อจฺฉรอจฺฉริยอจฺเฉร : (วิ.) แปลก, แปลกประหลาด ประหลาดใจ, พิศวง, น่าพิศวงอัศจรรย์, น่าอัศจรรย์, อัศจรรย์ใจ.ส.อาศิจรฺยอาศฺจรฺยฺย.
จิตฺต จิตฺร : (วิ.) ไพเราะ, งาม, งดงาม, สวยงาม, ตระการ, ประหลาด, แปลก, หลากสี, หลายสี, เรื่อเรือง เรืองรอง, ด่าง, พร้อย, ดำมอๆ, วิจิต, วิจิตร. จิตฺตฺ จิตฺติกรเณ, อ. ส. จิตฺร.
อจฺฉร อจฺฉริย อจฺเฉร : (วิ.) แปลก, แปลก ประหลาด ประหลาดใจ, พิศวง, น่าพิศวง อัศจรรย์, น่าอัศจรรย์, อัศจรรย์ใจ. ส. อาศิจรฺย อาศฺจรฺยฺย.
ปาฏิหาริ, ปาฏิหาริก, ปาฏิหาริย, ปาฏิหีร, ปาฏิเหร : นป. ปาฏิหาริย์, ความมหัศจรรย์, ปรากฏการณ์ที่แปลกประหลาด
อุตฺตริ : (วิ.) ยิ่ง, ยอดเยี่ยม, ชั้นเยี่ยม, แปลก, มากขึ้น, อุตริ. คำ อุตริ ที่นำมาใช้ใน ภาษาไทยออกเสียงว่า อุดตะหริ ใช้ใน ความหมายว่า แปลกออกไป นอกแบบ นอกทาง.
อญฺญตม อญฺญตร : (วิ.) อันหนึ่ง, ชนิดหนึ่ง, อย่างใดอย่างหนึ่ง, อื่น, ต่างหาก, แปลก ออกไป, ต่างไป, นอกจากนี้, คนหนึ่ง, คนใดคนหนึ่ง, อญฺโญ เอว อญฺญตโม อญฺญตโร วา. อญฺญสทฺทา, สกตฺเถ ตโม ตโร วา.
ปุววิกติ : (ปุ.) ขนมอันบุคคลทำให้หลาก. หลากคือต่างๆ แปลก เลิศลอย.
เภท : (วิ.) ต่อย, แตก, ทำลาย, หัก, พัง, เจาะ, ต่าง (ผิดแผก ไม่เหมือนเดิม), แปลก.
โกตุก : นป. แหวนแต่งงาน; ความประหลาดใจ
ปรชน : ป. คนอื่น, คนแปลกหน้า, คนภายนอก, คนฝ่ายตรงข้าม, ข้าศึก, ปีศาจ
พฺยติเรก : (วิ.) แปลกออกไป. วิ+อติ+เอก รฺ อาคม.
ภนฺตตฺต : (นปุ.) ความเป็นแห่งความประหลาดใจ.
วิกล : ค.ไม่ปรกติ, แปลกไป, อ่อนแอ
วิการ : ป. การทำให้แปลกไป, พิการ
วิกุพฺพติ : ก. เปลี่ยนแปลง, ทำให้แปลกไป
วิมฺหย : ป. ความประหลาดใจ, ความอัศจรรย์
วิมฺหาปก : ค. ทำให้ประหลาด
วิมฺหาเปติ : ก. ทำให้ประหลาด
วิมฺหิต : กิต. ประหลาดแล้ว
เวมตฺต : นป. ความต่างกัน, ความแปลกไป
สปาก : (ปุ.) แปลและวิเคราะห์เหมือน สปจ. แปลกแต่ลง ณ ปัจ. ทีฆะแปลง จ เป็น ก.
อจฺฉริย : ๑. นป. ความอัศจรรย์;
๒. ค. น่าอัศจรรย์, น่าแปลกใจ
อจฺเฉร, - ก : ค. อัศจรรย์, น่าแปลกใจ
อญฺเจติ, อญฺจยติ : ก. แปลก, พิเศษ
อญฺญตมอญฺญตร : (วิ.) อันหนึ่ง, ชนิดหนึ่ง, อย่างใดอย่างหนึ่ง, อื่น, ต่างหาก, แปลกออกไป, ต่างไป, นอกจากนี้, คนหนึ่ง, คนใดคนหนึ่ง, อญฺโญเอวอญฺญตโมอญฺญตโร วา.อญฺญสทฺทา, สกตฺเถตโมตโรวา.
อพฺภาคต : ค. แขก, คนแปลกหน้า, ผู้มาถึงแล้ว
อพฺภุต : ๑. นป. ความแปลกใจ, ความอัศจรรย์; ของพนัน ;
๒. ค. น่าแปลกใจ, น่าอัศจรรย์
อพฺภุตอพฺภูต : (วิ.) ประหลาด, อัศจรรย์, น่าอัศจรรย์.
อพฺภุต อพฺภูต : (วิ.) ประหลาด, อัศจรรย์, น่าอัศจรรย์.
อพฺภูตรส : (ปุ.) รสประหลาด.
อวิเสสกร : ค. อันไม่แปลก, ไม่แตกต่าง
อวิเสสน : ก. วิ. โดยไม่แปลก, โดยไม่แตกต่างกัน
เอกวิธา : ก. วิ. โดยส่วนเดียว, โดยไม่แปลกกัน
ปิลก : ป. ต่อมเล็กๆ, หูด, สิว, ฝี, ไฝ
เปลก : (ปุ.) กระต่าย. เปลฺ คติยํ, ณฺวุ.
อุปฺปลก : ป. คล้ายดอกบัว; ชื่อนรกขุมหนึ่ง