แอบอิง : ก. แนบชิด, อิงแอบ ก็ว่า.
อิงแอบ : ก. แนบชิด, แอบอิง ก็ว่า.
พะ ๑ : น. เพิงที่ต่อปะเข้าไปกับด้านสกัดของเรือน, พะเพิง เพิง หรือ เพิงพะ ก็เรียก. ก. พักพิงหรือแอบอิงอาศัย เช่น ลูกมาพะพ่อแม่อยู่, พะพิง ก็ว่า; ปะทะกัน, ชนกัน, เช่น คน ๒ คนเดินมาพะกัน; ปะทะติดอยู่ เช่น สวะมาพะหน้าบ้าน.
พะพิง : ก. พักพิงหรือแอบอิงอาศัย, พะ ก็ว่า.