ฉนฺน : (วิ.) สมควร, เหมาะสม, นุ่งห่ม, ปกปิด, กำบัง, ปิดบัง, ซ่อนเร้น, เงียบ, วังเวง, สงัด, ลับ. ฉทฺ สํวรเณ, โต. แปลง ต เป็น นฺน ลบที่สุดธาตุ กัจฯ และรูปฯ แปลง ต เป็น อนฺน ลบที่สุดธาตุ อภิฯ แปลง ต กับที่สุด ธาตุเป็น อนฺน.
วิวิตฺต : ค. เงียบ, สงัด
กายวิเวก : ป. ความสงัดกาย, ที่สงัดเงียบกาย, กายสันโดษ
อวิวิตฺต : ค. ไม่สงัดเงียบ, ไม่ห่างไกล
ตุณฺหิกฺขก : ค. นิ่ง, เงียบ, ไม่มีเสียง, ดุษณี
นิพฺพุต : ค. ซึ่งดับ, เย็น, สงบ; อันปราศจากความอยาก, เงียบ; สุข, สบาย
ปสฺสทฺธ : ค. สงบ, ระงับ, เงียบ
ปสฺสมฺภติ : ก. สงบ, ระงับ, เงียบ
สุญฺญ : (วิ.) ว่าง, เปล่า, ว่างเปล่า, สงัด, หาแก่นมิได้, ไม่มีอะไร, หายไป, หายสิ้นไป, สูญ (หมด ไม่มีอะไรเหลือ). วิ. สุนสฺส หิตํสุญฺญํ (เกื้อกูลแก่การไป). สุน+ย ปัจ. ลบ อ ที่ น เป็น นฺย แปลง นฺย เป็น ญฺญ สุนติ ตุจฺฉภาวํ คจฺฉตีติ วา สุญฺญํ. สุนฺ สคติยํ, โย. ส.ศุนย.
ตุณฺห : (วิ.) นิ่ง ( เฉย เงียบ ไม่กระดุกกระดิก ไม่เคลื่อนไหว). ตุหฺอทฺทเน,โณฺห,หโลโป. อทฺทน แปลว่า เบียดเบียน ทำอันตราย ในที่นี้หมายความว่า เบียดเบียนความดัง หรือความเคลื่อนไหว.
นิรว : (วิ.) มีเสียงออกแล้ว, ไม่มีเสียง, ปราศ จากเสียง, มีเสียงร้องออกแล้ว, ฯลฯ, ไม่มีเสียงอึกทึก, เงียบ.
มิโถ : (อัพ. นิบาต) กันแลกัน, ลับ, สงัด.
มุค มูค : (วิ.) ใบ้, เงียบ.
อสทฺท : (วิ.) ไม่มีเสียง, นิ่ง, สงบ, เงียบ.
ปนฺต : (วิ.) สุด, หลัง, เสร็จ, สงัด.ปปุพฺโพ, อมฺ คติยํ, โต. แปลง ต เป็น นฺต ลบที่สุดธาตุ.
จีวรปวิเวก : นป. ความสงัดจากกิเลสเพราะจีวร
นิรุมฺภติ : ก. ปราบปราม, ระงับ, ทำให้เงียบ, นิ่งเงียบ
นิสฺสทฺท : ค. ไม่มีเสียง, เงียบสงบ
ปนฺตเสน : ค. ผู้อยู่ในที่สงัด, ผู้อยู่ห่างไกลจากผู้คน, เป็นพระนามหนึ่งของพระพุทธเจ้า
ปนฺตเสนาสน : นป. เสนาสนะอันสงัด, ที่พำนักซึ่งห่างไกลผู้คน
ปนฺนก : ค. ผู้เงียบ, ผู้นิ่ง
ปวิวตฺต : กิต. แยกออก, ไม่รวมกัน, สงบสงัด
ปวิเวก : ป., ปวิเวกตา อิต. ความสงบสงัด, การแยกออกจากหมู่อยู่แต่ผู้เดียว
ปสฺสทฺธตา, ปสฺสทฺธิ : อิต. ความสงบ, ความระงับ, ความเงียบ
ปุถุคตฺตตา : อิต. ความสงัด
วิเวก : ป. ความสงัด
สมฺปสีทติ : ก. เลื่อมใส, สงบเงียบ
สีติภูต : ค. เป็นผู้เย็น, เป็นผู้เงียบ, เป็นผู้สงบ
สุญฺญาคาร : (ปุ. นปุ.) เรือนว่าง, ฯลฯ, เรือนสงัด.
อุปสม : (ปุ.) ธรรมเป็นที่เข้าไปสลบ, ธรรมเป็นที่เข้าไประงับ, การเข้าไปสงบ, การเข้าไประงับ, ความเข้าไปสงบ, ความสงบ, ความระงับ, ความเงียบ. อุปปุพฺโพ, สมฺ อุปสเม, อ.