ปารุปติ : ก. ปกปิด, นุ่งห่ม, ซ่อน
ปารุปน : นป. การนุ่งห่ม, ผ้าห่ม, เสื้อคลุม
ปารุสก : นป. ชื่อสวนพระอินทร์
ปาเรติ : ก. เจาะ, ไช, แทง
ปาเรรก : ป. ดาบ
ปาโรห : ป. รากไม้ที่ย้อยลงมาจากกิ่ง (เช่น ต้นไทร)
ปาลิก : ค. มีลวดลายอันสวยงาม
ปาลิคุณฺฐิม : ค. พัวพัน, ปกคลุม, หุ้มห่อ
ปาลิจฺจ : นป. ผมหงอก
ปาลิต : ค. อันเขาคุ้มครองรักษาแล้ว
ปาลิ, ปาฬิ : อิต. แถว, แนว, สะพาน; ระเบียบ, แบบแผน; คัมภีร์ชั้นพุทธพจน์, ภาษาที่ใช้เขียนพระพุทธพจน์
ปาลิภทฺทก : ป. ไม้ทองหลาง, ไม้ทองกวาว
ปาลิวณฺณนา : อิต. อรรถกถาบาลี, คำอธิบายพระไตรปิฎก
ปาเลติ : ก. เฝ้ารักษา, เลี้ยงดู, คุ้มครอง
ปาวน : นป. การฝัด (แกลบเป็นต้น)
ปาวา : อิต. เมืองหลวงของแคว้นมัลละ; เสื้อคลุม; ต้นมะม่วง
ปาวาริก : ป. คนขายผ้า
ปาวาฬ : ป. ผม
ปาสก :
๑. นป. ดู ปาส๒. ป. ลูกเต๋า, ลูกบาศก์, คะแนน, คานประตู ปาสาณคุฬ : ป. ก้อนหินกลมๆ เกลี้ยงเกลาสำหรับถูตัว
ปาสาณปิฏฺฐิ : อิต. หลังแผ่นหิน, หินดาน
ปาสาณโปกฺขรณี : อิต. ชาตสระ, ที่ขังน้ำซึ่งเกิดเอง
ปาสาณมจฺฉก : ป. ปลากา, ปลาสลาด, แมวน้ำ
ปาสาณวสฺส : นป. ฝนหิน, ฝนที่เป็นหิน (ซึ่งอาฬวกยักษ์บันดาลให้ตกลงมาเพื่อทำร้ายพระโคตมพุทธ)
ปาสาณสกฺขรา : อิต. ก้อนกรวด
ปาสาท : ป. ปราสาท, ราชวัง, คฤหาสน์, เทวาลัย, เรือนสี่เหลี่ยม
ปาสาทตล : นป. พื้นปราสาท
ปาสาทิก : ค. น่ารัก, น่าเลื่อมใส, น่าพอใจ
ปาสิก : ค. มีบ่วง, เนื่องด้วยบ่วง, ซึ่งติดบ่วง
ปาสุก, ปาสุฬ : ป. ซี่โครง, โครงร่าง
ปาหุน : ค. เพียงพอ
ปาเหติ : ก. ให้ส่งไป
รตฺตปา : (อิต.) ปลิง วิ. รตฺตํ รุธิรํ ปิวตีติ รตฺตปา. รตฺตปุพฺโพ, ปา ปาเน, กฺวิ.
อมตปา : (อิต.) อมตปะชื่อของเทวดา, เทวดา.วิ.อมตํปิวนฺตีติอมตปา.อมต+ปา+ณปัจ.
กตปาตราส : (วิ.) ผู้มีอาหารอันบุคคลพึงกิน ในเวลาเช้าอันทำแล้ว วิ. ปาโต อาสิตพฺ โพติ ปาตราโส. อ ปัจ. กัมมรูป กัมม สาธนะรฺ อาคม. กโต ปาตราโส เยน โส กตปาตราโส.
กปฺปาสิก : (ไตรลิงค์) ผ้าอันบุคคลทอด้วยฝ้าย, ผ้าฝ้าย, ผ้าด้าย. กปฺปาสผลวิการตฺตา กปฺปาสิกํ. ณิก ปัจ.
กรปาลิกา : (อิต.) กรปาลิกา ชื่อดาบชนิดหนึ่ง, เขน (เครื่องป้องกันศัตรา). วิ. กรํ ปาลย ตีติ กรปาลิกา. ณฺวุ ปัจ. อิ อาคม อาอิต. ส. กรปาลิกา ว่า คทา กระบี่.
กุลปาลิกา : (อิต.) หญิงควรแก่ตระกูล, ลูกสาว- ผู้เชื่อฟัง, ลูกสาวผู้ปฏิบัติตามธรรมของ ตระกูล, ลูกสาวผู้รักษาตระกูล. วิ. กุลํ ปาเลตีติ กุลปาลิกา. กุลสทฺทุปฺปทํ, ปาลฺ รกฺขเณ, ณฺวุ, อิอาคโม, อิตฺถิยํ อา.
จมฺปา : (อิต.) จัมปา ชื่อนครพิเศษของอินเดีย โบราณ วิ. จมนฺติ เอตฺถาติ จมฺปา จมุ อทเน, โป.
จิหณ จิหน : (นปุ.) ลักษณะ, เครื่องหมาย, เบ้า, ร้อย, ตรา, แกงได (รอยกากบาท หรือรอย ขีดเขียน ซึ่งคนไม่รู้หนังสือเขียนไว้เป็น สำคัญ). จิหฺ ลกฺขเณ, ยุ. คัมภีร์สีหฬ เป็น จิณฺห.
จีวรปารุปน : (นปุ.) ที่เป็นที่ห่มซึ่งจีวร วิ. จีวรํ ปารุปตนฺติ เอตฺถาติ จีวรปารุปนํ.
ตสฺสปาปิยสิกา ตสฺสปาปิยฺยสิกา : (อิต.) ตัสสปาปิยสิกา ชื่อวิธีระงับอาบัติอย่าง ๑ ใน ๗ อย่าง
ปริยุปาสน : (นปุ.) การนั่งใกล้. ปริ + อุปาสน ยฺ อาคม.
ปวิชฺฌติ : ก. ขว้าง, ปา, แทง, ยิง
พฺรหฺมปาริสชฺช : (ปุ.) พรหมปาริสัช ชื่อ พรหมชั้นที่ ๑ ใน ๒๐ ชั้น.
รูปารมฺมณ : นป. รูปารมณ์
อนุกมฺปา : (อิต.) ความไหวตาม, ฯลฯ.วิ.อนุปุนปฺปุนํกมฺเปติอตฺตาธารสฺสจิตฺตนฺติอนุกมฺปา.อนุปุพฺโพ, กมฺปฺ จลเน, อ, อิตฺถิ-ยํอา.ส.อนุกมฺปา.
อนุปายินี : (วิ.) อันไปตามโดยปกติวิ.อนุปยติสีเลนาติอนุปายินี.อนุปุพฺโพ, ปยฺคมเน, ณี, อิตฺถิยํอินี.มีอันเป็นไปตามเป็นปกติวิ.อนุปายิตํสีลมสฺสาติอนุปายินี.มีปกติไปตามวิ.อนุปายสีโลติอนุปายินี.