ปมาเรติ : ก. ให้ตาย, ทุบให้ตาย, ฆ่า, ทำร้าย, ทำอันตราย
ปริปาเตติ : ก. โจมตี; ล้มลง; ฆ่า; เสื่อม
ปาเตติ : ก. ทำให้ตกไป, ฆ่า, ทำลาย
หนน : (วิ.) กำจัด, เบียดเบียน, ฆ่า, ตี, ประหาร, กระทบ.
อติปาเตติ : ก. ๑. ทำชีวิตให้ตกไป, ฆ่า;
๒. ยิง (ศร)
วเธติ : ก. ฆ่า
หนติ : ก. ฆ่า
อภิชฺฌาวิสมโลภ : (ปุ.) ความโลภมีส่วนเสมอไปปราศแล้วด้วยความเพ่งเล็ง, ความโลภมีส่วนเสมอไปปราศแล้วด้วยสามารถแห่งความเพ่งเล็งหมายความว่า อยากได้ไม่เลือกทางอาจปล้น ฆ่า ชิงทรัพย์ ฯลฯขอให้ได้เป็นเอาทั้งนั้น.
ฆาเตตาย : (วิ.) ควรฆ่า วิ. ฆาเตตุ อรหตีติ ฆาเตตาโย. อาย หรือ ราย ปัจ. ลบ ตุ.
ฆาเตติ : ก. ฆ่า, ประหาร, ทำลาย, ปล้น
อุปฆาเตติ : ก. ฆ่า, ประหาร
ฆาต : (ปุ.) การฆ่า, ฯลฯ. หนฺ หึสายํ, โณ. ยุ, หนสฺส ฆาโต วิ. ฆาตนํ ฆาโต. ฆาตนํ ฆาตนํ.
ฆาตน : (นปุ.) การฆ่า, ฯลฯ. หนฺ หึสายํ, โณ. ยุ, หนสฺส ฆาโต วิ. ฆาตนํ ฆาโต. ฆาตนํ ฆาตนํ.
นาเสติ : ก. ฆ่า, ประหาร, ทำลาย, ทำให้ฉิบหาย, ขับไล่
นิหนติ : ก. ฆ่า, ทำลาย
ปริฆาต : (วิ.) ฆ่า, ประหาร, กำจัด, เบียดเบียน.
อาหนติ : ก. ฆ่า, เบียดเบียน, ตี, จด, ถึง, ไปถึง
อุทพฺภติ : ก. ฆ่า, ทำลาย
อุปฆาต : (ปุ.) การเข้าไปกระทบ, การเข้าไป ทำร้าย, การเข้าไปเบียดเบียน, การเข้าไป ฆ่า, วิ. อุปหนตีติ อุปฆาโต. อุปปุพฺโพ, หนฺ หีสายํ, โณ, หนสฺส ฆาโต. แปลง ต เป็น ฏ เป็น อุปฆาฏ บ้าง.
อุพฺพธติ : ก. ฆ่า, ทำลาย, สังหาร
กนฺตน : (นปุ.) การตัด, การฆ่า, การแควะ, การควัก, การเชือด. กติ เฉทเน, ยุ.
โคฆาตก : (ปุ.) คนฆ่าโค, นายโคฆาตก์.
ฆจฺจ : (ปุ.?) การฆ่า, การทำลาย, การเบียดเบียน, การกำจัด. หนฺ หึสายํ, โณฺย. แปลง ห เป็น ฆ นฺ เป็น ตฺ ลบ ณฺ รวมเป็นฆตฺย แปลงตฺย เป็น จฺจ.
ฆจฺฉ : ค. อันฆ่าแล้ว, อันทำลายแล้ว
ฆญฺญ : นป. การฆ่า, การทำลาย
ฆฏนา : (อิต.) ความหมั่น, ความขยัน. มฏฺวายามกรเณ. การรวมกัน, การติดต่อกัน, การเชื่อม. ฆฏฺ สงฺฆาเต. การตี, การเบียดเบียน, การฆ่า, การประหาร ฆฏฺ หนเน, ยุ ปัจ.
ฆาฏ : (ปุ.) การฆ่า, การฆ่าฟัน, การตี, การประหาร, การทำลาย, การกำจัด, การเบียดเบียน. ฆฏฺ หึสายํ, โณ. การรวมกัน, การติดต่อกัน, ต้นคอ, ท้ายทอย. ฆฏฺ สํฆาเต, โณ.
