gun : (N) ; ปืน ; Syn:firearm, handgun

piece : (N) ; ปืนพก (คำสแลง) ; Related:ปืน ; Syn:firearm

misfire : (VI) ; (ปืน) ยิงไม่ออก ; Related:(ปืน) ด้าน, ไม่ลั่น

open up : (PHRV) ; (ปืน) เริ่มยิง

pound at : (PHRV) ; (ปืน) ยิงไปที่

aim at : (PHRV) ; เล็ง (ปืน) ไปที่ ; Syn:shoot at, take at

aim for : (PHRV) ; เล็ง (ปืน) ไปที่ ; Syn:shoot at, take at

ปืน : (N) ; gun ; Related:firearm, rifle ; Samp:ตำรวจใช้ปืนยิงขู่ผู้ร้าย ; Unit:ด้าม, กระบอก

ปืนพก : (N) ; pistol ; Related:revolver ; Syn:ปืนสั้น ; Def:ปืนชนิดใส่กระเป๋าไปได้ที่มีขนาดเล็ก ; Samp:ตำรวจพบปืนพกกระบอกหนึ่งในพุ่มไม้ ; Unit:กระบอก

ปืนสั้น : (N) ; pistol ; Related:revolver ; Syn:ปืนพก ; Samp:หล่อนเคยฝึกฝนยิงปืนสั้นด้วยการยิงขวดเบียร์ ; Unit:กระบอก

ปืนกล : (N) ; machine gun ; Def:ปืนชนิดที่ทำงานโดยใช้กลไกเพื่อให้ยิงเร็ว ; Samp:ทหารรัวปืนกลยิงอีกพักใหญ่เพื่อข่มขวัญฝ่ายตรงข้าม ; Unit:กระบอก

ปืนครก : (N) ; mortar ; Def:ปืนใหญ่ใช้ในการรบ สำหรับยิงให้วิถีกระสุนโค้งมาก ; Samp:ผู้ก่อการร้ายยิงปืนครกเข้ามาในค่ายทหาร ; Unit:กระบอก

ปืนต่อสู้อากาศยาน : (N) ; anti-aircraft gun ; Related:anti-aircraft gun, anti-aircraft fire, flak ; Def:ปืนสำหรับต่อสู้เครื่องบินรบของศัตรู ; Samp:เครื่องบินที่บินระดับต่ำอาจตกเป็นเป้าของปืนต่อสู้อากาศยานได้

ปืนลูกซอง : (N) ; shotgun ; Related:fowling piece ; Def:ปืนยาวสำหรับบรรจุดินปืนและเม็ดตะกั่วในลูกกระดาษ ; Samp:ผู้ตายนอนตายในท่าตะแคงเหมือนคนที่โดนยิงด้วยปืนลูกซอง ; Unit:กระบอก

ปืน : น. อาวุธสําหรับยิงให้ลูกออกจากลํากล้องด้วยกําลังดินระเบิดหรือ แรงอัดดันด้วยลมเป็นต้น. (ศร หน้าไม้ เกาทัณฑ์ โบราณเรียกว่า ปืน; ปืนที่ใช้กําลังไฟ เรียกว่า ปืนไฟ).

ปืนกล : น. ปืนที่มีกลไกยิงได้เร็วมาก.

ปืนครก : น. ปืนใหญ่ที่มีลำกล้องสั้นลักษณะคล้ายครก.

ปืนพก : น. ปืนขนาดเล็ก สำหรับพกพาติดตัวไปได้.

ปืนยาว : น. ชื่อปืนชนิดหนึ่ง ลำกล้องยาวตั้งแต่ ๒๐ นิ้ว ขึ้นไป มีแหนบสำหรับบรรจุกระสุน มักใช้ล่าสัตว์.

ซัดไปประหาร : ฆ่าหรือทำร้ายโดยยิง ด้วยศรหรือด้วยปืน พุ่งด้วยหอก ขว้างด้วยศิลา เป็นต้น

ประทับ : อยู่ เช่นประทับแรม (สำหรับเจ้านาย), แนบอยู่เช่นเอาปืนประทับบ่า

กตัตตาวาปนกรรม : ดู กตัตตากรรม

โมหาโรปนกรรม : กิริยาที่สวดประกาศยกโทษภิกษุว่า แสร้งทำหลง คือรู้แล้วทำเป็นไม่รู้; เมื่อสงฆ์สวดประกาศแล้ว ยังแกล้งทำไม่รู้อีก ต้องปาจิตตีย์ (สิกขาบทที่ ๓ แห่งสหธรรมิกวรรค ปาจิตติยกัณฑ์)

