ขณฺเฑติ : ก. ทำให้แตก, ทำลาย, ละเมิด, สละ, เลิก
จชติ : ก. สละ, บริจาค, มอบให้, ทอดทิ้ง, เลิก
ชหติ, ชหาติ : ก. ละ, เลิก, ทอดทิ้ง, ผละหนี
นิกฺขิปติ : ก. วางไว้, เก็บไว้, เลิก, ถอน, บอกคืน
ปฏิวฺยาหรติ : ก. บอกคืน, เลิก, หยุด
ปโยเชติ : ก. ประกอบ, ใช้, นำไปปฏิบัติ, ลงมือทำ, ประยุกต์, บรรจุในหน้าที่, จ้าง, ตระเตรียม; ท้าทาย
ปวิทฺธ : ค. ขว้างไป, ซัดไป, เลิก, ละทิ้ง
ยุตติ : (วิ.) ประกอบ, ฯลฯ, ตกลง, จบ, เลิก, ยุกติ, ยุตติ, ยุติ. ยุกติ ยุตติ ยุติ ไทยใช้เป็นกิริยาในความว่า จบ ตกลง เลิก ลงเอย.
สมูหนติ : ก. ถอน, เลิก, ทิ้ง
อุคฺฆาเฏติ : ก. เปิด, เลิก, เคลื่อนไป
อุชฺชหติ : ก. สละ, ละทิ้ง, เลิก
อุปารมติ : ก. เว้น, เลิก, ละ
โอชหาติ : ก. สละ, เลิก
โอสฺสชติ : ก. สละ, ละ, เลิก, ปล่อย
จชน : นป. การสละ, การบริจาค, การเลิก
จตฺต : กิต. (อัน) สละแล้ว, บริจาคแล้ว, เลิกแล้ว
จาคี : ป., ค. ผู้สละ, ผู้เสียสละ, ผู้ละเลิก, ผู้ให้, ผู้บริจาค
ชนฺติ : อิต. การละ, การละทิ้ง, การเลิก
ชห : ค. อันละ, อันเลิก
ทิวสภติมตฺต : (วิ.) สักว่าค่าจ้างในวัน.
ทุจฺจช : ค. ซึ่งสละได้ยาก, ซึ่งละได้ยาก, ซึ่งเลิกได้ยาก
ทุปฺปฏินิสฺสคฺคิย : ค. ซึ่งสละคืนได้ยาก, ซึ่งละเลิกได้ยาก
ธุรนิกฺเขป : ป. การเลิกงาน, การทอดทิ้งธุระ, การสลัดแอก
ธุวนาวา : อิต. เรือประจำท่า, เรือที่ข้ามฟากไปมาเป็นประจำ, เรือจ้าง
นิจฺฉุธติ : ก. โยนออกไป, ทิ้ง, สละเลิก
นิจฺฉุธน : นป. การโยนทิ้ง, สละเลิก, ไล่ออกไป
นิพฺพิส : ๑. นป. ค่าจ้าง, รางวัล, รายได้;
๒. ค. ซึ่งไม่มีพิษ
นิพฺเพส : (ปุ.) ค่าจ้าง, บำเหน็จ. นิปุพฺโพฺ วิสฺ ผรเณ, โณ. เป็น นิเวส บ้าง.
นิวตฺต : ค. ผู้กลับ, ผู้ละเลิก
ปฏินิสฺสคฺค : ป. การสละคืน, การสลัดทิ้ง, การละเลิก
ปฏินิสฺสคฺคี : ค. ซึ่งสละคืน, ซึ่งสลัดทิ้ง, ซึ่งละเลิก; ซึ่งสละได้ (ยากหรือง่าย)
ปฏินิสฺสชฺชติ : ก. สละคืน, สลัดทิ้ง, ละเลิก
ปฏินิสฺสฏฺฐ : กิต. (อันเขา) สละคืนแล้ว, สลัดทิ้งแล้ว, ละเลิกแล้ว, สละแล้ว
ปณ : ป. ของตั้งพนัน, เงินเดิมพัน; เงิน, ทรัพย์สมบัติ, ค่าจ้าง, บำเหน็จ, การค้าขาย
ปรกฺกโรติ : ก. ทำไว้ข้างโน้น, นำออก, กำจัด, สละ, ละเลิก
ปริพฺพย : ป. เสบียง, โสหุ้ย, รายจ่าย, ค่าจ้าง
ภตก : (ปุ.) ชนผู้บริโภคซึ่งค่าจ้าง, ลูกจ้าง, คนรับใช้ คนใช้. วิ. ภตึ ภุญฺชตีติ ภตโก. ภติ ก ปัจ. แปลง อิ เป็น อ อภิฯ.
ภตฺตเวตน : นป. อาหารและค่าจ้าง
ภติก : (วิ.) ผู้เลี้ยงชีพด้วยค่าจ้าง, ผู้ทำซึ่งค่าจ้าง. ภติ+กรฺ+กฺวิ ปัจ.
มูลย : นป. ค่าจ้าง, บำเหน็จ
มูลฺย : (นปุ.) ค่าจ้าง, บำเหน็จ, รางวัล. วิ. มูเลน สมฺมิตํ มูลฺยํ. ณฺย ปัจ. มูลฺ ปติฏฺฐายํ วา, โย.
เวตน : นป. สินจ้าง
เวตนิก : ป. คนรับสินจ้าง
สมูหต : กิต. ถอนแล้ว, เลิกแล้ว, ทิ้งแล้ว
หตฺถกมฺมมูล : (นปุ.) ค่าจ้าง, ค่าบำเหน็จ.
หีน : (วิ.) สละ, ละ, ทิ้ง, วาง, ปล่อย, เลิกถอน. หา จาเค, อิโน, ทีโฆ.
อปฺปหีน : ค. ไม่สละ, ไม่ล้มเลิก
อปวาเหติ : ก. ให้นำไป, ให้เลิก
อวากโรติ : ก. เลิกทำลาย ; ให้คืน
อโหสิกมฺม : (นปุ.) อโหสิกรรมคือกรรมที่ต่างฝ่ายต่างเลิกแล้วต่อกันการไม่เอาบาปกรรมแก่กัน, กรรมที่ไม่ให้ผล.วิ.อโหสิกํกมฺมํอโหสิกมฺมํ.ลบกสกัด.