hardness : (N) ; ความแข็ง ; Syn:compactness, firmness, solidity

dys- : (PRF) ; แข็ง ; Related:เลว, ป่วย

firm 1 : (ADJ) ; แข็ง ; Related:ไม่นิ่ม ; Syn:hard, solid, rigid ; Ant:soft, yielding

hard : (ADJ) ; แข็ง ; Syn:firm, rigid, stiff ; Ant:soft, yielding

rigid : (ADJ) ; แข็ง ; Syn:stiff, unbending

solid : (ADJ) ; แข็ง ; Related:มีลักษณะตัน ; Syn:hard, substantial, compact

stereo- : (PRF) ; แข็ง ; Related:แน่น, สามมิติ

ความแข็ง : (N) ; hardness ; Syn:ความแข็งแรง ; Ant:ความอ่อน, ความนุ่ม ; Samp:กระดูกอ่อนมีความแข็งพอที่จะให้เป็นที่ยึดเกาะของกล้ามเนื้อเอ็นและเยื่ออ่อนอื่น

ความยืดหยุ่น : (N) ; flexibility ; Related:springiness, resilience, elasticity ; Syn:ความอ่อนตัว, ความหยุ่น ; Ant:ความแข็ง ; Def:ลักษณะที่วัตถุสามารถกลับคืนสู่รูปทรงเดิมได้หลังจากแรงที่มากระทำต่อวัตถุนั้นหยุดกระทำ ; Samp:ผ้าชนิดนี้มีความยืดหยุ่นสูง

ความนิ่ม : (N) ; softness ; Related:tenderness ; Syn:ความนุ่ม ; Ant:ความแข็ง

ความ : (N) ; content ; Related:information ; Syn:เนื้อความ, เรื่อง ; Samp:ผมให้แปลเอาความเท่านั้น ไม่ต้องใส่รายละเอียดมาก

แข็ง : (V) ; be strong ; Related:be stiff ; Ant:อ่อน, อ่อนแอ ; Def:เข้มแข็งทนทาน, ไม่แพ้ง่ายๆ ; Samp:นักมวยคนนี้มันแข็งจริงๆ ท่าจะล้มมันได้ยาก

แข็ง : (ADJ) ; strong ; Related:stiff ; Ant:อ่อน ; Def:ที่เข้มแข็งทนทาน, ที่ไม่แพ้ง่ายๆ ; Samp:เขามีฝีมือที่แข็งเอามากๆ คนอื่นคงจะเอาชนะได้ยาก

แข็ง : (ADJ) ; hard ; Related:stiff, solid, rigid, rocklike, firm ; Def:ที่มีลักษณะคงรูปอยู่ได้ไม่อ่อนนิ่มหรืออ่อนตัว ; Samp:งานปั้นชนิดนี้ต้องเลือกดินแข็งจึงจะเหมาะสมกว่าดินเหลว

แข็ง : ว. กระด้าง เช่น ลิ้นแข็ง; ไม่อ่อน, ไม่นิ่ม, เช่น เนื้อแข็ง ของแข็ง; กล้า เช่น แดดแข็ง; ไม่ยอมง่าย ๆ, ไม่รู้สึกสงสาร, เช่น ใจแข็ง; แรง เช่น วันแข็ง ชะตาแข็ง, เข้มแข็ง, ทนทาน, เก่ง, เช่น ทํางานแข็ง วิ่งแข็ง; ว่ายาก เช่น เด็กคนนี้แข็ง; นิ่งไม่ไหวติง, ไม่กระดิกกระเดี้ย, เช่น ขาแข็ง ตัวแข็ง.

ความ : [คฺวาม] น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คํานําหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น ความตาย ความดี ความชั่ว.

กระเดื่อง ๒ : ว. สูงขึ้น, โด่งดัง, ใช้ประกอบลักษณะของคุณงามความดี เช่น ชื่อเสียงกระเดื่อง; แข็ง, กระด้าง, เช่น ยามเมื่อเจ้าเยื้องยุรยาตร ก็มิได้ย่างลงเหยียบดินกระเดื่องใด. (ม. ร่ายยาว กุมาร), นิยมใช้เข้าคู่กับคํา กระด้าง เป็น กระด้างกระเดื่อง.

เพชรดา : [เพ็ดชะดา] น. ความแข็ง, ความอยู่ยงคงกระพัน.

