อีรณ : (วิ.) ขว้าง, ซัด, โยน, เคลื่อนไหว. อีรฺ เขปเน, ยุ.
อีริต : (วิ.) ขว้าง. ซัด, โยน, พรุ่ง, ยิง, ไหว, เคลื่อนไหว, สั่น. อีรฺ คติกมฺปนเขเปสุ อิโต, โต วา.
อุปจฺฉูภติ : ก. ขว้าง, ปา, เหวี่ยง, โยน
ปริโยนนฺธติ : ก. ผูก, หุ้มห่อ, ปกปิด
ปริโยนหน : นป. การปกคลุม, การหุ้มห่อ
มทฺทว : (นปุ.) ความเป็นแห่งคนอ่อน, ณ ปัจ. ภาวทัต. ความอ่อน, ความอ่อน โยน. ณ อัจ. สกัด วิ. มุทุโน ภาโว มทฺทวํ. เอา อุ ที่ มุ เป็น อ เอา อุ ที่ ทุ เป็น อว แปลง ท เป็น ทฺท.
ขลิกา : (อิต.) โยนห่วง, โยนบ่วง.
เขป เขปน : (นปุ.) การทิ้ง, การขว้าง. การขว้างไป, การโยนไป, ฯลฯ. ขิปฺ ฉฑฺฑนาทีสุ, อ, ยุ.
ฆฏิกา : (อิต.) ลิ่ม, ไม้หึ่ง ชื่อการเล่นชนิดหนึ่ง โดยโยนไม้ท่อนสั้นๆ ขึ้นไป แล้วใช้ไม้ อีกอันหนึ่งตี ใช้ผลมะนาวโยนขึ้นไป แล้ว ตีด้วยมือก็ได้, ชั่วโมง.
จิตฺตมุทุตา : อิต. ความอ่อนโยนแห่งจิต
นาคร, (นาคริก) : ค. ผู้อยู่ในเมือง, ชาวเมือง, อย่างชาวเมือง, สุภาพ, อ่อนโยน
นิกฺกุชฺช : ค. คว่ำ, ไม่หงาย, โค่น, โยนทิ้ง
นิกุชฺช : ค. คว่ำ, ไม่หงาย, โยนทิ้ง
นิจฺฉุธติ : ก. โยนออกไป, ทิ้ง, สละเลิก
นิจฺฉุธน : นป. การโยนทิ้ง, สละเลิก, ไล่ออกไป
นิทฺธาเปติ : ก. โยนทิ้งไป, ขับไล่ออกไป
นิวาต : (วิ.) มีลมออกแล้ว, ไม่จองหอง, ไม่ พองตัว, ไม่เย่อหยิ่ง สงบ, เสงี่ยม, สงบเสงี่ยม, เจียมตัว, สุภาพ, เรียบร้อย, สุภาพเรียบร้อย, อ่อนโยน, ละมุนละม่อม. ส. นิวาต.
นิวุตฺต : ค. ซึ่งถูกเรียกชื่อ, ซึ่งถูกชี้แจง, อันถูกโกน, ซึ่งถูกตัด; อันเขาโยน, อันเขาให้
ปิณฺฑุกฺเขปก : นป. การโยนคำข้าวเข้าปาก
มชฺชว : (วิ.) เป็นของอ่อน, อ่อน, อ่อนโยน.
มุทุกวาจา : (อิต.) คำอ่อนโยน, ฯลฯ.
มุทุชาติก : ค. มีความอ่อนโยน
มุทุตา : (อิต.) ความเป็นแห่งคนอ่อน, ความเป็นแห่งคนอ่อนโยน.
มุทุ มุทุก : (วิ.) อ่อน,อ่อนโยน, อ่อนหวาน, ละมุนละม่อม, ละเอียด. แปลว่า ช้า เกียจคร้าน ทื่อ ไม่เฉียบแหลม ก็มี.
