ฆาเตติ : ก. ฆ่า, ประหาร, ทำลาย, ปล้น
ปธเสติ : ก. กำจัด, ทำลาย, ทำร้าย, จู่โจม, ปล้น, ข่มขืน, กระทำชำเรา
ปริทูเสติ : ก. ประทุษร้าย, ปล้น
อจฺฉินฺทติ : ก. ลัก, ตัด, ปล้น, แย่ง, ชิง
คามฆาต : ป. การทำลายบ้าน, การปล้นบ้าน
คามฆาตก : ค. ผู้ทำลายบ้าน, ผู้ปล้นบ้าน
โจร : (ปุ.) ขโมย (ผู้ลักสิ่งของ), โจร (ผู้ร้าย ลักปล้น). จุรฺ เถยฺเย, โณ. ส. โจร.
ทูหน : นป. การปล้น, การซุ่มทำร้าย, การบีบบังคับ; การรีดนม
นิลฺโลป : (ปุ.) การปล้น, การชิง, การแย่งชิง. นิปุพฺโพ, ลุปฺ วิลุมฺปเน, โณ.
ปธส : ป. การกำจัด, การทำลาย, การทำร้าย, การปล้น
ปธสิย : ค. ซึ่งอาจถูกจำกัด, ซึ่งทำลาย, ซึ่งปล้น, ซึ่งข่มขืนได้
ปนฺถฆาต : ป. การปล้นตามทาง, การดักปล้นฆ่าระหว่างทาง
ปนฺถฆาตก : ป. โจรปล้นตามทาง, คนดักทำร้ายกลางทาง
ปนฺถทุหน, - ทูหน : นป., ป. การปล้นตามทาง, การดักปล้นฆ่าระหว่างทาง; โจรปล้นตามทาง
ปาริปนฺถิก : ๑. ป. นักปล้นในหนทาง, โจร;
๒. ค. มีอันตราย, เต็มไปด้วยอันตราย
มคฺคทูสี : ป. โจรปล้นกลางทาง
ลุมฺปติ : ป. ปล้น; กิน
ลุมฺปน : นป. การปล้น; การกิน
วิลุตฺต : กิต. ปล้นแล้ว
วิโลป : ป. การปล้น
วิโลปก : ค. ผู้ปล้น
อภิชฺฌาวิสมโลภ : (ปุ.) ความโลภมีส่วนเสมอไปปราศแล้วด้วยความเพ่งเล็ง, ความโลภมีส่วนเสมอไปปราศแล้วด้วยสามารถแห่งความเพ่งเล็งหมายความว่า อยากได้ไม่เลือกทางอาจปล้น ฆ่า ชิงทรัพย์ ฯลฯขอให้ได้เป็นเอาทั้งนั้น.
อภิมาร : ป. โจร, นักปล้น, ผู้ทำลาย
อโลปติ : ก. ปล้น, แย่ง, ชิง, ตัด
อวรุทฺธ : กิต. ปิดแล้ว, ห้ามแล้ว, ไล่ออกแล้ว, ถูกปล้น
อวิลุตฺต : ค. ไม่ได้ปล้น, ไม่ได้ลักแล้ว
โอลุมฺเปติ : ก. ปล้น, ยึด, เด็ด
ปุลิน : นป. ทราย
ปุลิน ปุฬิน : (นปุ.) ทราย, เนินทราย, หาดทราย. ปุลฺ ปุฬฺ มหตฺเถ, อิโน.