วาล : ๑. ป. ขนหางสัตว์, ขนสัตว์;
๒. ค. ดุร้าย, ร้าย
วาลคฺค : นป. ปลายขน
วาลณฺฑุปก : ป., นป. แปรงทำด้วยหางม้า
วาลมิค : ป. สัตว์ร้าย
อาลวาลก : (นปุ.) ร่องน้ำรอบโคนต้นไม้, ชลาธาร. อาล (ต้นไม้?) + วาลก (ร่องน้ำ) วาล ก สกัด. ส. อาลวาล อ่างน้ำ.
เทวาลย : (ปุ.) ที่อยู่ของเทวดา, ประเทศเห็นที่อยู่เทวดา, เทวาลัย ชื่อสถานที่เป็นที่ประดิษฐานเทวรูปฯ โบสถ์พราหมณ์, วัดของศาสนาฮินดู. ส. เทวาลย.
เภณฺฑิวาล : ป. หอกซัด
สิวาลย : (ปุ.) เทวสลานของพระอิศวร, ศิวาลัย.
เสวาล : (ปุ.) สาหร่าย วิ. อุทกํ เสวตีติ เสวาโล. สิ เสวายํ, อาโล. อโล วา, วฺอาคโม, อิสฺเส. ส. เศวาล.
อาธาร : (ปุ.) เชิง (เครื่องรองภาชนะทั่ว ๆไป), เชิงบาตร (ขาบาตร), อาธาระเป็นคำเรียกสัมพันธ์บทที่ประกอบด้วยสัตมีวิภัติ (อธิกรณ), การอุปถัมภ์, อ่าง, หม้อน้ำ, ที่ขังน้ำสระ, ร่องน้ำรอบโคนต้นไม้ (อาลวาลก).อาปุพฺโพ, ธรฺธารเณ, โณ.