จาเวติ : ก. ทำให้เลื่อน, ทำให้พ้น, ทำให้หลุดไป, พราก, ไล่
ปนุทติ : ก. บรรเทา, ไล่, ขับออก, ดัน, ละ
อนุพนธฺ : (วิ.) ไม่กลับตามปกติ, ไล่, ไล่ตาม, ติดตาม, ติดต่อเกี่ยวเนื่อง.ส.อนุพนฺธ.
กากุฏเฏปก : ค. ผู้แพ้วกา, ผู้ไล่กา, เด็กผู้รู้เดียงสาพอจะไล่กาได้
ทูรกนฺตน : นป. การกำจัดให้ไปในที่ไกล, การถูกขับไล่ให้ได้รับความอดสู, การทรยศต่อประเทศชาติ
นาสิตก : ค. ผู้ถูกนาสนะ, ถูกขับไล่, ถูกไล่หนี
นาเสติ : ก. ฆ่า, ประหาร, ทำลาย, ทำให้ฉิบหาย, ขับไล่
นิกฺกฑฺฒติ : ก. ฉุด, คร่า, ลาก, ดึง, ไล่หนี, ขับไล่
นิกฺกฑฺฒนา : อิต. การฉุด, การคร่า, การลากการดึง, การขับไล่
นิจฺฉุธน : นป. การโยนทิ้ง, สละเลิก, ไล่ออกไป
นิทฺธาเปติ : ก. โยนทิ้งไป, ขับไล่ออกไป
นิพฺพิสย : ค. ผู้ไม่มีที่อยู่ที่อาศัย, ผู้ถูกเนรเทศ, ผู้ถูกไล่
นิรชฺชติ : ก. อัน...ไล่ออก, ถูกทำให้สูญหาย, ถูกคลาย
นิรชติ : ก. ไล่ออก, ทำให้สูญหาย, คลาย
นิสฺสารณ : นป. การขับออกไป, การขับไล่
นีหาร : ป. การนำออก, การขับไล่; ลักษณะ, วิธี, อาการกิริยา
นุท : ค. ไล่ออกไป
นุทก : ค. ผู้ไล่, ผู้ขับ
นุทติ : ก. ขับออกไป, ไล่ออกไป
ปฏิปณาเมติ : ก. ไล่กลับ, ส่งกลับ, ขับไล่, ป้องกัน
ปฏิพาหติ : ก. ห้าม, คัดค้าน, ป้องกัน, ขัดขวาง, ขจัด, ขับไล่
ปฏิพาหน : นป. การห้าม, การป้องกัน, การขับไล่
ปฏิวินีต : กิต. (อันเขา) กำจัดแล้ว, ขับไล่แล้ว, ระงับแล้ว, ข่มไว้แล้ว
ปฏิวิเนติ : ก. กำจัด, ขับไล่, ระงับ, ข่มไว้
ปฏิวิโนทน : นป. การบรรเทา, การกำจัด, การขับไล่
ปฏิวิโนเทติ : ก. บรรเทาเฉพาะ, กำจัด, ขับไล่
ปฏิหาเรติ : ก. ให้กลับไป, กั้น, ขัดขวาง, ไล่ไป, หลีกเลี่ยง, ติดตาม
ปณามิต : กิต. (อันเขา) นอบน้อมแล้ว, ไหว้แล้ว, ประนมมือแล้ว, ขับไล่แล้ว
ปนุทิต : กิต. (อันเขา) บรรเทาแล้ว, ไล่แล้ว, ขับออกแล้ว, ละแล้ว
ปนูทก : (วิ.) ผู้บรรเทา, ผู้กำจัด, ผู้ขับไล่. ปปุพฺโพ, นุทฺ เปรเณ, ณฺวุ.
ปพฺพาชน : (นปุ.) การขับไล่, การเนรเทศ. ปปุพฺโพ, วชฺ คติยํ, ยุ, ทีโฆ.
ปพฺพาชนิย : ค. ซึ่งเนื่องด้วยการขับไล่, ผู้ควรถูกขับไล่
ปพฺพาชนิยกมฺม : นป. ปัพพาชนียกรรม, กรรมที่สงฆ์กระทำแก่ภิกษุผู้ควรถูกขับไล่, การลงโทษด้วยการขับไล่จากอาวาส
ปพฺพาชนียกมฺม : (นปุ.) กรรมอันสงฆ์พึงทำ แก่ภิกษุผู้อันสงฆ์พึงขับไล่, กรรมอันสงฆ์ พึงทำแก่ภิกษุผู้มีอธิกรณ์อันสงฆ์พึงขับไล่, การขับไล่, ปัพพาชนียกรรม ชื่อกิจที่สงฆ์ พึงทำแก่ภิกษุผู้ประทุษร้ายตระกูลหรือ ประพฤติลามกให้ออกไปเสียจากหมู่ (วัด) ทำด้วยวิธีญัตติจตุตถกรรม. ไตร. ๖.
ปพฺพาชิต : (ปุ.) การให้ออกไป, การขับไล่.
ปพฺพาเชตาย : (วิ.) ผู้ควรเพื่ออันสงฆ์ขับไล่, ผู้ ควรขับไล่. วิ. ปพฺพาเชตุ อรหตีติ ปพฺ พาเชตาโย. ราย ปัจ. โมคฯ ณาทิกัณฑ์ ๗๗.
ปพฺพาเชติ : ก. ๑. ให้ออกไป, ขับไล่, เนรเทศ;
๒. ให้บวช, ให้การบรรพชา
ปวาฬฺห : ค. ซึ่งนำไป, ซึ่งไล่ไป, ซึ่งลากไป, ซึ่งนำออก
ปาชน : นป. การขับไป, การไล่ไป; ปฏัก
เปตก : (ปุ.) สุนัขอันนายพรานส่งไป, สุนัขไล่เนื้อ.
พฺยปคต : ค. จากไป, ไล่ไป, ดันถอยไป
มกสวีชนี : (อิต.) ไม้ปัดยุง, แซ่ไล่ยุง.
อติพาเหติ : ก. ไล่ไป, ขับไป, ลากไป
อนิกฺกฑฺฒนา : อิต. การไม่ไล่ออก, การไม่คร่าออก
อนุธาวติ : ก. วิ่งตาม, วิ่งไล่
อนุธาวี : ค. ผู้ไล่ตาม, ผู้วิ่งตาม
อปนามน : นป. การเนรเทศ, การไล่ออก
อปนุชฺช : นป. การขับไล่, การเนรเทศ
อปนุทติ : ค. บรรเทา, ผลักดัน, ไล่ออก
อปนุทิตุ : ป. ผู้ขับไล่, ผู้เนรเทศ