ลมจับ : (V) ; faint ; Def:อาการหน้ามืดตามัวจนถึงสิ้นสติ, หมดสติ

ลมขึ้น : (V) ; faint ; Syn:ลมจับ, ลมขึ้นเบื้องสูง ; Def:อาการที่ลมดันออกจากภายในกาย ทำให้หาวเรอ หรือให้เกิดอาการวิงเวียนหน้ามืด และอาเจียน

ลมจับ : ก. มีอาการวิงเวียนหน้ามืดบางคราวถึงกับหมดสติ, เป็นลม หรือ เป็นลมเป็นแล้ง ก็ว่า.

ผ่อย : ก. ม่อย เช่น ลมจับพับผ่อยพ้น นับครั้งคราวหลาย. (นิทราชาคริต).

มุจฉา : ลมจับ, สลบ, สวิงสวาย