ปฏฺฐ : ๑. ค. สามารถ; ซึ่งแผ่ไป, เข้มแข็ง ;
๒. อ. รับใช้, บำเรอ
ปทฺธ : ๑. ค. ฉลาด, สามารถ, เชี่ยวชาญ;
๒. ค. อ. รับใช้, บำเรอ
กามิตฺถิ : อิต. หญิงบำเรอกาม
ทกฺขิเณยฺยคฺคิ : ป. ไฟคือทักขิไณยบุคคล, ไฟหนึ่งในเจ็ดกองที่พุทธมามกะพึงบำรุงบำเรอบ้าง พึงเสียสละบ้าง
ทิยฑฺฒสหสฺสปริจาริกา : (อิต.) นางบำเรอมี พันที่สองทั้งกึ่งเป็นประมาณ, นางบำเรอหนึ่งพันห้าร้อยนาง.
ปริจรณ : (นปุ.) การบำเรอ, ความบำเรอ. ปริปุพฺโพ, จรฺ คติยํ, ยุ.
ปริจรติ : ก. บำเรอ, รับใช้, ประพฤติรอบคอบ
ปริจริยา : (อิต.) การบำเรอ, ฯลฯ. อิย ปัจ. ความประพฤติ. จรฺ จรเณ.
ปริจารณา : อิต. ความดูแล, การตรวจตรารอบๆ , การบำเรอ
ปริจาริก : (ปุ.) คนรับใช้, คนบำเรอ, ทาส, บ่าว, ทาสรับใช้. ปริปุพฺโพ, จรฺ คติยํ, ณิโก.
ปริจาเรติ : ก. บำเรอ, รับใช้
ปาทปริจาริกา : อิต. หญิงผู้บำเรอแทบเท้า, เมีย, ภรรยา
ปาริจริยา : อิต. การบำเรอ, การรับใช้, การบริการ
พานี : (อิต.) นางฟ้า (ผู้บำเรอเทวบุตร)?
สุสฺสูสา : (อิต.) การฟังด้วยดี, การตั้งใจฟัง, การบำเรอ, การบำรุง, การปฏิบัติ, การรับใช้.
อุปิตฺถี : อิต. เมียน้อย, นางบำเรอ