การทอดผ้าป่า : (N) ; offering robes to Buddhist priests at monastery ; Def:การเอาผ้าถวายพระโดยวางไว้เพื่อให้พระชักเอาเอง โดยปริยายหมายถึง อาการที่วางไว้อย่างนั้น เช่น ทอดผ้าป่าเรียงวางไว้กลางสนาม. (อภัย) ; Samp:การทอดผ้าป่าครั้งนี้ วัดสามารถเรี่ยไรเงินมาบูรณะวัดได้เป็นจำนวนถึงหนึ่งแสนบาท

ทอดผ้าป่า : (V) ; make and off-season offering of robes and other needs to monks ; Def:เอาผ้าถวายพระโดยวางไว้เพื่อให้พระชักเอาเอง, โดยปริยายหมายถึงอาการที่วางไว้อย่างนั้น ; Samp:เมื่อเร็วๆ นี้ เขาไปทอดผ้าป่าหนังสือ ซึ่งแทนการทอดผ้าป่าที่มุ่งเงิน และมุ่งสร้างอาคาร

ครานั้น : (N) ; at that time ; Related:at that moment ; Syn:เมื่อนั้น, ครั้งนั้น ; Samp:ครานั้น บุคคลที่เคารพนับถือท่านหนึ่งชักชวนให้ไปร่วมขบวนผ้าป่าของท่าน

ศาลา : (N) ; pavilion ; Related:wayside shelter, hall, public house/building ; Def:อาคารหรือสถานที่บางแห่ง ใช้เพื่อประโยชน์การงานอย่างใดอย่างหนึ่ง ; Samp:ชาวบ้านช่วยกันจับชายผ้า แห่ผ้าป่ามาโอบล้อมศาลาที่เตรียมไว้สำหรับเทศน์ ; Unit:หลัง

หัวงาน : (N) ; projector ; Related:foreman, forewoman ; Syn:หัวหน้างาน ; Def:ผู้เป็นหัวหน้าสั่งการในงานต่างๆ ; Samp:ยายบุญรับเป็นหัวงานในวันทอดผ้าป่าปีนี้ ; Unit:คน

แหก : (V) ; part ; Related:break, stretch apart, separate apart, pull apart ; Ant:หุบ ; Def:แยกออก, ถ่างออก, ทำให้อ้าออก, ใช้กำลังฟันฝ่าออกไป ; Samp:รถผ้าป่าพลิกคว่ำ แหกโค้งสะพาน พาผู้โดยสารตายสยองไปตามๆ กัน

แหกโค้ง : (V) ; overshoot a curve ; Samp:รถผ้าป่านั้นพลิกคว่ำแหกโค้งสะพานและทำให้มีผู้เสียชีวิต 5 คน

ผ้าป่า : น. ผ้า (พร้อมทั้งเครื่องบริวาร ถ้ามี) ที่นําเอาไปวางทอดไว้ เสมือนว่าเป็นผ้าที่ทิ้งอยู่ในป่า เพื่อให้พระชักเอาไป เป็นทํานอง ผ้าบังสุกุล มักทําเป็นปรกติต่อท้ายทอดกฐิน เรียกว่า ทอดผ้าป่า.

ทอดผ้าป่า : ก. เอาผ้าถวายพระโดยวางไว้เพื่อให้พระชักเอาเอง, โดยปริยายหมายถึงอาการที่วางไว้อย่างนั้น เช่น ทอดผ้าป่า เรียงวางไว้กลางสนาม. (อภัย).

ชัก ๑ : ก. ดึงสายเชือกเป็นต้นที่ผูกอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อให้สิ่งนั้น เคลื่อนไหวไปตามต้องการ เช่น ชักว่าว ชักรอก; ดึง, ดึงออกมา, ดึงขึ้น, เช่น ชักดาบออกจากฝัก ชักลิ้นชักโต๊ะ; ดึงเอามา เช่น ชักผ้าป่า ชักผ้าบังสุกุล; ดึงออกแล้วดันเข้า เช่น ชักสูบ ชักเข้า ชักออก; นํา เช่น ชักนํ้าเข้าลึกชักศึกเข้าบ้าน; นําเอามาอ้าง, ยกเอามาอ้าง, เช่น ชักตัวอย่าง; เอาออก, หักออก, เช่น ชัก ค่าอาหาร ชักค่านายหน้า; ขยายแนวให้ยืดออก เช่น ชักปีกกา ชักกําแพง; สี เช่น ชักซอ; กระตุก เช่น ชักจ้องหน่อง. ว. ค่อนข้าง, เกือบ, เริ่ม, เช่น ชักโกรธ ชักหิว.

เผา : ก. ทําให้ร้อนให้สุกหรือให้ไหม้เป็นต้นด้วยไฟ เช่น เผาเหล็ก เผากล้วย เผาป่า, โดยปริยายหมายความว่า ทําให้ร้อน เช่น แดดเผา, ทําให้เร่าร้อน เช่น กิเลสเผา, ทําให้หมดไป เช่นเผากิเลส.

ผ้าป่า : ผ้าที่ทายกถวายแก่พระโดยวิธีปล่อยทิ้งให้พระมาชักเอาไปเอง อย่างเป็นผ้าบังสุกุล, ตามธรรมเนียมจะถวายหลังเทศกาลกฐินออกไป; คำถวายผ้าป่าว่า "อิมินา มยํ ภนฺเต, ปํสุกูลจีวรานิ, สปริวารานิ, ภิกฺขุสงฺฆสฺส, โอโณชยาม, สาธุ โน ภนฺเต, ภิกฺขุสงฺโฆ, อิมานิ, ปํสุกูลจีวรานิ, สปริวารานิ, ปฏิคฺคณฺหาตุ, อมฺหากํ, ทีฆรตฺตํ, หิตาย, สุขาย" แปลว่า ข้าแต่พระสงฆ์ผู้เจริญ ข้าพเจ้าทั้งหลายขอน้อมถวายผ้าบังสุกุลจีวร กับทั้งบริวารเหล่านี้ แก่พระภิกษุสงฆ์ ของพระภิกษุสงฆ์จงรับผ้าบังสุกุลจีวร กับทั้งบริวารเหล่านี้ ของข้าพเจ้าทั้งหลาย เพื่อประโยชน์และความสุข แก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย สิ้นกาลนาน เทอญฯ

ทอดผ้าป่า : เอาผ้าถวายโดยทิ้งไว้เพื่อให้พระชักเอาเอง ดู ผ้าป่า

ผ้าอาบน้ำฝน : ผ้าสำหรับอธิษฐานไว้ใช้นุ่งอาบนำฝนตลอด ๔ เดือนแห่งฤดูฝน ซึ่งพระภิกษุจะแสวงหาได้ในระยะเวลา ๑ เดือน ตั้งแต่แรม ๑ ค่ำ เดือน ๗ ถึงขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๘ และให้ทำนุ่งได้ในเวลากึ่งเดือน ตั้งแต่ขึ้น ๑ ถึง ๑๕ ค่ำ เดือน ๘ ปัจจุบันมีประเพณีทายกทายิกาทำบุญถวายผ้าอาบน้ำฝนตามวัดต่างๆ ในวันขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๘; เรียกเป็นคำศัพท์ว่า วัสสิกสาฏิกา หรือ วัสสิกสาฏก; คำถวายผ้าอาบน้ำฝนเหมือนคำถวายผ้าป่า เปลี่ยนแต่ ปํสุกูลจีวรานิ เป็น วสฺสิกสาฏิกานิ และผ้าบังสุกุลจีวร เป็นผ้าอาบน้ำฝน