เจโตปริยาย : (ปุ.) การกำหนดใจ, การกำหนด วาระจิต (คือช่วงของความคิด).
ชลติ : ก. รุ่งเรือง, ส่องแสง, โชติช่วง, โพลง
ชลิต : ๑. นป. การส่องแสง, ความรุ่งโรจน์, ความโชติช่วง;
๒. ค. อันลุกโพลง, อันรุ่งโรจน์, อันโชติช่วง
โชติรส : (วิ.) มีรัศมีอันรุ่งเรือง, (มณี) มีน้ำ (รัศมี) อันโชติช่วง. โชติ+รํสิ ลบนิคคหิต แปลง อิ เป็น อ หรือ โชติ + รส (รัศมี) ก็ได้.
ททฺทฬฺหติ : ก. ส่องแสงจ้า, ส่องแสงโชติช่วง
ธมฺมปชฺโชต : ป. ความโชติช่วงแห่งธรรม, ความรุ่งเรืองแห่งธรรม
ปกฺขพิลาล : ป. นกเค้าแมว, ค้างความแม่ไก่ (ค้างคาวใหญ่ บางตัวมีช่วงปีกกว้างถึงห้าฟุต)
ปาทฉิทฺท : นป. ช่วงวงเท้า, ก้าว
มชฺฌิมโพธิ : (อิต.) เวลาเป็นที่ตรัสรู้มีในท่ามกลาง, มัชฌิมโพธิ คือช่วงระยะเวลาตอนกลาง.
มหาวิโลกน : (นปุ.) การเลือกเหตุสำคัญ, การตรวจดูเหตุใหญ่, การพิจารณาดูสิ่งใหญ่, มหาวิโลกนะ. มหาวิโลกนะ มี ๕ คือ ๑.กาล จะต้องเป็นช่วงระยะเวลาที่มนุษย์มีอายุขัย ๑๐๐ ปี ๒. ทวีป ต้องเป็นชมพูทวีป ๓. ประเทศต้องเป็นมัชฌิมประเทศ ๔. ตระกูลต้องเป็นกษัตริย์ และ ๕. มารดาต้องเป็นหญิงมีเบญจศีล. พระโพธิสัตว์จึงจะมาอุบัติเพื่อตรัสรู้.
อติโรจติ : ก. รุ่งเรืองยิ่ง, โชติช่วง
อวภาสติ : ก. ส่องแสง, โชติช่วง
อุชฺชล : ค. โชติช่วง, โพลง, แจ่ม
อุชฺชลติ : ก. โพลงขึ้น, รุ่งเรือง, โชติช่วง
อุมา : อิต. ความโชติช่วง, ความเปล่งปลั่ง