ฉิท : ค. ผู้ตัด, ผู้ทำให้แตก, ผู้ทำลาย, (นิยมใช้ในคำสมาส เช่น พนฺธนจฺฉิท = ผู้ตัดเครื่องผูก)
ฉินฺทนก : ค. ผู้ตัด, ผู้ทำลาย
ธสก : ค. ผู้กำจัด, ผู้ทำลาย
นิฆาต : ป. ผู้ประหาร, ผู้ทำลาย, ผู้ฆ่า
ภญฺชก : ค. ผู้หัก, ผู้ทำลาย
วิทาร : ป.,ค. ผู้ผ่า, ผู้ทำลาย
อปหตฺตุ : ป. ผู้นำไป, ผู้ทำลาย
อภิฆาตี : ป. ศัตรู, ผู้ทำลาย, ฆาตกร
อภิมาร : ป. โจร, นักปล้น, ผู้ทำลาย
อาขณฺฑล : ป. ๑. ชื่อพระอินทร์ ;
๒. ผู้ตัด, ผู้ทำลาย
ปทาเลตุ : ป. ผู้ทำลาย
วิธมก : ค. ผู้ทำลาย
เภตฺตุ : (วิ.) ผู้ทำลาย. ภิทิ วิ-ทารเณ, ตุ.
ปริธสก : ค. ผู้ทำลาย, ผู้ขจัด
เภทก : (วิ.) ผู้ทำลาย, ผู้หนี (เรือนจำ).
วิทฺธสก : ค. ผู้ทำลาย, ผู้กำจัด