ฟูก : น. ที่นอนที่ยัดด้วยนุ่นเป็นต้น มักทำเป็นลูกฟูก.
ยี่ภู่ : น. ที่นอน, ฟูก, (ราชาศัพท์ใช้ว่า พระยี่ภู่).
ศยนะ : [สะยะ] น. การนอน, การหลับ; ที่นอน, ฟูก, เบาะ. (ส.; ป. สยน).
ศัยยา : น. ที่นอน, ฟูก, เบาะ. (ส.; ป. เสยฺยา).
ฟก, ฟกช้ำ : ว. บวมชํ้า, บอบช้ำ.
ที่นอน : น. ฟูก, เบาะ, เครื่องปูลาดสําหรับนอน, ราชาศัพท์เรียกว่า พระที่.
เมาะ ๑ : น. ที่นอนทําคล้ายฟูก แต่ยัดนุ่นหลวม ๆ สําหรับเด็ก.
ลอน : น. ส่วนที่มีลักษณะสูง ๆ ตํ่า ๆ อย่างลูกคลื่นติดต่อสลับกันไปบน พื้นราบ เช่น ลอนฟูก ลอนสังกะสี, เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึง เช่นนั้น เช่น ลอนตาล ลอนผม.
ลูกฟูก : น. ลอนของฟูกเป็นต้น, เรียกกระเบื้อง สังกะสี หรือกระดาษ เป็นต้น ที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น กระเบื้องลูกฟูก สังกะสี ลูกฟูก กระดาษลูกฟูก.
ถริมา : ป. เตียง, ฟูก, เบาะ
ภิสิ : อิต. เบาะ, ฟูก, หมอนข้าง
ภิสิ ภิสึ : (อิต.) เสื่อ, ที่นอน, เบาะ, ฟูก, หมอน.
โจลภิสิ, โจฬภิสิ : อิต. ฟูกทำด้วยเศษผ้า, ฟูกเศษผ้า
ติณภิสิ : อิต. เบาะทำด้วยหญ้า, ฟูกที่ยัดด้วยหญ้า
ตุลิกา : (อิต.) นุ่น, ฟูกอันบุคคลยัดแล้วด้วย นุ่น, ฟูกยัดนุ่น.
ตูลิ, ตูลิกา : อิต. ฟูกยัดนุ่น; พู่กันหรือแปรงทาสี
อุณฺณภิสี : (อิต.) ฟูกขนสัตว์ ใช้ขนสัตว์ แทนนุ่น.
เอกเสยฺยา : อิต. ฟูกหรือเบาะสำหรับนอนคนเดียว