อาปทา : (อิต.) ธรรมชาติอันยัง สัตว์ให้ถึงซึ่งความลำบาก, อันตราย, จัญไร, ภัย, พิบัติ.วิ.อาปชฺชนํอาปทา.อฏฺฏํปีฬนํปชฺชตีติวาอาปทา.อาปุพฺโพ, ปทฺคติยํ, อ.อาอุปสรรคลงในอฏฺฏส. อาปทา.
ภย : (วิ.) สะดุ้ง, กลัว, หวาด, เป็นที่กลัว.
ฉาตกภย : (นปุ.) ภัยคือความหิว วิ. ฉาตโก เอว ภยํ ฉาตกภยํ. ภัยอันเกิดจากความหิว วิ. ฉาตกมฺหา ชาตํ ภยํ ฉาตกภยํ. ไทยใช้ ฉาตกภัยในความหมายว่า ภัยอันเกิดจาก ไม่มีอาหารการกิน ข้าวยากหมากแพง ภัย อันเกิดจากความแห้งแล้ง.
ภิ : (นปุ.) ธรรมชาตอันบุคคลพึงกลัว, ภัย.
ภยทสฺสาวี : (วิ.) ผู้เห็นซึ่งภัยโดยปกติ วิ. ภยํ ปสฺสติ สีเลนาติ ภยทสฺสาวี. ฯลฯ. ดู ธมฺมจารี. ภย+ทิสฺ ธาตุ อาวี ปัจ. แปลง ทิสฺ เป็น ทสฺส.
โจรภย : (นปุ.) ภัยแต่โจร, ภัยอันเกิดแต่โจร.
ปฏิภย : นป. ภัยเฉพาะหน้า, สิ่งที่น่ากลัว, อันตราย
มรณภย : (นปุ.) ความกลัวต่อความตาย, ความกลัวแต่ความตาย, ความกลัวอันเกิดแล้วแต่ความตาย, ความกลัวต่อมรณะ, ความกลัวแต่มรณะ, ภัยต่อมรณะ, ภัยแต่มรณะ, ภัยคือมรณะ.
มหพฺภย มหาภย : (วิ.) มีภัยใหญ่, ฯลฯ.
อสิโลกภย : (นปุ.) ภัยแห่งความติเตียน.
กุมฺภีลภย : ป. ภัยเกิดแต่จระเข้
โกธ : (ปุ.) ความกำเริบ, ความเคือง, ความโกรธ, ความโกรธขึ้ง, ความขึ้งเคียด, ความดุร้าย, ความโหดเหี้ยม, ความจำนงภัย. วิ. กุชฺฌนํ โกโธ. คนผู้โกรธ, คนโกรธ. กุชฺฌตีติ โกโธ. กุธฺ โกเป, โณ.
ถ : (ปุ.) ภูเขา, ความเจริญ, ความรุ่งเรือง, ความต้านทานภัย, มงคล. อุ. ถตฺถํ วิหิต- ปณาโม ประณามอันข้าฯตั้งไว้แล้วเพื่อ ความเป็นมงคล. ถุ คติเถริเยสุ. อ. ส. ถ.
ทณฺฑภย : นป. ภัยคืออาชญา, ความกลัวแต่การลงโทษ, การกลัวถูกลงโทษ
ทุพฺภิกฺขพย : (นปุ.) ภัยคือภิกษาอัน...ได้โดย ยาก, ภัยอันเกิดแต่ภิกษาอัน...ได้โดยยาก, ภัยคือความไม่มีแห่งอาหาร, ภัยคือความขัดสนอาหาร, ทุพภิกขภัย.
นิพฺพุยฺหติ : ก. อัน...นำออก, อันช่วยให้พ้นภัย
นิพฺภย : ค. ซึ่งไม่มีภัย, อันไม่มีความกลัว; กล้าหาญ
นิรยภย : นป. ภัยแต่นรก, ความกลัวแต่นรก
นิวารณ : (นปุ.) การปิด, การปิดบัง, การเปิด บังให้พ้นภัย, การเกียดกัน, การป้องกัน, การป้องกันให้พ้นภัย, การพิทักษ์รักษา, ความปิด. ฯลฯ. นิปุพฺโพ, วรฺ อา วรเณ, ยุ. ส. นิวารณ การขัดขวาง, การต่อต้าน.
ปฏิสรณ : นป. ที่พึ่ง, ที่พำนัก, ที่ยึดเหนี่ยว, ที่คุ้มภัย
ปรามส : ป. การถูกต้อง, การจับต้อง, การลูบคลำ, การจับฉวย, การยึดมั่น, การกอดรัด, สิ่งสัมผัสอันเป็นภัย, โรคติดต่อ
เผวร : ค. ซึ่งฉลาดแกมโกง; ซึ่งมีภัยอันตราย
พฺยาปาท : (ปุ.) ความจำนงภัย, ความขึ้งเครียด, ความป้องร้าย, ความผูกใจเจ็บและอยากแก้แค้น, ความพยาบาท. วิ. วฺยาปชฺชติ วินสฺสติ จิตฺต เมเตนาติ วฺยาปาโท พฺยาปาโท วา. วิ อาปุพฺโพ, ปทฺ คติมฺหิ, อ. เจตสิกธรรมอันยังประโยชน์เกื้อกูลและความสุขให้ฉิบหาย.
