สนฺธาเรติ : ก. ทรงไว้, ผู้สอบทาน, ยกขึ้น, เหนี่ยวรั้ง, ค้ำจุน
อุปตฺถมฺภก : ค. อุปถัมภ์, อุดหนุน, ค้ำจุน
อุปตฺถมฺเภติ : ก. ทำให้มั่นคง, อุดหนุน, อุปถัมภ์, ค้ำจุน, สนับสนุน
อุปถมฺถ อุปตฺถมฺภ : (วิ.) ค้ำ, ค้ำจุน, อุดหนุน, ช่วยเหลือ, ส่งเสริม, อนุเคราะห์.อุปปุพฺโพ, ถมฺภฺ ปติพนฺธเน, อ. ธรฺ ธารเณ วา, รมฺโภ. แปลง ธ เป็น ถ ลบ รฺ และลบตัวเอง (ร ของ รมฺภ) ศัพท์หลังซ้อน ตฺ.
กุจฺฉิวิตฺถมฺภน : นป. การค้ำจุนท้อง, การช่วยเหลือให้ลำไส้ปฏิบัติงานได้ตามปกติ (การย่อยอาหาร)
ขมฺภ : ป. ไม้ยัน, ไม้ค้ำ, ตอหม้อ, ผู้ค้ำจุน
ขมฺภกต : ค. ผู้ทำการค้ำจุน, ผู้สนับสนุน
นิราลมฺพ : ค. ไม่มีผู้สนับสนุน, ไม่มีผู้ค้ำจุน
ปติฏฺฐา : อิต. ที่พึ่ง, ที่อาศัย, ที่ยึดเหนี่ยว; ความค้ำจุน; ความช่วยเหลือ; ผู้ช่วยเหลือ
ภรณ : (นปุ.) การเลี้ยง, การพอกพูน, การค้ำจุน.
อาหาร : (ปุ.) วัตถุอัน...พึงกิน, วัตถุอัน...พึง กลืนกิน, เครื่องบริโภค, เครื่องค้ำจุนชีวิต, ของกิน, อาหาร. วิ. โอชฏฺฐมกํ รูปํ อาหร ตีติ อาหาโร. อาหรติ พลายูนีติ วา อาหาโร. อาปุพฺโพ, หรฺ หรเณ, โณ. แปลว่า การณะ, เหตุ. ปัจจัย การนำมา อีกด้วย. ส. อาหาร.
อุปถมฺภก : (วิ.) ผู้ค้ำจุน, ฯลฯ. ณฺวุ ปัจ.
อุปถมฺภน อุปตฺถมฺภน : (นปุ.) การค้ำจุน, ฯลฯ. ยุ ปัจ.