ขณฺเฑติ : ก. ทำให้แตก, ทำลาย, ละเมิด, สละ, เลิก
จชติ : ก. สละ, บริจาค, มอบให้, ทอดทิ้ง, เลิก
ชหติ, ชหาติ : ก. ละ, เลิก, ทอดทิ้ง, ผละหนี
นิกฺขิปติ : ก. วางไว้, เก็บไว้, เลิก, ถอน, บอกคืน
ปฏิวฺยาหรติ : ก. บอกคืน, เลิก, หยุด
ปวิทฺธ : ค. ขว้างไป, ซัดไป, เลิก, ละทิ้ง
ยุตติ : (วิ.) ประกอบ, ฯลฯ, ตกลง, จบ, เลิก, ยุกติ, ยุตติ, ยุติ. ยุกติ ยุตติ ยุติ ไทยใช้เป็นกิริยาในความว่า จบ ตกลง เลิก ลงเอย.
สมูหนติ : ก. ถอน, เลิก, ทิ้ง
อุคฺฆาเฏติ : ก. เปิด, เลิก, เคลื่อนไป
อุชฺชหติ : ก. สละ, ละทิ้ง, เลิก
อุปารมติ : ก. เว้น, เลิก, ละ
โอชหาติ : ก. สละ, เลิก
โอสฺสชติ : ก. สละ, ละ, เลิก, ปล่อย
จชน : นป. การสละ, การบริจาค, การเลิก
จตฺต : กิต. (อัน) สละแล้ว, บริจาคแล้ว, เลิกแล้ว
จาคี : ป., ค. ผู้สละ, ผู้เสียสละ, ผู้ละเลิก, ผู้ให้, ผู้บริจาค
ชนฺติ : อิต. การละ, การละทิ้ง, การเลิก
ชห : ค. อันละ, อันเลิก
ทุจฺจช : ค. ซึ่งสละได้ยาก, ซึ่งละได้ยาก, ซึ่งเลิกได้ยาก
ทุปฺปฏินิสฺสคฺคิย : ค. ซึ่งสละคืนได้ยาก, ซึ่งละเลิกได้ยาก
ธุรนิกฺเขป : ป. การเลิกงาน, การทอดทิ้งธุระ, การสลัดแอก
นิจฺฉุธติ : ก. โยนออกไป, ทิ้ง, สละเลิก
นิจฺฉุธน : นป. การโยนทิ้ง, สละเลิก, ไล่ออกไป
นิวตฺต : ค. ผู้กลับ, ผู้ละเลิก
ปฏินิสฺสคฺค : ป. การสละคืน, การสลัดทิ้ง, การละเลิก
ปฏินิสฺสคฺคี : ค. ซึ่งสละคืน, ซึ่งสลัดทิ้ง, ซึ่งละเลิก; ซึ่งสละได้ (ยากหรือง่าย)
ปฏินิสฺสชฺชติ : ก. สละคืน, สลัดทิ้ง, ละเลิก
ปฏินิสฺสฏฺฐ : กิต. (อันเขา) สละคืนแล้ว, สลัดทิ้งแล้ว, ละเลิกแล้ว, สละแล้ว
ปรกฺกโรติ : ก. ทำไว้ข้างโน้น, นำออก, กำจัด, สละ, ละเลิก
สมูหต : กิต. ถอนแล้ว, เลิกแล้ว, ทิ้งแล้ว
หีน : (วิ.) สละ, ละ, ทิ้ง, วาง, ปล่อย, เลิกถอน. หา จาเค, อิโน, ทีโฆ.
อปฺปหีน : ค. ไม่สละ, ไม่ล้มเลิก
อปวาเหติ : ก. ให้นำไป, ให้เลิก
อวากโรติ : ก. เลิกทำลาย ; ให้คืน
อโหสิกมฺม : (นปุ.) อโหสิกรรมคือกรรมที่ต่างฝ่ายต่างเลิกแล้วต่อกันการไม่เอาบาปกรรมแก่กัน, กรรมที่ไม่ให้ผล.วิ.อโหสิกํกมฺมํอโหสิกมฺมํ.ลบกสกัด.
อายุตฺตก : (ปุ.) บุคคลผู้เรียกเก็บซึ่งส่วย, นายส่วย( ส่วยคือของที่เรียกเก็บจากพื้นเมืองส่งเป็นภาคหลวงอีกอย่างหนึ่งคือ เงินที่เก็บจากชายซึ่งมิได้รับราชการเป็นทหารเงินรัชชูป-การก็เรียกปัจจุบันเลิกเก็บแล้ว ), เสมียน, เจ้าพนักงาน, เจ้าหน้าที่.อาปุพฺโพ, อุจฺสมวาเย, โต.แปลงจฺเป็นตฺ กสกัดคำแปลหลังอายุตฺตลงกสกัด.ส. อายุกฺตก.
อารติ : (อิต.) การงด, การเว้น, การงดเว้น, การเลิก, การหยุด, ความงด, ฯลฯ.วิ.ทูรโตวิรมณํอารติ.อาปุพฺโพ, รมุอุปรมเน, ติ, มุโลโป.ส.อารติ.
อุกฺกุชฺชน : (นปุ.) การหงาย. อุปุพฺโพ, กุชฺชฺ อโธมุขีกรเณ, ยุ. อุกฺกุฏน อุกฺโกฏน (ปุ., นปุ.?) การยกขึ้น, การเผยขึ้น, การเลิกขึ้น, การรื้อฟื้น.
อุปรุชฺฌติ : ก. อันเขาละเว้น, อันเขาทำลาย, อันเขาเลิกละ
โอสฺสชน : นป. การสละ, การเลิก, การปล่อย
โอสฺสฏฐ : กิต. สละแล้ว, เลิกแล้ว, ปล่อยแล้ว
โอหาย : กิต. สละแล้ว, เลิกแล้ว
โอหาเรติ : ก. ให้สละ, ให้ละ, ให้เลิก, ให้ปลง, ให้โกนออก
ปิปฺผล, - ลก : นป. ตะไกร, ต้นมะเดื่อ
พุพฺพุล, - ลก : นป. ฟองน้ำ, ต่อมน้ำ, โป่งน้ำ
มาล, - ลก : ป. วงกลม, ดอก
ยุคล, - ลก : นป. คู่
อุทฺทาล, - ลก : ป. ต้นราชพฤกษ์
กุลฺลก : ๑. ป. กระชุ, เครื่องสาน; แพชนิดหนึ่ง; กระด้งเล็กๆ;
๒. ค. ผู้ได้รับเลี้ยงดูอย่างดี