know better : (PHRV) ; รู้มากขึ้นเกี่ยวกับ ; Related:รู้จักดีขึ้น

clever-clogs : (SL) ; คนที่มีความรู้มาก

knowledgeable : (ADJ) ; ที่รู้มาก ; Related:ซึ่งเป็นปัญญาชน, เฉลียวฉลาด

well-read : (ADJ) ; ซึ่งมีความรู้มากและถี่ถ้วนจากการอ่าน ; Syn:erudite, knowledgeable

well up in : (IDM) ; มีความรู้มากในเรื่องบางอย่าง

learned : (ADJ) ; ซึ่งคงแก่เรียน ; Related:ซึ่งมีความรู้มาก ; Syn:highly-educated

learn from : (PHRV) ; ฉลาดขึ้นเพราะ ; Related:มีประสบการณ์มากขึ้นเนื่องจาก, เรียนรู้มากขึ้นจาก

รู้มาก : (V) ; take advantage of ; Related:exploit, be tricky ; Syn:เอาเปรียบ

แก่วิชา : (ADJ) ; knowledgeable ; Syn:รู้มาก

รอบรู้ : (V) ; be omniscient ; Related:be well-read, be well-informed, be intelligent, be erudite, be proficient in, be well versed in ; Syn:รู้มาก, มีความรู้ ; Ant:รู้น้อย ; Def:รู้หลายอย่าง, รู้กว้างขวาง ; Samp:ท่านรอบรู้ในเรื่องกฎหมาย

งูๆ ปลาๆ : (ADV) ; having a smattering of knowledge ; Related:a little bit ; Syn:ูเล็กน้อย, นิดหน่อย ; Ant:รู้มาก, รู้จริง ; Def:ไม่รู้จริง, มีความรู้เล็กๆ น้อยๆ ; Samp:อย่ามาถามเรื่องโปรแกรมกับฉันเลย ฉันรู้งูๆ ปลาๆเท่านั้นเอง

ล่อใจ : (V) ; tempt ; Related:lure, entice, seduce, allure, invite ; Def:ทำให้อยากกระทำ, ชวนให้อยากได้, ชวนให้อยากรู้ ; Samp:มนุษย์นั้น อะไรที่ปิดป้ายว่าเป็นความลับก็ยิ่งล่อใจให้อยากรู้มากขึ้น

รู้มาก : ก. เอาเปรียบ.

รู้มากยากนาน : (สํา) ก. รู้มากเกินไปจนทําให้ยุ่งยากใจ, มักพูดเข้าคู่กับ รู้น้อยพลอยรําคาญ เป็น รู้มากยากนาน รู้น้อยพลอยรําคาญ.

แก่วัด : ว. อยู่วัดนาน, มีท่าทีหรือความคิดเห็นแบบคนที่ได้รับ การอบรมจากวัดหรืออยู่วัดนาน; รู้มาก.

กบในกะลาครอบ : (สำ) น. ผู้มีความรู้และประสบการณ์น้อยแต่ สำคัญตนว่ามีความรู้มาก.

ความรู้ท่วมหัวเอาตัวไม่รอด : (สํา) ว. มีความรู้มากแต่ไม่รู้จักใช้ความรู้ ให้เป็นประโยชน์.

บาก : ก. ใช้สิ่งมีคมเช่นมีดหรือขวานเป็นต้นฟันสิ่งใดสิ่งหนึ่งเช่นต้นไม้ ให้เป็นแผลเป็นรอยหรือเป็นทางเข้าไป, โดยปริยายหมายความว่า มุ่งหน้าไป เช่น อย่ารู้มากบากหนีแต่ที่ง่าย. (พาลีสอนน้อง).

รู้น้อยพลอยรำคาญ : (สํา) ก. รู้น้อยไม่เข้าใจ ทําให้เกิดความรําคาญใจ, มักพูดเข้าคู่กับ รู้มากยากนาน เป็น รู้มากยากนาน รู้น้อยพลอยรําคาญ.

รู้มลัก, รู้มลาก : [–มะ–] ก. รู้มากอย่าง, เข้าใจมาก.

สะบัดมือ : ก. ลุกไปทันทีเป็นเชิงเอาเปรียบหรือรู้มาก เช่น งานยัง ไม่ทันเสร็จก็สะบัดมือไปแล้ว กินอิ่มแล้วก็สะบัดมือไป.

เอาเปรียบ, เอารัดเอาเปรียบ : ว. รู้มาก, พยายามให้ได้ประโยชน์ มากกว่า.

พาหุสัจจะ : ความเป็นผู้ได้ยินได้ฟังมาก, ความเป็นผู้ได้เรียนรู้มาก หรือคงแก่เรียน มีองค์ ๕ คือ ๑.พหุสฺสุตา ได้ยินได้ฟังมาก ๒.ธตา ทรงจำไว้ได้ ๓.วจสา ปริจิตา คล่องปาก ๔.มนสานุเปกฺขิตา เจนใจ ๕.ทิฏฺยา สุปฏิวิทฺธา ขบได้ด้วยทฤษฎี ดู พหูสูต

พหุสุต, พหุสุตก, พหุสฺสุต, พหุสฺสุตก : ค. พหูสูต, ผู้มีความรู้มาก, ผู้คงแก่เรียน, ผู้ได้ยินได้ฟังมาก, นักปราชญ์

มหาปณฺฑิต : (ปุ.) คนมีความรู้มาก, คนฉลาดมาก, คนมีปัญญามาก, มหาบัณฑิต เป็นคำเรียกผู้ที่สอบปริญญาโทของสถานต่างๆ ชั้นอุดม.

มหามติ : อิต. ความรู้มาก, ความเห็นมาก

รู้มากเกิน : อติเรกสุตสมฺปนฺโน