ประสูต : [ปฺระสูด] (แบบ) ก. ขวนขวาย. (ส. ปฺรสูต; ป. ปสุต).
ประสูติ, ประสูติ- : [ปฺระสูด, ปฺระสูติ-] (ราชา) น. การเกิด; การคลอด. ก. เกิด; คลอด. (ส. ปฺรสูติ; ป. ปสูติ).
ปสุต : [ปะ-] ก. ประสูต. (ป.; ส. ปฺรสูต).
ปสูติ : [ปะสูด] น. ประสูติ. (ป.; ส. ปฺรสูติ).