ผนฺทิตตฺต :
นป. ดู ผนฺทน๑ ผลคณฺฑ :
(ปุ.) ช่างไม้. ดู ปลคณฺฑ ด้วย. ผาสุฬา, ผาสุฬี :
อิต. ดู ผาสุกา ผาฬน : (นปุ.) ดู ผาลน.
ผุสฺสราค : (ปุ.) ดู ปุสฺสราค.
พกุล :
(ปุ.) ไม้พิกุล, ต้นพิกุล. ดู วกุล ด้วย. พฺรหฺมจารี : (วิ.) ผู้ประพฤติซึ่งธรรมอันประเสริฐ. วิ. พฺรหฺมํ จรตีติ พฺรหฺมจารี. ณี ปัจ. ผู้ประพฤติพรหมจรรย์ วิ. พฺรหฺมจริยํ จรตีติ พฺรหฺมจารี. ผู้ประพฤติพรหมจรรย์โดยปกติ, ฯลฯ. คำแปลและ วิ. อีก ดู ธมฺมจารี เทียบ.
พลาหก :
(ปุ.) เมฆ. ดู วลาหก ด้วย. พหุก :
๑. ป. กุ้ง;
๒. ค. ดู พหุ พหุลีกต : (วิ.) อัน...กระทำแล้วให้เป็นไปมาก, กระทำให้มากแล้ว, กระทำแล้วๆ เล่าๆ, กระทำเนืองๆ, กระทำให้มาก. วิ. พหุลํ กตนฺติ พหุลีกตํ. พหุล+กต อี อาคม รูปฯ ๓๒๘. คำอธิบายความหมาย พหุลีกต ดู ไตรฯ๓๑ ข้อ ๕๓๖.
พาณิช : (ปุ.) คนค้าขาย, พ่อค้า. ดู วาณิช.
พาน : (นปุ.) เครื่องร้อยรัด, ตัณหา. ดู วาน.
พานร : (ปุ.) ลิง. ดู วานร.
พาสุกี : (ปุ.) พญางู, พญนาค. ดู วาสุกี.
พาหน :
(นปุ.) วัตถุเป็นเครื่องนำไป, ยาน. ดู วาหน ด้วย. พิสาล : (วิ.) ใหญ่, กว้าง, กว้างขวาง, แผ่ไป, งาม, ไพศาล. ดู วิสาล.
พิฬาร พิฬาล : (ปุ.) เสือปลา, แมว. พลฺ พิลฺ ธาตุ แปลง ลฺ เป็น ฬฺ. ดู พิลาล.