ภยงฺกร : (วิ.) ทำซึ่งภัย, กระทำซึ่งภัย, น่ากลัว, น่าสพึงกลัว. ทุ. ตัป. อลุตตสมาส.
ภยทสฺสาวี, - ทสฺสี : ค. ผู้เห็นภัย
ภยนฺตราย : (ปุ.) ภัยและอันตราย, อันตราย, อันน่ากลัว, อันตรายที่น่ากลัว.
ภยปตฺต ภยปฺปตฺต : (วิ.) ถึงแล้วซึ่งภัย.
เภสม : นป. ภัยที่น่ากลัว
มรณภยตชฺชิต : (วิ.) ผู้อันภัยคือมรณะคุกคามแล้ว.
สปิฎภย สปฺปฎิภย : (วิ.) มีภัยเฉพาะ, มีภัยเฉพาะหน้า, มีภัยจังหน้า.
อกุโตภย : ค. หาภัยแต่ที่ไหนมิได้, ไม่มีภัย
อคฺคิภย : (นปุ.) ภัยอันเกิดจากไฟ, ภัยแต่ไฟ.อัคคีภัย คือภัยอันเกิดจากไฟไหม้.
อนภิรทฺธิ : (อิต.) ความขึ้งเคียด, ความจำนงภัย, ความปองร้าย.วิ.ปรสมฺปตฺตีสุ นาภิรมตีติอนภิรทฺธิ.นอภิปุพฺโพ, รมุรมเณ, ติ.แปลงติเป็นทฺธิลบมุ.
อภย : (วิ.) ผู้มีภัยหามิได้, ผู้ไม่มีภัย, มิใช่ภัย.
อภยทาน : (นปุ.) การให้ความไม่มีแห่งภัย, อภัยทาน.
อาฆาฏอาฆาต : (วิ.) โกรธขึ้ง, ขึ้งเคียด, จำนงภัย, ปองร้าย, จองเวร, เบียดเบียน, พยาบาท
อาชีวกภย : (นปุ.) ภัยแต่การเลี้ยงชีวิต, ภัยอันเกิดแก่การเลี้ยงชีวิต, ภัยเกิดแก่การเลี้ยงชีพ.
อารกฺขอารกฺขณ : (นปุ.) การป้องกัน, การดูแล, การรักษา, การคุ้มครอง, อารักขา.ขออารักขาคือขอให้ฝ่ายบ้านเมืองมาช่วยคุ้มครองป้องกันภัยอันตราย.อาปุพฺโพ, รกฺขฺปาลเนอ, ยุ.ส.อารกฺษ.
อุตุปริสฺสย : ป. อันตรายจากฤดู, ภัยพิบัติแห่งฤดู
อุทกภย : (นปุ.) ภัยอันเกิดแต่น้ำ, ภัยอันเกิด จากน้ำ, ภัยแต่น้ำ, อุทกภัย (อันตรายอัน เกิดจากน้ำท่วม).
อุลฺลุมฺปน : นป. การยกขึ้น, การให้พ้นภัย, การยกย่อง
ชราภย : นป. ความกลัวแต่ความชราหรือความเสื่อมโทรม
ภีย : (วิ.) ดู ภิยฺย.
ภีโย : (อัพ. นิบาต) อีก.
สปฺปฏิภย : ค. มีอันตรายเฉพาะหน้า, เป็นไปกับด้วยอันตราย
นาฏยรส : ป. รสแห่งนาฏยะมี ๙ อย่างคือ
(๑) สิงฺคาร ความรัก
(๒) กรุณา ความเอ็นดู
(๓) วีร ความพากเพียรอาจหาญ
(๔) อพฺภูต ความอัศจรรย์
(๕) หสฺส ความร่าเริง
(๖) ภย ความกลัว
(๗) สนฺต ความสงบ
(๘) สิภจฺฉ ความเห็นแจ้ง
(๙) รุทฺธ ความโกรธ
ภยูปรต : (วิ.) ผู้มีความกลัวยังไม่สิ้น, ผู้ยังมีความกลัว. ภย+อุปรต.
ภีรุ : (อิต.) หญิง, ผู้หญิง, หญิงพิเศษ. วิ. ภย ปกติ ภีรุ.
ทร ทรถ : (ปุ.) ความกลัว, ความเจ็บป่วย, ความกระวนกระวาย, ความเร่าร้อน, ทรฺ ภยทาเหสุ, อ, โถ. ทรสทฺโท จ ทรถสทฺโท จ กายทรเถ จิตฺตทรเถ กิเลสทรเถ จ วตฺตนฺติ. อภิฯ.
ทาสโวฺยปค : (ปุ.) ทาสที่ยอมตัวเป็นทาสเอง วิ. ภยนิวารณาทฺยตฺถํ ทาสภาว มุปคโต ทาสโวฺยปคโต.