สขิล : ค. อ่อนโยน, น่ารัก
สินิทฺธ : (วิ.) สิเนหะ, รัก, รักใคร่, มีใจรักใคร่, ละเอียด, เรียบ, กลมเกลียว, เกลี้ยงเกลา, งดงาม, อ่อน, อ่อนโยน, อิ่มใจ, ชอบใจ, อาลัย, สินิท, สนิท, สนิธ. สินิหฺ ปิติยํ, โธ, หสฺส โท.
สุภาว : (ปุ.) ความเห็นดี, ความมีดี, ความเกิดดี, ความเรียบร้อย, ความอ่อนโยน, ความละมุนละม่อม, สุภาพ.
อนุปหต : ๑. ค. ไม่ถูกทำลาย, ไม่ถูกขจัด;
๒. กิต. ถูกโยนขึ้นไป, ถูกพัดขึ้นไป
อมุทุ : ค. ไม่อ่อน, ไม่อ่อนโยน
อวกฺขิปติ, (โอกฺขิปติ) : ก. โยนลง, ขว้างลง, สำรวม, คุ้มครอง
อวกฺเขป : (วิ.) ขว้างลง, ขว้างลงไป, โยนลง, โยนลงไป, ซัดลง, ซัดลงไป.อวปุพฺโพ, ขิปฺเขปเน, อ.
อาสุมฺภติ : ก. โยนลง, ทิ้งลง
อุชฺฌิต : กิต. ถูกสละ, ถูกละทิ้ง, ถูกโยนทิ้ง
อุพฺภต : กิต. โยนออกแล้ว, นำออกแล้ว, ยกขึ้นแล้ว
ปรายณ, - ยน : นป. ที่พึ่ง, ที่พำนัก, ที่พักพิง, เครื่องแบ่งเบา, จุดหมายขั้นสุดท้าย, จุดจบ; ในคำสมาสแปลว่า....เป็นที่ไปในเบื้องหน้า, มี....เป็นที่สุด, ตรงต่อ..., เที่ยงต่อ...
กรุณายน : อิต. ความกรุณา, ความเอ็นดู
ยุน ยูน : (ปุ.) ชายหนุ่ม, ชายรุ่น, คนหนุ่ม, คนรุ่น. ยุวศัพท์ แปลง อุว เป็น อุน, อูน รูปฯ ๖๔๙.
เยน : (อัพ. นิบาต) เพราะ, ด้วยเหตุใด, เพราะเหตุใด.
โยนิ : (ปุ.) ปัสสาวมรรคของหญิง, นิมิตของหญิง, ของลับของหญิง, โยนี. วิ. ยวนฺติ สตฺตา อเนน เอกีภาวํ คจฺฉนฺตีติ โยนิ. ยุ คติยํ, นิ. ยวนฺติ สุกฺกโสณิตา เอเตนาติ วา โยนิ. ยุ มิสฺสเน, นิ. แปลว่า เหตุ ก็มี.
หรายน : (นปุ.) ความละอาย, หเร ลชฺชายํ, ยุ. แปลง เอ เป็น อาย.
อวหายน : นป. การเรียก, การร้องขอ
อาทิยนตา : อิต. ความยึดถือ, การถือเอา
อานยน : (นปุ.) การนำมา. อาปุพฺโพนินีวานยเน, อ, ยุ, ส. อานยอานยน.
อุจฺจาสยนมหาสยน : (นปุ.) ที่นอนสูงและที่ นอนใหญ่.
อุตฺตรายน : (นปุ.) พระอาทิตย์เป็นไปเหนือ. วิ. อุตฺตรํ ทิสํ อยติ สุริโย เอตฺถาติ อุตฺตรายนํ. อุตฺตรปุพฺโพ, อิ อยฺ วา คมเน, ยุ. ความจริงโลกเอียงไปทางใต้ เพราะโลก เดินรอบดวงอาทิตย์. ส. อุตฺตรายณ.
อุทฺธุมายน : นป. การพอง, การบวม
อุทยน : นป. การขึ้นไป, ความเจริญ
อุปยน : ป. การแต่งงาน, การสมรส
อายต, - ตก : ค. ยื่น, แผ่ออก