disabled : (ADJ) ; พิการ ; Related:ทุพพลภาพ, หย่อนความสามารถ ; Syn:paralyzed, cripped ; Ant:able-bodied

maimed : (ADJ) ; พิการ ; Related:เสีย ; Syn:injured, damaged

lame : (ADJ) ; (ขา) พิการ ; Related:(เดิน) กะโผลกโซเซ, เป๋ ; Syn:crippled, disabled

deform : (VI) ; พิกลพิการ ; Related:ผิดรูปร่าง, (รูปร่าง) ผิดปกติ, พิการ ; Syn:distort, disfigure, deface

cripple : (N) ; คนหรือสัตว์ที่พิการ

cripple : (VT) ; ทำให้พิการ ; Syn:lame

deform : (VT) ; ทำให้พิกลพิการ ; Related:ทำให้ผิดรูปร่าง, ทำให้รูปร่างผิดปกติ ; Syn:distort, disfigure, deface

พิการ : (ADJ) ; handicapped ; Related:defective ; Syn:ทุพพลภาพ ; Ant:ปกติ ; Def:เสียอวัยวะมีแขนขาเป็นต้น, เสียไปจากสภาพเดิม ; Samp:เพื่อนของเขาบางคนอยู่ในโครงการเรียนร่วมระหว่างเด็กพิการกับเด็กปกติ

พิกลพิการ : (ADJ) ; deformed ; Related:crippled ; Syn:พิการ ; Def:มีรูปร่างที่ผิดปกติไป ; Samp:ท่านสามารถแกล้งคนพิกลพิการอย่างพวกเขาได้ลงคอหรือ

แป : (ADJ) ; deformed ; Related:flat, ankylosed ; Syn:พิการ ; Def:เรียกมือที่พิการ นิ้วกำเข้าไม่ได้ว่า มือแป ; Samp:มือขวาของเขาโดนกระสุนจนพิการมือแปใช้งานไม่ได้อีกตลอดชีวิต

ครบสามสิบสอง : (ADJ) ; full (organs) ; Related:normal ; Ant:พิการ ; Def:มีอวัยวะครบทุกส่วน, ไม่พิการ, ปกติสมบูรณ์ดี ; Samp:พวกเราที่มีอวัยวะครบสามสิบสองคงไม่ค่อยรู้ถึงความสำคัญของอวัยวะรับสัมผัสเหล่านี้

ความพิกลพิการ : (N) ; deformation ; Related:mutilation, disability ; Syn:ความพิการ ; Samp:ทารกที่รอดจากการตั้งใจทำแท้งของมารดาส่วนใหญ่ร่างกายจะมีความพิกลพิการ

ง่อย : (ADJ) ; lame ; Related:crippled, disabled ; Syn:พิการ, ง่อยเปลี้ยเสียขา ; Ant:ปกติ ; Def:อาการที่แขนหรือขาพิการเคลื่อนไหวไม่ได้อย่างปกติ ; Samp:สมศักดิ์รู้สึกหมดกำลังเหมือนดังคนมือเท้าง่อยตกอยู่ในทุกขเวทนา

ง่อยเปลี้ยเสียขา : (V) ; be lame ; Related:be crippled, be disabled ; Syn:พิการ, ง่อย ; Ant:ปกติ ; Def:มีร่างกายพิการจนเดินไม่ได้อย่างปกติ ; Samp:เธอเป็นคนโชคดีมากนะที่ไม่ได้เกิดมาเป็นคนง่อยเปลี้ยเสียขา

พิการ : ว. เสียอวัยวะมีแขนขาเป็นต้น, เสียไปจากสภาพเดิม, เช่น แขนพิการ ตาพิการ, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ พิกล เป็น พิกลพิการ. (ป., ส. วิการ).

วิการ : ว. พิการ, ที่ผิดแปลกไปจากธรรมชาติ, มักใช้เข้าคู่กับคำ วิกล เป็น วิกลวิการ. . ความผันแปร. (ป., ส.).

วิรูป : ว. น่าเกลียด, พิการ, ไม่น่าดู. (ป., ส.).

อัปการ : [อับปะกาน] (กลอน) ว. ผิดรูป, พิการ, น่าเกลียด. (ป., ส. อปการ).

ขจอก : [ขะ-] ว. กระจอก, ง่อย, ขาเขยก. (ข. ขฺจก ว่า ขาเขยก, พิการ).

วิการ : 1.พิการ, ความแปรผัน, ความผิดแปลก, ผิดปกติ 2.ทำต่างๆ, ขยับเขยื้อน เช่น กวักมือ ดีดนิ้ว เป็นต้น

อุปาทายรูป : รูปอาศัย, รูปที่เกิดสืบเนื่องจากมหาภูตรูป, อาการของมหาภูตรูป ตามหลักฝ่ายอภิธรรมว่า มี ๒๔ คือ ก) ประสาท หรือ ปสาทรูป ๕ ได้แก่ จักขุ ตา, โสต หู, ฆาน จมูก, ชิวหา ลิ้น, กาย, มโน ใจ, ข) โคจรรูป หรือ วิสัยรูป (รูปที่เป็นอารมณ์) ๕ ได้แก่ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ (โผฏฐัพพะ ไม่นับเข้าจำนวน เพราะตรงกับปฐวี เตโช วาโย ซึ่งเป็นมหาภูตรูป) ค) ภาวรูป ๒ ได้แก่ อิตถีภาวะ ความเป็นหญิง และปุริสภาวะ ความเป็นชาย ง) หทัยรูป ๑ คือ หทัยวัตถุ หัวใจ จ) ชีวิตรูป ๑ คือ ชีวิตินทรีย์ ภาวะที่รักษารูปให้เป็นอยู่ ฉ) อาหารรูป ๑ คือกวฬิงการาหาร อาหารที่กินเกิดเป็นโอชา ช) ปริจเฉทรูป ๑ คือ อากาศธาตุ ช่องว่าง ญ) วิญญัติรูป ๒ คือ กายวิญญัติ ไหวกายให้รู้ความ วจีวิญญัติ ไหววาจาให้รู้ความ คือพูดได้ ฎ) วิการรูป ๕ อาการดัดแปลงต่างๆ ได้แก่ ลหุตา ความเบา, มุทุตา ความอ่อน, กัมมัญญตา ความควรแก่งาน, (อีก ๒ คือ วิญญัติรูป ๒ นั่นเอง ไม่นับอีก) ฏ) ลักขณรูป ๔ ได้แก่ อุปจยะ ความเติบขึ้นได้, สันตติ สืบต่อได้, ชรตา ทรุดโทรมได้, อนิจจตา ความสลายไม่ยั่งยืน (นับโคจรรูปเพียง ๔ วิการรูป เพียง ๓ จึงได้ ๒๔); ดู มหาภูต ด้วย

วิการ : ป. การทำให้แปลกไป, พิการ

วิรูป : ค. น่าเกลียด, พิการ, ผิดรูป

อปการ : (วิ.) ทำให้ผิดรูป, พิการ, น่าเกลียด.อป+กรฺธาตุณ ปัจ.

นิพฺพิการ : (วิ.) มีวิการออกแล้ว, ไม่มีวิการ, หนักแน่น.

ทพฺพิกร ทพฺพิการ ทพฺพีกร ทพฺพีการ : (ปุ.) งู.