กมฺมสริกฺขก : ค. พึงเห็นสมด้วยกรรม, พึงเห็นเสมอด้วยกรรม
ปริกฺขก : (วิ.) ผู้พิจารณาเหตุผลได้รวดเร็ว, ผู้ พิจารณาเหตุผลได้รวดเร็วทันที, ผู้รู้เหตุ รวดเร็ว วิ. ปริกฺขเต อวธารยเต ปมาเณหิ อตฺถ มิติ ปริกฺขโก, ณฺวุ ปัจ. อภิฯ
เปกฺขก : ค. ผู้เพ่งดู
โมกฺขก : ป. ผู้หลุดพ้น
สริกฺขก : ค. ผู้เห็นคล้ายกัน, ซึ่งเห็นสม
สริกฺข สริกฺขก : (วิ.) อัน...เห็นเสมอ, อัน...เห็นสม, อัน...พึงเห็นเสมอ. วิ. สมานมิว มํ ปสสิตพฺโพติ สริกฺโข สริกฺขโก วา. คล้าย, คล้ายกัน, เช่นกัน, เหมือนกัน. วิ. สมาน มิว นํ ปสฺสตีติ สริกฺโข สริกฺขโก วา. สมานสฺส โส, ทิสฺธาตุยา ริกฺโข. ศัพท์หลัง ก สกัด.
อเปกฺข, อเปกฺขก, อเปกฺขี : ค. ผู้หวัง, ผู้คอย, ผู้แข่งขัน
อาจิกฺขก : ป. ผู้บอก, ผู้แสดง
อารกฺขก, - ขิก : ป. ผู้รักษา, ผู้คุ้มครอง, ผู้ดูแล
อิกฺขก : (วิ.) อัน...พึงเห็น. วิ. อิกฺขิตพฺโพติ อิกฺขโก. อิกฺขฺ ทสฺสนงฺเกสุ, อ, สกตฺเถ โก.
อุเปกฺขก : ค. ผู้เข้าไปเพ่ง, ผู้มีความวางเฉย, ผู้มีใจเป็นกลาง