อุฏฐาตุ : ป. ผู้ลุกขึ้น, ผู้มีความขยันหมั่นเพียร
อุฏฺฐา ตุ : (วิ.) ผู้ขยัน
อุตฺตาสวนฺตุ : ค. มีความสะดุ้ง, มีการหวาดผวา
อุตุปริณามช : (วิ.) เกิดเพราะฤดูแปรไป.
อุตุปริสฺสย : ป. อันตรายจากฤดู, ภัยพิบัติแห่งฤดู
อุทญฺญวนฺตุ : ค. มีน้ำมาก
อุปทสิตุ : ค. ผู้แสดง
อุปนีหาตุ : กิต. เพื่อให้นำมา
อุปฺปชฺชิตุ : ป. ผู้บังเกิดขึ้น, ผู้อุบัติ
อุปฺปาเทตุ : ป. ผู้ผลิต, ผู้สร้าง
อุปฺปาเทตุ : อ. (ปฐ., จตุ.) การผลิต; เพื่อผลิต, เพื่อทำให้เกิดขึ้น
อุปมาตุ : (อิต.) หญิงพี่เลี้ยง, นางนม, แม่นม (กึ่งแม่).
อุปหตฺตุ : ป. ผู้นำมา
อุพฺเพชตุ, - เชตุ : ป. ผู้ตกใจกลัว, ผู้สะดุ้ง
อูสวนฺตุ : ค. มีรสเค็ม, ที่มีดินเค็ม
โอชวนฺตุ : ค. มีโอชะ, มีรสอร่อย, มีน้ำหล่อเลี้ยง
คฬ :
ป. หยาด; ปม; ขอ; ดู คล ด้วย เตมาส : (นปุ.) หมวดสามแห่งเดือน, หมวดแห่งเดือนสาม, ไตรมาส ( สามเดือน ), ดู วิ. ที่ศัพท์ เตปิฏก(นปุ.) เทียบ.
ธุมเกตุ :
(ปุ.) ดาวหาง, ดาวตก, ไฟ, ดู ธูมเกตุ ด้วย. ธุรวาทหี : (ปุ.) สัตว์ผู้นำไปซึ่งแอก, ฯลฯ, สัตว์ผู้นำไปซึ่งของหนัก, ฯลฯ, โคใช้งาน, วัว, ควาย, ดู ธมฺมจารี ประกอบ. ธุร+วหฺ+ ณี ปัจ.
ธุลี : (อิต.) ผง ละออง, ฝุ่น, ดินปืน. ธุ วิธุนเน, ลิ, ทีโฆ, หรือไม่ทีฆะ โดยลง อี อิต. ก็ได้, ดู ธูลี.
มณฺฑิร :
(ปุ. นปุ.) เรือน, เรือนหลวง, นคร, เมือง, เมืองหลวง, กรุง, ที่อยู่, มณเฑียร, ดู มนฺทิร ด้วย. เหตุเย : (ปุ.) เพื่ออันมี, เพื่ออันเป็น. หู สตฺ ตายํ, ตุ ํ หรือ เ ตฺว เป็น ตุเย อู เป็น เอ.
อนารต : ดู อนาวรต
กฏุกวิปาก : ค. ดู กฏุกปผล๒
กฏุมฺพ :
(นปุ.) ทรัพย์ กุฏมฺ วตฺตเน. โพ แปลง อุ ที่ กุ เป็น อ แปลง อ ที่ ฏ เป็น อุ. ดู กุฏุมฺพ ด้วย.