drift : (VI) ; หลง ; Related:หลงทาง, พลัดหลง ; Syn:digress, depart ; Ant:advance

lose : (VT) ; หลงทาง ; Related:หลง

straggle : (VI) ; หลงทาง ; Related:พลัดหลง ; Syn:stray

delusive : (ADJ) ; หลงผิด ; Related:เข้าใจผิด ; Syn:imaginary, false

get lost : (PHRV) ; หลงทาง ; Syn:drop dead

go astray : (PHRV) ; หลงทาง

intoxicated : (ADJ) ; หลงระเริง (อำนาจ, ความสำเร็จ) ; Related:มัวเมา ; Syn:rapt, enthralled

หลง : (V) ; remain ; Related:stay behind, be left, linger ; Syn:หลงเหลือ ; Def:เหลืออยู่, ตกค้างอยู่ ; Samp:ควันยังหลงอยู่ในห้องและมีกลิ่นไหม้เล็กน้อย

หลง : (V) ; be misled ; Related:be misguided, misunderstand, be mistaken ; Syn:เข้าใจผิด, หลงผิด ; Def:สำคัญผิด, เข้าใจผิดพลาด ; Samp:เธอหลงเข้าใจว่าเขาชอบเธอเป็นคู่รัก

หลง : (V) ; be infatuated ; Syn:ลุ่มหลง, เมามัว, มัวเมา, คลั่งไคล้, เคลิบเคลิ้ม ; Samp:มนุษย์เราต้องไม่หลงอยู่กับสิ่งยั่วยวนใจทั้งหลายโดยการฝึกจิตใจให้เข้มแข็งอยู่เสมอ

หลง : (V) ; lose one's way ; Related:get lost ; Syn:พลัดหลง ; Def:พลัดเข้าไป ; Samp:มีศาสตราจารย์ท่านหนึ่งเคยหลงเข้าไปอยู่ในป่าแห่งนี้ หาทางออกไม่ได้

หลงลิ้น : (V) ; be taken in by compliment ; Related:be fooled by praise/compliment ; Syn:หลงคารม, หลงลม, หลงลมปาก ; Def:หลงเชื่อคำยอ ; Samp:อย่าไปหลงลิ้นเขาเชียวนะ

หลงทาง : (V) ; be misguided ; Related:be misled, be mistaken ; Syn:หลงผิด ; Def:เคลิบเคลิ้มไปกับอบายมุขโดยสำคัญผิด ; Samp:ลูกชายของเขาหลงทางไปมั่วสุมกับพวกติดยา

หลงผิด : (V) ; be mistaken ; Related:be misled, be misguided ; Syn:หลงทาง ; Def:เดินแนวทางผิด ; Samp:คนปกติธรรมดาจะไม่หลงผิดรุนแรงเช่นนี้

หลง : [หฺลง] ก. สําคัญผิด, เข้าใจผิด, เช่น กาหลงเข้าใจว่าไข่นกดุเหว่าเป็นไข่ ของตน; หมกมุ่น, มัวเมา, คลั่งไคล้, เคลิบเคลิ้ม, เช่น หลงในอบายมุข หลงเสน่ห์; พลัด เช่น กาหลงเข้าไปในฝูงหงส์, เข้าไปแล้วหาทางออก ไม่ได้ เช่น หลงป่า หลงทางเหลืออยู่, ตกค้างอยู่, เช่น มะม่วงหลง ฝน หลงฤดู; มีความจำเลอะเลือน, สติเฟือนไป, เช่น พอแก่ก็ชักจะหลงแล้ว; เรียกเสียงที่แผดดังผิดปรกติ หรือเสียงที่ผิดระดับเสียงดนตรีว่า เสียงหลง.

หลง ๆ ลืม ๆ : ว. เลอะเลือน, จำได้บ้างไม่ได้บ้าง, ขี้หลงขี้ลืม ก็ว่า.

หลงผิด : ก. สำคัญผิด, เข้าใจไม่ถูกต้อง; หลงประพฤติไปในทางที่ผิด.

หลงละเมอ : ก. สำคัญผิด, หลงเพ้อ, เช่น เขาแต่งงานไปนานแล้ว ยังหลง ละเมอว่าเขาเป็นโสดอยู่.

หลงเหลือ : ก. มีเหลืออยู่บ้างทั้ง ๆ ที่เข้าใจหรือรู้สึกว่าหมดแล้ว เช่น ยังมี เศษสตางค์หลงเหลืออยู่ในกระเป๋า.

โอวาท : คำกล่าวสอน, คำแนะนำ, คำตักเตือน; โอวาทของพระพุทธเจ้า ๓ คือ ๑) เว้นจากทุจริต คือประพฤติชั่วด้วยกายวาจาใจ (= ไม่ทำความชั่วทั้งปวง) ๒) ประกอบกายสุจริต คือประพฤติชอบด้วยกายวาจาใจ (= ทำแต่ความดี) ๓) ทำใจของตนให้หมดจดจากเครื่องเศร้าหมอง มีโลภ โกรธ หลง เป็นต้น (= ทำจิตของตนให้สะอาดบริสุทธิ์) โอวาท ๓ นี้ รวมอยู่ใน โอวาทปาฏิโมกข์

กามุปาทาน : ความยึดติดถือมั่นในกาม ยึดถือว่าเป็นของเราหรือจะต้องเป็นของเรา จนเป็นเหตุให้เกิดริษยาหรือหวงแหน ลุ่มหลง เข้าใจผิด ทำผิด

กุศลมูล : รากเหง้าของกุศล, ต้นเหตุของกุศล, ต้นเหตุของความดีมี ๓ อย่าง คือ ๑.อโลภะ ไม่โลภ (จาคะ) ๒.อโทสะ ไม่คิดประทุษร้าย (เมตตา) ๓.อโมหะ ไม่หลง (ปัญญา)

งมงาย : ไม่รู้เท่า, ไม่เข้าใจ, เซ่อเซอะ, หลงเชื่อโดยไม่มีเหตุผล หรือโดยไม่ยอมรับฟังผู้อื่น

เจตสิก : ธรรมที่ประกอบกับจิต, อาการหรือคุณสมบัติต่างๆ ของจิต เช่น ความโลภ ความโกรธ ความหลง ศรัทธา เมตตา สติ ปัญญา เป็นต้น มี ๕๒ อย่าง จัดเป็น อัญญสมานาเจตสิก ๑๓ อกุศลเจตสิก ๑๔ โสภณเจตสิก ๒๕

มุสฺสติ : ก. ลืม, หลง

มุฏฺฐสฺสตี : ค. หลง ๆ ลืม ๆ

มุทฺธ : (วิ.) เขลา, โง่, หลง. มุหฺ เวจิตฺเต, โต. แปลง ต เป็น ทฺธ ลบ หฺ.

มุยฺหติ : ก. หลง

โมห : (วิ.) เขลา, โง่, หลง. มุหฺ เวจิตฺเต, โณ.

หลงตน : มิจฺฉาปฏิปตฺติยํ, ปวตฺตาเปนฺติ

ผู้หลงทาง : มคฺคมูฬฺห

สิ่งยั่วยวนชวนให้กำหนัดลุ่มหลง : รชฺชนียทุสฺสนียโมหนียมชฺชนียํ