ฆาฏก : (ปุ.) ต้นมะขาม, ต้นมะกา, ต้นกระ- เบียน, ต้นมูกใหญ่. คนผู้ฆ่า. ฯลฯ หฏฺ หึสายํ, ณฺวุ. แปลง ห เป็น ฆ.
ฆาตก : (ปุ.) คนผู้ฆ่า, ฯลฯ. หนฺ หึสายํ, ณฺวุ.
ฆาตกมฺม : (นปุ.) กรรมคือการฆ่า, การทำการฆ่า, การฆ่า, ฆาตกรรม (การฆ่าตัวตาย).
โจรฆาตก : ป. คนฆ่าโจร, เพชฌฆาตผู้มีหน้าที่ประหารชีวิตโจร
ชาลิก : (ปุ.) คนดักปลาด้วยข่าย, คนฆ่าปลา ด้วยข่าย, ชาวประมง วิ. ชาเล นิยุตโตติ ชาลิโก. ชาเลน หนฺตีติ วา ชาลิโก. ณิก ปัจ. ส. ชาลิก.
ตณฺหานิฆาตน : นป. การฆ่าหรือทำลายตัณหา
ทณฺฑฆาต : (ปุ.) การฆ่าด้วยอาชญา, ทัณฑฆาตชื่อเครื่องหมายสำหรับฆ่าอักษร ทำให้ไม่ต้องออกเสียงอักษรตัวนั้น มีรูป ดังนี้ ์
ทณฺฑาภิฆาต : ป. การฆ่าด้วยไม้พลอง
นาคหต : ป. ผู้ฆ่าช้าง, ผู้ประหารช้าง
นาส : (ปุ.) ความตาย, ความเสื่อม, ความฉิบ หาย, ความพินาศ, ความย่อยยับ ความป่นปี้, การทำลาย, การฆ่า, การฆ่าฟัน. นสฺ อทสฺสเน, โณ. ส. นาศ.
นาสน : (นปุ.) การให้ตาย, ฯลฯ, การฆ่า, การฟัน, การฆ่าฟัน, นาสนะ ชื่อการลงโทษภิกษุ ผู้ทำผิดให้ ลาสิกขา ให้สละสมณเพศ. นสฺ ธาตุ เณ เหตุปัจ. และ ยุ ปัจ.
นาสนา : (อิต.) การให้ตาย, ฯลฯ, การฆ่า, การฟัน, การฆ่าฟัน, นาสนะ ชื่อการลงโทษภิกษุ ผู้ทำผิดให้ ลาสิกขา ให้สละสมณเพศ. นสฺ ธาตุ เณ เหตุปัจ. และ ยุ ปัจ.
นิกโรติ : ก. ปราบพยศ, ฆ่าน้ำใจ, หลอกลวง, โกง
นิคฺฆาตน : นป. การฆ่า, การประหาร, การทำลาย
นิฆ : ๑. ป. โกรธ, สับสน, วุ่นวาย, ยุ่งยาก;
๒. นป. การฆ่า, การประหาร, การทำลาย
นิฆาต : ป. ผู้ประหาร, ผู้ทำลาย, ผู้ฆ่า
นิฆาติ : อิต. การฆ่า, การทำลาย, การทำให้พินาศ
นิมฺมนฺถยทารุ : (ปุ.) หลักสำหรับผูกสัตว์ฆ่า บูชายัญ. วิ. นิมฺมถียเตติ นิมฺมนฺโถย. ยํ กฏฐ อคฺคินิปฺยาทนตฺถํ กฏฐนฺตเรน ฆํสียเต โส นิมฺมนฺถฺยทารุ.
นิรารมฺภ : ค. มีเรื่องน้อย, มีการปรารภน้อย, ไม่มีการฆ่าสัตว์ในพิธีทำบุญ
นิสูทน : นป. การฆ่าฟัน
นิหต : กิต. ฆ่าแล้ว, ทำลายแล้ว
ปญฺจานนฺตริย : นป. อนันตริยกรรมห้า, กรรมหนักห้าประการ (ฆ่ามารดา, ฆ่าบิดา, ฆ่าพระอรหันต์, ทำพระโลหิตของพระพุทธเจ้าให้ห้อ, ทำลายสงฆ์ให้แตกกัน)
ปฏิมาเรติ : ก. ฆ่าตอบ, ฆ่าแก้แค้น