จิกิจฺฉติ : ก. คิด, ใคร่ครวญ, พิจารณา, ตั้งใจ, มุ่งหมาย; เยียวยา, รักษา
ปฏิมสติ : ก. พิจารณา, ไตร่ตรอง, ใคร่ครวญ
ปฏิสงฺขาติ : ก. พิจารณา, ใคร่ครวญ, ไตร่ตรอง
ปฏิสญฺจิกฺขติ : ก. พิจารณา, ใคร่ครวญ, ไตร่ตรอง
ปริวีมส ติ۪ : ก. พิจารณา, ไตร่ตรอง, ใคร่ครวญ, ทดลอง
อนุปสฺสติ : ก. สังเกตเห็น, ไตร่ตรอง, ใคร่ครวญ
อุปธาเรติ : ก. เข้าไปทรงไว้, ใคร่ครวญ, ไตร่ตรอง, สอบสวน
อุปวิจรติ : ก. วิจาร, พิจารณา, ใคร่ครวญ
นิสาเมติ : ก. ใคร่ครวญ, พิจารณา, ตั้งใจ
อนุวิจินฺเตติ : ก. คิด. ใคร่ครวญ, ตรึกตรอง
อนุวิจินาติ : ก. ใคร่ครวญ, ตรวจตรา, สอบสวน
ชมฺม : (วิ.) ต่ำ, เลว, ถ่อย, ทราม, ลามก, ผู้ไม่ ใคร่ครวญในคุณและโทษแล้วทำ. วิ. คุณ โทเส อนิสมฺม โย กโรติ โส ชมฺโม.
โทมนสฺสุปวิจาร : ป. การไตร่ตรองถึงอารมณ์อันเป็นที่ตั้งแห่งโทมนัส, การใคร่ครวญถึงอารมณ์ที่ก่อให้เกิดความทุกข์ใจ
นิสมฺม : ก. วิ. อย่างใคร่ครวญ, อย่างเอาใจใส่, อย่างระมัดระวัง
นิสมฺมการี : ค. ผู้ใคร่ครวญกระทำ, ผู้ทำอย่างใคร่ครวญ
นิสามก : ค. ผู้ใคร่ครวญ, ผู้ตั้งใจฟัง, ผู้ตั้งใจ
ปฏิสงฺขา : ๑. อิต. การพิจารณา;
๒. กิต. พิจารณาแล้ว, ใคร่ครวญแล้ว
ปฏิสงฺขาน : นป. การพิจารณา, การใคร่ครวญ, การไตร่ตรอง
ปวิจย : ป. การสอบสวน, การตรวจสอบ, การพิจารณา, การใคร่ครวญ
วิกปฺป : ป. การใคร่ครวญ, การกำหนด, การให้, การฝาก
วิจาร : ป. การไตร่ตรอง, การใคร่ครวญ, การตรวจตรา
วินิจฺฉย : ป. การตัดสิน, การชี้ขาด, การใคร่ครวญ
สูปธาริต : กิต. ใคร่ครวญดีแล้ว
อนิสมฺมการี : ค. ผู้ไม่ใคร่ครวญแล้วทำ, ผู้ทำงานโดยไม่รอบคอบ
อนุปธาเรตฺวา : กิต. ไม่ใคร่ครวญแล้ว, เพิกเฉยแล้ว
อนุวิจาร : ป. การไตร่ตรอง, การพิจารณา, การใคร่ครวญ
อภิโยคี : ป. ผู้ปฏิบัติ, ผู้ประกอบความเพียร, ผู้ใคร่ครวญ
อสงฺขาต : ค. ไม่ได้พิจารณา, ไม่ได้ใคร่ครวญ
อสมเปกฺขน : นป., อสมเปกฺขณา อิต. การไม่เพ่งพิจารณา, การไม่ใคร่ครวญ
อุปธารณา : อิต. การเข้าไปทรงไว้, การใคร่ครวญ, การไตร่ตรอง