odour of sanctity : (IDM) ; บรรยากาศที่อบอวลด้วยสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือพระเจ้ามากเกินไป

reek of : (PHRV) ; ส่งกลิ่นอบอวลด้วย ; Related:คลุ้งไปด้วย (กลิ่น) ; Syn:reek with

penetrate with : (PHRV) ; แพร่กระจายไปด้วย ; Related:อบอวลไปด้วย ; Syn:imbue with, permeate with

pervade with : (PHRV) ; เต็มไปด้วย ; Related:อบอวลไปด้วย

saturate with : (PHRV) ; ทำให้เต็มไปด้วย ; Related:อบอวลไปด้วย

กรุ่น : (ADV) ; fragrantly ; Related:strongly scented ; Syn:อบอวล ; Samp:ดอกราตรีจะหอมกรุ่นในตอนกลางคืน

ตลบอบอวล : (V) ; spread ; Related:scatter, disperse, diffuse ; Syn:อบอวล, ฟุ้ง ; Def:กระจายไปหรือฟุ้งไปทั่วบริเวณ (ใช้แก่กลิ่น) ; Samp:กลิ่นดอกไม้ตลบอบอวลไปทั่วบริเวณบ้าน

อวล : (V) ; be full of perfume ; Related:be full of aroma ; Syn:ตลบ, ฟุ้ง, หอมตลบ, อบอวล ; Def:ฟุ้งด้วยกลิ่นหอม ; Samp:กลิ่นน้ำหอมยังอวลอยู่ในห้องแม้เธอจะเดินออกไปแล้ว

หอมหวน : (ADJ) ; fragrant ; Related:odorous, scented, perfumy, balmy ; Syn:หอมขจรกระจาย, หอมตลบอบอวล, หอมตลบ ; Ant:เหม็น ; Samp:กลิ่นหอมหวนของปลาย่างยิ่งทวีความหิวมากขึ้น

หอมหวน : (ADJ) ; fragrant ; Related:aromatic, sweet-smelling, scented ; Syn:หอมขจรกระจาย, หอมตลบอบอวล, หอม ; Ant:เหม็นหึ่ง ; Samp:พวกเราช่วยกันปิ้งปลาจนส่งกลิ่นหอมหวนไปทั่ว

กลิ่นอาย : (N) ; smell ; Related:odour, scent ; Syn:กลิ่น ; Samp:พอเธอย่างเท้าเข้าไปในห้องก็ได้กลิ่นอายแปลกๆ คลุ้งอบอวล

กำยาน 1 : (N) ; gum benjamin ; Related:gum benzoin ; Syn:เครื่องหอม, เครื่องร่ำ ; Def:วัตถุเครื่องหอมชนิดหนึ่ง เกิดจากชันหรือยางที่ออกจากเปลือกของต้นกำยาน มีกลิ่นหอม ใช้เผาอบผ้าและทำยาได้ ; Samp:ในฮาเร็มของพวกสุลต่านอบอวลด้วยกลิ่นกำยาน

ทันใดนั้น : (ADV) ; instantly ; Related:immediately, abruptly, at once, promptly, suddenly ; Syn:ทันทีทันใด, ในทันทีนั้น, เดี๋ยวนั้น, บัดดลนั้น ; Samp:ด้วยความกระหายน้ำเขาจึงเปิดตู้เย็น เพื่อสำรวจภายในตู้ ทันใดนั้นเขาต้องเผชิญกับกลิ่นอบอวลของผลไม้เน่าในตู้เย็นใบนั้น

ไฟป่า : (N) ; wildfire ; Related:forest fire ; Def:ไฟที่ไหม้ในบริเวณป่า ; Samp:กลิ่นไอของหญ้าที่ถูกไฟป่าเผาเมื่อไม่นานมานี้ยังคงอบอวลอยู่ทั่วบริเวณทุ่งกว้าง

อบอวล : ก. ตลบ, ฟุ้ง, (ใช้แก่กลิ่น). ว. มีกลิ่นตลบ, มีกลิ่นฟุ้ง.

จรุง, จรูง : [จะรุง, จะรูง] (กลอน) ก. จูง, ชักชวน, เช่น ปลดยากพรากทุกข์ยุคเขิน จรุงราษฎร์ดำเนินสู่ศุขสวัสดีโดยไว. (ดุษฎีสังเวย); ยั่ว เช่น จรุงใจ; กรุ่น, อบอวล, ชื่น, เช่น จรุงกลิ่นแก้มน้องแก้ว ไป่วาย. (กำสรวล).

อวล : [อวน] ก. ฟุ้งด้วยกลิ่นหอม, มักใช้เข้าคู่กับคํา อบ เป็น อบอวล. (ข. ว่า เต็ม, แน่น, อึดอัด).

จนฺทนุสฺสท : ค. อบอวลด้วยกลิ่นไม้จันทน์

ปวาติ : ก. ฟุ้งไป, ตลบอบอวล