ปริกิลิสฺสติ : ก. เศร้าหมอง, ขุ่นมัว, สกปรก
วิกฏ : ค. เปลี่ยนแปลง, สกปรก, เป็นมูตรคูถ
กทฺทมีกต : ค. ทำให้เป็นเปือกตม, ทำให้สกปรก
กสมฺพุชาต : ค. สกปรก, ไม่บริสุทธิ์, เลว
กายกสาว : ป. ความหมักหมมแห่งร่างกาย, ความสกปรกที่มีอยู่ในร่างกาย
กาลุสิย : นป. ของปฏิกูล, สิ่งสกปรก
ชมฺพาลี : ๑. อิต. บ่อโสโครก, บ่อที่สกปรก;
๒. ค. ซึ่งมีเปือกตม, อันเป็นโคลนตม
ชลฺลิกา : อิต. หยาดเหงื่อ, ของสกปรก (ขี้ไคล); สะเก็ดไม้ผุ
ปริกิลิฏฺฐ : กิต. เศร้าหมองแล้ว, ขุ่นมัวแล้ว, สกปรกแล้ว
ปฬิพุชฺฌน : นป. ความสกปรก
ปาฏิกุลฺย : นป., ปาฏิกฺกุลฺยตา อิต. ความปฏิกูล, ความสกปรกน่าเกลียด
รโชชลฺล : นป. ความสกปรกดุจเปือกตม
อสงฺกิเลสิก : ค. ผู้ไม่มีกิเลสเครื่องเศร้าหมอง, ผู้ไม่มีความเศร้าหมอง, ผู้ไม่สกปรก
อสุทฺธิ : (อิต.) ความไม่สะอาด, ความไม่หมดจดความไม่ผ่องแพ้ว, ความไม่ผุดผ่อง, ความสกปรก.
อุกฺกลาป : ค. ของที่ต้องกวาดทิ้ง, ของสกปรก, ของปฏิกูล
อุกฺลาป : ๑. ป. หยาดเหงื่อ, ของสกปรก, ของปฏิกูล;
๒. ค. สกปรก, ปฏิกูล