หัวแข็ง ๑ : ว. แข็งแรงทนทานไม่ใคร่เจ็บไข้ (มักใช้แก่เด็ก) เช่น เด็กคนนี้ หัวแข็ง ตากฝนเป็นชั่วโมงก็ไม่เป็นอะไรเลย; กระด้าง, ว่ายาก, เช่น เขาเป็นคนหัวแข็ง ผู้ใหญ่พูดเท่าไรก็ไม่ยอมเชื่อฟัง, ตรงข้ามกับ หัวอ่อน. ก. ไม่ยอมอ่อนตาม เช่น เขาหัวแข็งจริง ๆ ชี้แจงเท่าไรก็ไม่ยอมเปลี่ยน ความคิด.

อินทรีย์ : ความเป็นใหญ่, สภาพที่เป็นใหญ่ในกิจของตน, ธรรมที่เป็นเจ้าการในการทำหน้าที่อย่างหนึ่งๆ เช่น ตาเป็นใหญ่หรือเป็นเจ้าการในการเห็น หูเป็นใหญ่ในการได้ยิน ศรัทธาเป็นเจ้าการในการครอบงำเสียซึ่งความไร้ศรัทธาเป็นต้น 1) อินทรีย์ ๖ ได้แก่ อายตนะภายใน ๖ คือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ 2) อินทรีย์ ๕ ตรงกับ พละ ๕ คือ สัทธา วิริยะ สติ สมาธิ ปัญญา ธรรม ๕ อย่างชุดเดียวกันนี้ เรียกชื่อต่างกันไป ๒ อย่าง ตามหน้าที่ที่ทำ คือ เรียกชื่อว่า พละ โดยความหมายว่า เป็นกำลังทำให้เกิดความเข้มแข็งมั่นคง ซึ่งธรรมที่ตรงข้ามแต่ละอย่างจะเข้าครอบงำไม่ได้ เรียกชื่อว่า อินทรีย์ โดยความหมายว่าเป็นเจ้าการในการครอบงำเสียซึ่งธรรมที่ตรงข้ามแต่ละอย่างคือความไร้ศรัทธา ความเกียจคร้าน ความประมาท ความฟุ้งซ่าน และความหลงงมงาย ตามลำดับ

ความค้ำ : ในประโยคว่า เราจักไม่ทำความค้ำ ไปในละแวกบ้าน เดินเอามือค้ำบั้นเอว นั่งเท้าแขน

ความปรารถนา : ของบุคคลในโลกที่ได้สมหมายด้วยยาก ๔ อย่าง ดู ทุลลภธรรม

ความไม่ประมาท : ดู อัปปมาท

จตุรพิธพร : พร ๔ ประการ คือ อายุ (ความมีอายุยืน) วรรณะ (ความมีผิวพรรณผ่องใส) สุขะ (ความสุขกายสุขใจ) พละ (ความมีกำลังแข็งแรง มีสุขภาพดี)

มาน : (ปุ.) การถือตัว, ความถือตัว, ความหยิ่ง, ความเย่อหยิ่ง, ความจองหอง, ความไว้ตัว, ความไว้ยศ, ความแข็ง, ความพยายาม, ความกล้า, ความตั้งใจจริง, ความสำคัญใจ, ใจ, ดวงใจ, จิตใจ. มนฺ ญาเณ, โณ. มาน ปูชายํ, อ.

กกฺขฬิย : นป. ความแข็ง, ความหยาบ, ความเข้มงวด

ถมฺภนา : อิต. ความแข็ง, ความกระด้าง

กายกมฺม : (นปุ.) กรรมอันสัตว์ทำแล้วด้วยกาย, กรรมอันบุคคลทำแล้วด้วยกาย, วิ. กาเยน กตํ กมฺมํ กายกมฺมํ. การทำด้วยกาย วิ. กาเยน กมฺมํ กายกมฺมํ. กรรมอันไปแล้ว ในกายทวาร วิ. กายทฺวาเร ปวตฺตํ กมฺมํ กายกมฺมํ. กรรมทางกาย วิ. กาเยน กมฺมํ กายกมฺมํ. กายกรรม. กายกรรมที่ใช้ใน ภาษาไทย บางครั้งใช้ในความหมายว่าดัด ตนให้แข็งแรงด้วยท่าทางต่าง ๆ.

ถามคตทิฏฺฐิก : ค. ผู้มีทิฐิอันถึงความแข็งแรง, ผู้มีความเห็นผิดแรงกล้า

แข็ง : ถทฺโท, ขโร

ความกระหาย : ปิปาสา, ตสฺสนํ

ความกว้างขวาง : อายติ [อิ.]

ความกำเริบ : กุปฺปนํ [นป.]

ความกำหนัด : กามราโค [ป.]