กรรม ๑๒ : กรรมจำแนกตามหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการให้ผล พระอรรถกถาจารย์รวบรวมแสดงไว้ ๑๒ อย่างคือ หมวดที่ ๑ ว่าด้วยปากกาล คือ จำแนกตามเวลาที่ให้ผล ได้แก่ ๑.ทิฏฐธรรมเวทนียกรรม กรรมให้ผลในปัจจุบัน คือในภพนี้ ๒.อุปปัชชเวทนียกรรม กรรมให้ผลในภพที่จะไปเกิด คือในภพหน้า ๓.อปราปริยเวทนียกรรม กรรมให้ผลในภพต่อๆไป ๔.อโหสิกรรม กรรมเลิกให้ผล หมวดที่ ๒ ว่าโดยกิจ คือจำแนกการให้ผลตามหน้าที่ ได้แก่ ๕.ชนกกรรม กรรมแต่งให้เกิด หรือกรรมที่เป็นตัวนำไปเกิด ๖.อุปัตถัมภกกรรม กรรมสนับสนุน คือเข้าสนับสนุนหรือซ้ำเติมต่อจากชนกกรรม ๗.อุปปีฬกกรรม กรรมบีบคั้น คือเข้ามาบีบคั้นผลแห่งชนกกรรมและอุปัตถัมภกกรรมนั้นให้แปรเปลี่ยนทุเลาเบาบางหรือสั้นเข้า ๘.อุปฆาตกกรรม กรรมตัดรอน คือกรรมแรงฝ่ายตรงข้ามที่เข้าตัดรอนการให้ผลของกรรม ๒ อย่างนั้นให้ขาดหรือหยุดไปทีเดียว หมวดที่ ๓ ว่าโดยปากทานปริยาย คือจำแนกตามลำดับความแรงในการให้ผล ได้แก่ ๙.ครุกกรรม กรรมหนัก ให้ผลก่อน ๑๐.พหุลกรรม หรือ อาจิณณกรรม กรรมทำมากหรือกรรมชิน ให้ผลรองลงมา ๑๑.อาสันนกรรม กรรมจวนเจียน หรือกรรมใกล้ตาย ถ้าไม่มี ๒ ข้อก่อนก็จะให้ผลก่อนอื่น ๑๒.กตัตตากรรม หรือ กตัตตาวาปนกรรม กรรมสักว่าทำ คือเจตนาอ่อน หรือมิใช่เจตนาอย่างนั้น ให้ผลต่อเมื่อไม่มีกรรมอื่นให้ผล

จุลวรรค : ชื่อคัมภีร์อันเป็นหมวดหนึ่งแห่งพระวินัยปิฎก ซึ่งมีทั้งหมด ๕ หมวด คือ อาทิกัมม์ ปาจิตตีย์ มหาวรรค จุลวรรค บริวาร ; คัมภีร์จุลวรรค มี ๑๒ ขันธกะ คือ ๑.กัมมขันธกะ ว่าด้วยเรื่องนิคคหกรรม ๒.ปาริวาสิกขันธกะ ว่าด้วยวัตรของภิกษุผู้อยู่ปริวาส ผู้ประพฤติมานัต และผู้เตรียมจะอัพภาน ๓.สมุจจยขันธกะ ว่าด้วยระเบียบปฏิบัติต่างๆ ในการประพฤติวุฏฐานวิธี ๔.สมถขันธกะ ว่าด้วยการระงับอธิกรณ์ ๕.ขุททกวัตถุขันธกะ ว่าด้วยข้อบัญญัติปลีกย่อยจำนวนมาก เช่น การปลงผม ตัดเล็บ ไม้จิ้มฟัน ของใช้ต่างๆ เป็นต้น ๖.เสนาสนขันธกะ ว่าด้วยสังฆเภทและสังฆสามัคคี ๘.วัตตขันธกะ ว่าด้วยวัตรต่างๆ เช่น อาคันตุกวัตร เป็นตน ๙.ปาติโมกขัฏฐปนขันธกะ ว่าด้วยระเบียบในการงดสวดปาฏิโมกข์ในเมื่อภิกษุมีอาบัติติดตัวมาร่วมฟังอยู่ ๑๐.ภิกขุนีขันธกะ ว่าด้วยเรื่องภิกษุณีเริ่มแต่ประวัติการอนุญาตให้มีการบวชครั้งแรก ๑๑.ปัญจสติกขันธกะ ว่าด้วยเรื่องสังคายนาครั้งที่ ๑ ๑๒.สัตตสติกขันธกะ ว่าด้วยสังคายนาครั้งที่ ๒ (พระไตรปิฎกเล่ม ๖-๗); ต่อจาก มหาวรรค

ฟั่นเฝือ : เคลือบคลุม, พัวพันกัน, ปนคละกัน, ยุ่ง

ภังคะ : ผ้าทำด้วยของเจือกัน คือ ผ้าทำด้วยเปลือกไม้ ฝ้าย ไหม ขนสัตว์ เปลือกป่าน ๕ อย่างนี้ อย่างใดก็ได้ปนกัน เช่น ผ้าด้วนแกมไหม เป็นต้น

สำรวม : ระมัดระวัง, เหนี่ยวรั้ง, ระวังรักษาให้สงบเรียบร้อย เช่น สำรวมตา, สำรวมกาย, ครอง เช่นสำรวมสติ คือครองสติ, ดู สังวร, รวมประสมปนกัน เช่น อาหารสำรวม

สำลาน : สีเหลืองปนแดง

ปน : (อัพ. นิบาต) บางที, บางคราว, ก็, แต่, ก็ แต่ว่า, ฝ่ายว่า, ส่วน, ส่วนว่า, ถึงอย่างนั้น, ถึงกระนั้น, ถึงดังนั้น, อนึ่งโสด, ด้วยแท้, เหมือนอย่างว่า, สำหรับ, แล, เล่า.

ขุรปฺป : (ปุ.) ธนู, ปืน. ขุรฺ เฉทเน, อโป, ปฺสํโยโค.

สนฺทน : (ปุ.) เกวียน, รถ, รถศึก, ปืน. สนฺทฺ ปสวเน คมเน วา, ยุ.

อุรปฺป : (ปุ.) ปืน (ดื่มอก ดื่มชีวิต). อุรปุพฺโพ, ปา ปาเน, อ, ปฺสํโยโค.

อุสฺสาน : (ปุ.) ปืน. อุรปุพฺโพ, สา สามตฺถิยํ, ยุ.

การตีราคา : อคฺฆาปน [นป.]

กี่, หูกทอผ้า : อาวาปน [ป.นป.]

ไม่หวั่นไหว : อจล, อกมฺปน

สอน : อนุสาสิตฺวา, โอวทิตฺวา, ปริโยทปน