กรุงศรีอยุธยา : สิริอยุชฺฌิยนครํ
เจดีย์พระศรีสรรเพชญตญาณ : สิริสพฺพวิชตาญาณํ
ศีรษะ : สิโร, สีสํ, มุทฺธา
สละสลวย : สิลิฏฺฐก
สิเนหา : สิเนโห
สุนัขจิ้งจอก : สิคาโล
สี, ถู, เสียดสี, กระทบ : ฆํสติ, ฆฏฺเฏติ, นิมฺมถติ
ขี้เซา : นิทฺทาสิสี, นิทฺทาสุ
กลอนเรือน : โคปานสิ
กล่าวสุนทรพจน์ : สุนฺทรวจนํ กเถสิ
กอง : ราสิ, ขนฺโธ, กาโย [ป.]
กองถ่านเพลิง : องฺคารราสิ [ป.]
กัมพลศิลาอาสน์ : กมฺพลสิลาสนํ [นป.]
การอาบน้ำ : นหานํ, สินานํ, สิตพฺโภ
โก่งคันธนู : ธนุ อาโรเปสิ, ธนุสฺส ชยํ โปเถสิ
ใกล้ตาย : มรณาภิภูสิโต
ความรัก : เปมํ, สิเนโห
คุกความ : สนฺตชฺเชสิ
เคาะ : อาโกฏิต, อาโกเฏสิ
เคียงกัน,เทียบ : สํสนฺเธสิ
จันทร์ (วัน) : จนฺทวาโร, สสิวาโร
จ่าย : วลญฺเชสิ
จุก, อุด : ถเกสิ
เจนใจ : โยนิโสมนสิกาเรน สูปธาริโต
เจ้าถิ่น : เนวาสิโก
โฉบลง : ภสฺสิ
ชาวบ้าน : คามวาสิโน
ชิ้นเนื้อ : มํสเปสิ
ชี้ : องฺคุลิยา ทสฺสิยมานา, นิทฺทิสนฺโต
ใช้คนเรียก : ปกฺโกสาเปสิ
ด่า : อกฺโกสิ, อกฺกุฏฺโฐ
ตกแต่งไทยทาน : ปฏิปาเทสิ
ตะโกน : มหาสทฺทํ นิจฺฉาเทสิ
ตั้งครรภ์ : ตสฺสา คพฺโภ ปตฺฏฺฐาสิ
ตั้งมั่น : ปติฏฺฐาสิ
ตัดรอน : วินาสํ อุปฺปาเทสิ
แต่งตัว : อลงฺกโรติ, ปสาเธติ, ปฏิยาเทสิ, ปิลนฺธติ, อภิสงฺขโรติ
บอก : อาจิกฺขติ, กเถติ, วทติ, อาโรเจสิ
บ่า, ไหล่ : อํโส, ภุชสิโร, ขนฺโธ
ประดับ : ปฏิยาเทสิ, อลงฺกโรติ, มณฑยติ, ปสาเธติ, ปิลนฺธติ, อภิสงฺขโร
ประดับด้วยคุณ : คุเณหิ ภูสิโต
ประทับอยู่ : วิหาสิ, วิหริ, วิหาสิตฺถ, วิหรติ
ปรากฏ : ปาตุรโหสิ, ปาตุภวิ, อุปฏฺฐาติ, ปญฺญายติ, ปากโฏ, ปญฺญาต, วิสฺสุต, ขายติ
ป้องหน้า, ส่ายหน้า : นลาเฏ หตฺถํ ฐเปสิ, คีวํ จาเลสิ, สีสํ จาเลสิ
ไป, ดำเนินไป : อคมาสิ, ปายาสิ, ปฏิปชฺชิ
ผ้าอาบน้ำฝน : วาสิกสาฏิกา, อุทกสาฏิกา
เฝ้า : ปสฺสติ, ปสฺสิตุ, อุปสงฺกมติ
พระอินทร์ : โกสิโย, เทวราชา, มฆวา, สกฺโกอินฺโท
เพื่อนบ้าน : อาสนฺนคามวาสิโน
แพร่หลายไปต่างประเทศ : วิเทเสสุ ปาตุรโหสิ