อป : (อัพ. อุปสรรค)ปราศ, ปราศจาก, ไปจาก, หนี, หลีก, ไกล, พ้น, ไร้, กลับ, ลง, นินทา.ส.อป.
กามจาคี : ค. ผู้สละกาม, ผู้หลีกจากกาม
กายวูปกาส : ป. การแยกตนออก, การหลีกออกจากหมู่
ทุกฺขาปคม : ป. การไปปราศจากความทุกข์, การหลีกออกจากทุกข์, การเปลื้องทุกข์
นิพฺพชฺเชติ : ก. ขว้างทิ้ง, ละ, หลีกเลี่ยง
นิยฺยตฺต : นป. การหลบหนี, การเล็ดลอด, การหลีกเลี่ยง
ปกฺกม : ป. การก้าวไป, การจากไป, การหลีกไป
ปกฺกมติ : ก. หลีกไป
ปกฺกมิ : ก. หลีกไปแล้ว
ปฏิกฺกม : ป. การถอยกลับ, การกลับไป, การหลีกออกไป, การเลิกรา
ปฏิกฺกมติ : ก. ถอยกลับ, กลับมา, กลับไป, หลีกออกไป
ปฏิกฺกมนสาลา : อิต. ศาลาเป็นที่หลบหลีก, ศาลาเป็นที่พักผ่อน
ปฏิลีน : ค. หลบหลีก, ถอยหนี, หดหู่
ปฏิลียติ : ก. หลบหลีก, ถอยหนี, (จิต) หดหู่, ย่อหย่อน
ปฏิลียน : นป. การหลบหลีก, ถอยหนี, หดหู่
ปฏิวิคจฺฉติ : ก. หลีก, หลบ, เลี่ยงไป, แยกจากไปอีก
ปฏิสลฺลาน : นป. การหลีกเร้น, การปลีกตัวเพื่อหาความสงบ
ปฏิสลฺลานสารุปฺป : ค. สมควรแก่การหลีกเร้น, ซึ่งเป็นที่เหมาะที่จะหลีกเร้น
ปฏิสลฺลานาราม : ค. ผู้มีการหลีกเร้นเป็นที่มายินดี, ผู้มีความพอใจในการหลีกเร้น
ปฏิสลฺลีน : ค. ผู้หลีกเร้น, ผู้ปลีกตัวอยู่
ปฏิสลฺลียติ : ก. หลีกเร้น, ปลีกตัวหลบอยู่ (ในที่สงบ)
ปฏิหาเรติ : ก. ให้กลับไป, กั้น, ขัดขวาง, ไล่ไป, หลีกเลี่ยง, ติดตาม
โปณ : (วิ.) เอียง, เอียงไป, น้อม, น้อมไป, ลุ่ม, ลึก, เงื้อม, หวั่นไหว, หลบหลีก. ปุ โอนเต, โณ. ไม่ลบ ปัจ. พฤทธิ อุ เป็น โอ.
วชฺชนีย : ค. ควรหลีกเลี่ยง, ควรงดเว้น
วูปกฏฺฐ : กิต. หลีกออกไปแล้ว
สมฺปริวชฺเชติ : ก. เว้น, หลีกเลี่ยง
อนาปุจฺฉา : (อิต.) การไม่มอบหมายอุ.เสนา สนํอนาปุจฺฉาปกฺกมนฺติภิกษุท. ไม่มอบหมายเสนาสนะหลีกไป.การไม่บอกลาอุ.อนาปุจฺฉาวิกาเลคามํปริเสยฺยนฺติ.ภิกษุ ท. ไม่บอกลาเข้าไปบ้านในเวลาวิกาล
อปคจฺฉติ : ก. ไปปราศ, หลีกไป, กระเด็นออก
อปวตฺตติ : ก. หลีกไป, ไปปราศ
อปสกฺกติ : ก. หลีกไป, หนีไป, หลบไป
อปสกฺกน : นป. การหลีกไป, การหลบไป
อปหาร : (ปุ.) การนำหลีกไป, การถือเอาเสีย, การฉวยเอาไป, การลัก.ส.อปหาร.
อปายี : ค. หนีไป, หลีกไป
อเปต : กิต. ไปปราศแล้ว, หลีกไปแล้ว
อเปติ : ก. ไปปราศ, หลีกไป, หนีไป
อภินิพฺพิชฺชติ : ก. ละทิ้ง, หลีกเลี่ยง
อภินิวชฺเชติ : ก. กำจัด, เว้น, หลีกเลี่ยง
อภินีหนติ : ก. ๑. ขับไล่;
๒. ทำลาย;
๓. หลีกเลี่ยง
อวกฺกมฺม : กิต. ก้าวลงแล้ว, ย่างไปแล้ว, หลีกไปแล้ว
อวสฺส : ค. ขัดกับความประสงค์, ซึ่งหลีกเลี่ยงไม่ได้
อวิปกฺกนฺต : ค. ไม่หลีกไปแล้ว, ไม่ก้าวล่วงไปแล้ว
อวิมุข : ค. ไม่หลบหน้า, ไม่หลีกลี้หนีหน้า
อสลฺลีน : ค. ไม่หลีกเร้น, ไม่เบี่ยงบ่าย, ไม่เกียจคร้าน
อุกฺกาเมติ : ก. ให้ก้าวไป, ให้หลีกไป
อุยฺยาติ : ก. ออกไป, หนีไป, หลีกไป