สุหท สุหทย : (ปุ.) คนมีใจดี, คนใจดี, มิตร, สหาย.
พนฺธว : (ปุ.) ญาติ, มิตร. พนฺธุ เยว พนฺธโว. แปลง อุ เป็น อว.
มิตฺต : (ปุ.) คนรักกัน, คนมีความเยื่อใยกัน, เพื่อน, มิตร. วิ. มิโนตี อนฺโตติ มิตฺโต. สพฺพคุเยฺหสุ มียตีติ วา มิตฺโต (ไว้วางใจในความลับ). มิ ปกฺขิปเน, โต, ทฺวิตฺตํ. มิชฺชตีติ วา มิตฺโต. มิทฺ สิเนหเน. มิทติ อตฺตนิ ปรนฺติ วา มิตฺโต (ผูกคนอื่นไว้ในตน). มิทฺ พนฺธเน. แปลง ทฺ เป็น ตฺ. ส. มิตฺร.
กลฺยาณมิตฺตตา : อิต. ความเป็นผู้มีมิตรดี; การคบค้าสมาคมกับคนดี
กุมิตฺต : ป. มิตรเลว, เพื่อนชั่ว
ปาปมิตฺต : ๑. ป. มิตรชั่ว, เพื่อนเลว, สหายไม่ดี;
๒. ค. มีคนชั่วเป็นมิตร
ปาปมิตฺตตา : อิต. ความเป็นผู้มีมิตรชั่ว, ความเป็นผู้มีคนชั่วเป็นมิตร
มิตฺตทฺทุ : (ปุ.) คนประทุษร้ายมิตร. มิตฺตปุพฺโพ, ทุ ปริตาเป, อ. ซ้อน ทฺ.
มิตฺตทฺทุ, มิตฺตทุพฺภี : ป. ผู้ประทุษร้ายมิตร
มิตฺตทุพฺภิโจร : (ปุ.) โจรผู้ประทุษร้ายแก่มิตร, โจรผู้ประทุษร้ายต่อมิตร, โจรผู้ประทุษร้ายมิตร.
มิตฺตปฏิรูปก : (ปุ.) คนเทียมมิตร.
มิตฺตเสนา : (อิต.) กองทัพของมิตร, กองทัพพันธมิตร.
มิถุเภท : ป. การแตกมิตรสัมพันธ์, การทำลายสัมพันธไมตรี
สขฺย : นป. ความเป็นมิตร, ความเป็นเพื่อน, ความสนิทสนม
สมานสุขทุกฺข : (ปุ.) มิตรผู้มีสุขและทุกข์เสมอกัน, มิตรร่วมสุขร่วมทุกข์.
สหพฺย : (ปุ.) มิตร, สหาย, เพื่อน. สหปุพฺโพ, เ พฺย ปวตฺติยํ, อ. ลบสระหน้า คือ เอ.
สหาย สหายก : (ปุ.) มิตร, สหาย (ผู้ร่วมสุขร่วมทุกข์ ผู้ร่วมการงานกัน), เพื่อน. วิ. สห อยติ กิจฺเจสูติ สหาโย. สหปุพฺโพ, อยฺ คมเน, อ. สห หานิ อโย วุทฺธิ วา ยสฺส โส สหาโย. ผู้เสื่อมและผู้เจริญด้วย คือเพื่อนได้ดีมีลาภยศสรรเสริญและสุข ก็ยินดีด้วย เพื่อนเสื่อมลาภไร้ยศหมดสรรเสริญ และได้ทุกข์ ก็เสียใจด้วย เป็นทุกข์ด้วย. ส. สหาย.
อตฺถกฺขายี : (ปุ.) มิตรผู้บอกซึ่งประโยชน์โดยปกติ, มิตรมีปกติบอกซี่งประโยชน์, มิตรแนะประโยชน์.
อนุกมฺปก : (ปุ.) มิตรมีความเอ็นดู, มิตรมีความรักใคร่.
อนุมิตฺต : ป. อนุมิตร, ผู้ติดตาม, สหาย, เพื่อน
อมิตฺต : (วิ.) มิใช่มิตร, ไม่ใช่มิตร.ส. อมิตฺร.
อสกฺขิลวาจตา : อิต. ความเป็นผู้กล่าววาจาอันไม่เป็นมิตร, การพูดถ้อยคำอันไม่อ่อนหวาน
อสมฺโมทก, - ทิก, - ทนีย : ค. ไม่น่ายินดี, ไม่น่าบันเทิง, ไม่เป็นเครื่องให้ระลึกถึงกัน ; ไม่เป็นมิตรกัน
อุปการก : (ปุ.) คนผู้ทำการอุดหนุน, ฯลฯ. มิตรมีอุปการะ.
อุสฺเสเนติ : ก. ชักมาใกล้ตัวเอง, เป็นมิตร