ระรื่น : (ADJ) ; joyful ; Related:happy, delightful, cheerful ; Syn:ระรื้น ; Def:เอิบอาบใจ ; Samp:เสียงพูดคุยของเขาประสานกับเสียงหัวเราะระรื่นตลอดเวลา

รื่น : (V) ; be happy ; Related:be joyful, be joyous, be merry, be jubilant, be pleased ; Syn:ระรื่น, สดชื่น ; Ant:ห่อเหี่ยว ; Samp:หลังจากเล่าจบแล้ว ใบหน้าห่อเหี่ยวของแกก็รื่นขึ้น

บึ้งตึง : (V) ; frown ; Related:be sulky, be stern, be serious ; Syn:บึ้ง, หน้ามุ่ย, ปั้นปึ่ง ; Ant:ยิ้มระรื่น ; Def:ทำหน้าถมึงถึงเพราะโกรธหรือไม่พอใจ ; Samp:เขาบึ้งตึงใส่ฉันแต่เช้าทำให้ฉันแทบอยากจะลุกหนีไปให้พ้นๆ ที่ตรงนั้น

บึ้งตึง : (ADJ) ; sullen ; Related:frowning, sulky, stern, morose, serious ; Syn:บึ้ง, บูด, หน้ามุ่ย, ปั้นปึ่ง ; Ant:ยิ้มระรื่น ; Def:ลักษณะใบหน้าที่ไม่ยิ้มแย้มแจ่มใสเพราะโกรธหรือไม่พอใจ ; Samp:เขามีสิทธิ์อะไรมาทำหน้าบึ้งตึงใส่ฉัน

หน้าจ๋อย : (V) ; pale ; Syn:หน้าสลด, จ๋อย ; Ant:หน้าระรื่น, หน้าบาน ; Def:มีสีหน้าสลด, มีสีหน้าซีดเซียว ; Samp:เขาหน้าจ๋อย เมื่อแม่ไม่อนุญาตให้ไปเที่ยวกับเพื่อน

ระรื่น, ระรื้น : ว. ชื่นบาน, เบิกบานใจ, เช่น ยิ้มระรื่น, เอิบอาบใจ, ซาบซ่านใจ, เช่น หอมระรื่น.

หน้าระรื่น : น. หน้ายิ้มอยู่เสมอ.

กระทิกกระทวย : ว. ระริกระรี่, ซิกซี้, เช่น เจ้าก็ระรี่ระริกกระทิกกระทวย รวยระรื่นจนสิ้นตัว. (ม. ร่ายยาว ชูชก).

สละสลวย : [สะหฺละสะหฺลวย] ว. ที่กล่าวหรือเรียบเรียงได้เนื้อถ้อยกระทงความ และมีสำนวนกลมกลืนไพเราะระรื่นหู (ใช้แก่ถ้อยคำสำนวน) เช่น บทความนี้มีสำนวนสละสลวย.