สดับ : [สะดับ] ก. ตั้งใจฟัง เช่น สดับพระธรรมเทศนา, มักใช้เข้าคู่กับคํา ตรับฟัง เป็น สดับตรับฟัง; (วรรณ) ได้ยิน เช่น ถึงแม้ว่าจะสนิทนิทรา ก็ผวาเมื่อสดับศัพท์เสียงพี่. (วิวาหพระสมุท). (ข. สฎาบ่).
เงี่ยหู : ก. เอียงหูฟังเพื่อให้ได้ยินถนัด, ตั้งใจฟัง.
เงี่ยหู : ก. เอียงหูฟังเพื่อให้ถนัด, ตั้งใจฟัง.