อติถิอติถี : (ปุ.) คนผู้ไม่มีดิถี (แขก), แขก(คนผู้มาหา).วิ.นตฺถิ ติถิ อสฺสาติ อติถิ.อติถี วา ศัพท์ต้น ณ ปัจ.ศัพท์หลังอี ปัจคนผู้ไม่มีดิถีนั้นหมายความว่ามาหาไม่เลือกเวลา จะเป็นเช้า สาย บ่าย เย็น กลางคืนไม่เลือกทั้งสิ้น.
อติถิ อติถี : (ปุ.) คนผู้ไม่มีดิถี (แขก), แขก (คนผู้มาหา). วิ. นตฺถิ ติถิ อสฺสาติ อติถิ. อติถี วา ศัพท์ต้น ณ ปัจ. ศัพท์หลัง อี ปัจ คนผู้ไม่มีดิถีนั้นหมายความว่า มาหาไม่ เลือกเวลา จะเป็นเช้า สาย บ่าย เย็น กลาง คืน ไม่เลือกทั้งสิ้น.
ทุวงฺคุลกปฺป : ป. การถือว่าสองนิ้วควรได้แก่การกำหนดเวลาอาหารยืดออกไปจนถึงตะวันบ่ายเงายาวสองนิ้ว
ธมฺมานุวตฺตี : ค. อนุวัตรตามธรรม, ปฏิบัติธรรม, คล้อยตามธรรม
ปจฺฉาภตฺต : ก. วิ. ภายหลังอาหาร, เวลาบ่าย
ปุรตฺถาภิมุข : ค. บ่ายหน้าไปทางทิศตะวันออก
สมฺปวงฺก : (ปุ.) บุคคลผู้ยังตนให้เงื้อมไป, บุคคลผู้คล้อยตาม, เพื่อน. สํ ปปุพฺโพ, วกิ คติยํ, อ.
อนุโรธ : (วิ.) คล้อยตาม, อ่อนตาม, ยินดี, ยินดีตาม, อิ่มใจ, พอใจ, ชอบใจ, ดีใจ, ฟูตาม.อนุปุพฺโพ, รุธิอาวรณกาเมสุ, โณ.
อนุโรธนา : (อิต.) ความคล้อยตาม ฯลฯ.
อนุโรธนา ป : (ปุ.) ความคล้อยตาม ฯลฯ.
อนุโลม : (วิ.) เป็นไปตามซึ่งขน, ตามขนคือตามลำดับได้แก่การพิจารณาจับเหตุไปหาผล หรือจับต้นไปหาปลาย, เป็นไปตาม, คล้อยตาม, เป็นพวก, ไม่ขัดขืน, ตามลำดับ, สะดวก, เหมาะ.ส. อนุโลมอนุโลมนฺ.
อนุโลเมติ : ก. อนุโลม, เป็นไปตาม, คล้อยตาม, สมควร
อนุวตฺตติ : ก. อนุวัตรตาม, คล้อยตาม, ดำเนินตาม
อนุวตฺตน : นป. การอนุวัตรตาม, ความคล้อยตาม
อนุวตฺตอนุวตฺตน : (นปุ.) ความคล้อยตาม, ความผ่อนตาม, ความเป็นไปตาม, ความเป็นไปสมควร, ความสมควร.ส.อนุวรฺตน.
อนุวตฺต อนุวตฺตน : (นปุ.) ความคล้อยตาม, ความผ่อนตาม, ความเป็นไปตาม, ความเป็นไปสมควร, ความสมควร. ส.อนุวรฺตน.
อนุวตฺตี : ค. ผู้อนุวัตรตาม, ผู้คล้อยตาม, ผู้เห็นตาม
อนุวตฺเตติ : ก. ให้เป็นไปตาม, ให้คล้อยตาม
อนุสมฺปวงฺกตา : (อิต.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้คล้อยตาม.
อปฺปฏิสฺสวตา : อิต. การไม่ฟังตาม, การไม่คล้อยตาม
อปรนฺตานุทิฏฺฐิ : ค. ผู้มีความเห็นคล้อยตามเรื่องในส่วนอนาคต
อภิมุข : (วิ.) หันหน้าตรงไป, บ่ายหน้าไป, มุ่งหน้าไป.
อสลฺลีน : ค. ไม่หลีกเร้น, ไม่เบี่ยงบ่าย, ไม่เกียจคร้าน
ปรมตฺถทีปนี : อิต. อรรถกถาที่อธิบายปรมัตถธรรม; ชื่ออรรถกถาแห่งเถรคาถา, เถรีคาถา, วิมานวัตถุ, เปตวัตถุ, อุทาน, อิติวุตตกและปัญจปกรณ์แห่งอภิธรรมปิฎก
อตฺถาธิปาย : (ปุ.) การอธิบายซึ่งอรรถ, อธิบายซึ่งอรรถ, อัตถาธิบาย (การขยายความ).