ปาร : นป. ฝั่งอื่น, ฝั่งโน้น; นิพพาน
ปาร : ก. วิ. ฝั่งโน้น
ปารคต : ค. ถึงฝั่ง, ถึงพระนิพพาน
ปารคเวสี : ค. ผู้แสวงหาฝั่ง, ผู้แสวงหาพระนิพพาน
ปารคามี : ค. ผู้ไปสู่ฝั่งโน้น
ปารตฺถิก : ค. ผู้มีความต้องการจะข้ามฝั่ง
ปารโต : ก. วิ. จากฝั่งโน้น, แต่ฝั่งโน้น
ปารท : ป. ปรอท, ธาตุชนิดหนึ่งมีลักษณะเหลวสีคล้ายตะกั่ว
ปารทาริก : ป. ผู้ล่วงกาม, ผู้ประพฤติผิดในกาม, ผู้ล่วงประเวณีในเมียของคนอื่น
ปารเทสิก : ค. ซึ่งเป็นชาวต่างประเทศ
ปารมิตา, ปารมี : อิต. บารมี, คุณความดีที่เคยสั่งสมมา, ความสูงส่งแห่งบุญ
ปารโลลิก : ค. เกี่ยวกับโลกอื่นหรือโลกหน้า
โอปาร : (นปุ.) ฝั่งนี้. อิม+ปาร แปลง อิม เป็น อุ แปลง อุ เป็น โอ. ฝั่งโน้น. อมุ+ปาร ลบ มุ แปลง อ เป็น โอ.
อปาร : (นปุ.) ฝั่นนี้. วิ. ปารโตอญฺญํตีรํอปารํ.
กูปาร : (ปุ.) ทะเล (เต็มด้วยน้ำ มีน้ำเค็ม).
คงฺคาปาร : นป. ฝั่งโน้น
ถูปารห : ค. ผู้ควรแก่สถูป, ผู้สมควรแก่การที่ประชาชนจะสร้างสถูปไว้บูชา
ถูปารหปุคคล : (ปุ.) บุคคลผู้ควรแก่สถูป, บุคคล ที่ควรนำอัฐิบรรจุสถูป. บุคคลที่ ควรนำอัฐิมาบรรจุสถูป มี ๔ ประเภท คือ พระพุทธเจ้า ๑ พระปัจเจกพุทธเจ้า ๑ พระอรหันตสาวก ๑ พระเจ้าจักรพรรดิ ๑.
นิพฺยาปารฏฐติ : (อิต.) ความตั้งอยู่แห่งชีวิต หาการงานมิได้, ความตั้งอยู่แห่งบุคคลผู้ มีความขวนขวายออกแล้ว, ความดำรง ชีวิตอยู่ของคนเกียจคร้าน.
ปารุ : ป. พระอาทิตย์, ไฟ
พยาปาร : (ปุ.) ความขวนขวาย. วิ อา ปุพฺโพ, ปรฺ คติยํ, โณ.
วฺยาปาร : ป. ความขวนขวาย, การอาชีพ
อโนรปาร : ค. ไม่มีทั้งฝั่งข้างนี้และฝั่งข้างโน้น
อปารเนยฺย : ค. ไม่นำไปสู่ฝั่งอื่น
อุปารทฺธ : กิต. ติเตียนแล้ว, โต้เถียงแล้ว, คัดค้านแล้ว
อุปารมติ : ก. เว้น, เลิก, ละ
โอรปาร : นป. เบื้องต่ำและเบื้องสูง, ฝั่งนี้และฝั่งโน้น
สุปฺปารก : (นปุ.) สุปปารกะ ชื่อท่า.