู ชื่อที่ดินที่ขุดเป็นคลอง หรือล่องเพื่อล้อมเป็นสิ่งที่ต้องการล้อม วิ. ทีฆภาเวน ยุตฺตตฺตา ทิคฺฆิกา. เป็น ทีฆิกาบ้าง.
เทวขาตก : (นปุ.) เหมืองน้อย วิ. เทเวน ขาตํ เทวขาตกํ (เทวดาขุด เนรมิต). ก สดัด. ส. เทวขาต.
นิกฺขณติ, นิขนติ : ก. ขุด, ฝัง, ตั้งลง
นิขาต : ค. ซึ่งขุด, ซึ่งฝัง
ปริกฺขต : กิต. ขุดแล้ว, ตระเตรียมแล้ว, จัดแจงแล้ว
ปริขา : (อิต.) คู ชื่อร่องน้ำที่ขุดขึ้นพื่อเป็น เครื่องกีดขวางป้องกัน หรือเก็บน้ำไว้ใช้, สนามเพลาะ ตือคูที่ขุดบังข้าศึก. วิ. ปริ สมนฺตโต นครสฺส พาหิเร ขญฺญตีติ ปริขา. ปริปุพฺโพ, ขณุ อวทารเณ, โร. รูปฯ ๕๗๙.
สนฺธิจฺเฉท : (วิ.) ผู้ตัดซึ่งที่ต่อ, ฯลฯ, ผู้ตัดช่อง, ผู้ตัดช่องย่องเบา, ผู้ขุดอุโมงค์.
อกฺขต : (วิ.) ไม่ถูกขุด, ไม่ถูกทำลาย, นปุพฺโพ, ขนุ อวทารเณ, โต. ลบ นุซ้อนกฺ.
อขาต : (นปุ.) หนองที่ไม่ได้ขุด, เหมืองน้อย, วิ. น ขาตํ อขาตํ. นปุพฺโพ, ขณุ อวทารเณ, โต. ส. อขาต อาขาต.
อติขณ : นป. การขุดให้ลึก
อติขาต : ค. ที่เขาขุดไว้
อนิขาต : ค. ไม่ขุด, ไม่ลึก
อนุขณติ : ก. ขุด, เจาะลงไป
อภิกฺขณติ : ก. ขุดขึ้น, คุ้ยขึ้น
อภิกฺขณน : นป. การขุด, การคุ้ยขึ้น
อวทารณ : (วิ.) ขุด, เจาะไช, เซาะ, เซาะลง, ทำลาย.
อาขนิก : ป. โจร; หนู; หมู; จอบ; เสียม; คนขุดแร่
อุกฺกจฺจ : กิต. ขุดแล้ว, แขวะแล้ว, เชือดแล้ว, ผ่าแล้ว
อุกฺกิณฺณ : กิต. ขุดออก, ลากออก
อุทหารก : (วิ.) ผู้ขุดร่องน้ำ, ผู้นำน้ำไป, ผู้นำ น้ำไปด้วยเหมือง. อุทกปุพฺโพ, อุทปุพฺโพ วา, หรฺ หรเณ, ณฺวุ. ถ้าตั้งอุทก เป็น บทหน้า พึงลบ ก.
ปุณฺฑติ : ก. ถู, ขูด, ขัด, บด
อุลฺลิขติ : ก. หวี, ขูด, ขีด, เขียน
มโนวิเลข : (ปุ.) ความขูดพิเศษแห่งใจ, ความสงสัย. วิ. มนํ วิเลขติ ทฺวิธากรณวเสนาติ มโนวิเลโข.
อนฺตวฏฺฏิ : อิต. ไส้ทบ, ไส้ขด
อปลิขติ, อปเลขติ : ก. ขูดออก, ลบออก
อปลิขน, อปเลขน : นป. การขูดออก, การลบออก
อวลิขติ : ก. ขูดออก, ลบออก, ตัดเป็นชิ้นๆ
อวเลขน : นป. การขูดออก, การลบออก
อาภุชน : นป. การขด, การคู้, การนั่งขัดสมาธิ
อุลฺเลขน : นป. การเขียน, การขูด, การขีด, การกะเทาะออก
โอลิขติ : ก. ขูดออก, โกนออก, หวี