นิปฺปาเทติ : ก. ให้สำเร็จ
นิปาตก : ค. ซึ่งแบ่งออกเป็นตอนๆ
นิปาตน : (นปุ.) การตกไปโดยไม่เหลือ, ฯลฯ, ความไม่เปลี่ยนแปลง.
นิปาเตติ : ก. ให้ตก, ให้ล้ม, ให้หล่น
นิวตฺถปารุปนมตฺต : (วิ.) สักว่าผ้าอันบุคคล นุ่งแล้วและผ้าสำหรับห่ม. เป็น สัม. กัม. มี ส. ทวัน. เป็นท้อง.
ปฏิปาทก : ป. ผู้ให้สำเร็จ, ผู้จัดแจง, ผู้จัดหา; เชิง (เตียง), ที่รอง (เตียง)
ปฏิปาเทติ : ก. ให้สำเร็จ, บันดาล, มอบให้, จัดแจง, จัดหาให้
ปฏุปฺปาทน : นป. การลบ (ทางคณิตศาสตร์)
ปณิปาติก : ค. อ่อนน้อม, ถ่อมตน, ภักดี
ปทปาริปูรี : อิต. คำที่ยังบทให้เต็ม, คำเสริมบท, ได้แก่ปทปูรณะ
ปยิรุปาสน : นป., - สนา อิต. การเข้าไปนั่งใกล้, การเข้าไปคอยรับใช้, การคบหา, การเคารพนับถือ, การบูชา
ปยิรุปาสิก : ค. ผู้เข้าไปนั่งใกล้, ผู้คอยรับใช้, ผู้คบหา, ผู้บูชา
ปยิรุปาสิต : กิต. (อันเขา) เข้าไปนั่งใกล้แล้ว, ปรนนิบัติแล้ว, เคารพบูชาแล้ว
ปริปาจน : นป. ความหุงต้ม, ความเจริญงอกงาม
ปริปาเตติ : ก. โจมตี; ล้มลง; ฆ่า; เสื่อม
ปริปาเลติ : ก. รักษา, คุ้มครอง
ปสุปาลน : นป. การเลี้ยงสัตว์
ปาฏิปาทก, - ทิก : ค. (ภัตต์) ที่ถวายในวันขึ้นหรือแรม ๑ ค่ำ
ปิณฺฑปาติก : ค. ภิกษุผู้ถือการฉันอาหารที่ได้มาจากบิณฑบาตเป็นปกติ
ปิณฺฑปาติกตฺต : นป. ความเป็นแห่งภิกษุผู้ถือการฉันอาหารที่ได้มาจากการบิณฑบาต
ปิปาสิต, ปิปาสี : ค. ผู้กระหาย
ปีติปาโมชฺช : นป. ความอิ่มใจและความชื่นชูใจ
พฺยาปาทกวิตกฺก : ป. พยาบาทวิตก, การตรึกถึงความพยาบาท
ภุตฺตปาตราส : (วิ.) ผู้มีอาหารอันบุคคลพึงกินในเวลาเช้าอันบริโภคแล้ว.
ภูมิกมฺปา : อิต. แผ่นดินไหว
มธุปุปฺผปาสาท : (ปุ.) ปราสาทผึ้ง.
โลกานุกมฺปา : อิต. ความเอ็นดูต่อสัตว์โลก
วฺยาปาเทติ : ก. ให้ถึงความพินาศ
วินิปาเตติ : ก. ให้ตกไป
สนฺนิปาเตติ : ก. ให้ประชุมกัน
สปฺปายิกา : (อิต.) หญิงพยาบาล, นางพยาบาล.
สมนฺตปาสาทิก : ค. ประกอบด้วยความชอบใจโดยรอบ
สมฺปาทก : ค. ผู้จัดแจง, ผู้ตระเตรียม
สมฺปาเทติ : ก.ให้ถึงพร้อม, จัดแจง, ตระเตรียม
สมฺปาปก : ป. ผู้นำ, ผู้นำมา
สมฺปาปกเหตุ : (ปุ.) เหตุอันยังบุคคลผู้ปฏิบัติให้ถึงด้วยดี (ได้แก่มรรค ๘).
สมฺปาปน : (นปุ.) การยัง...ให้ถึงพร้อม, การยัง...ให้ถึงด้วยดี. ยุ ปัจ.
สมฺปาปุณาติ : ก. ถึง, บรรลุ
สมเวปากินี : อิต. การสนับสนุนให้ย่อยอาหารดี
สมุทฺทกปฺปาสี : (อิต.) ฝ้ายทะเล ชื่อพรรณไม้.
สิลาปาการ : ป. กำแพงหิน
สึสปา : (อิต.) ประดู่ลาย. สิสฺ ปตฺถายํ, อโป, นิคคฺหิตตาคโม.
สุปฺปารก : (นปุ.) สุปปารกะ ชื่อท่า.
เสตปาริส : (ปุ.) แคฝอย, แคขาว.
โสปานงฺค : (นปุ.) หัวบันได.
อกตปาปกมุม : (วิ.) มิใช่ผู้มีกรรมอันเป็นบาปอันทำแล้ว. นบุพ.กัม. มีวิเสสนุบุพ.กัม. และ ต.ตุล.เป็นท้อง.
อตฺตวินิปาตกมฺม : (นปุ.) การยังตนให้ตกไปโดยไม่เหลือวิเศษกรรมคือการทำลายซึ่งตน, การฆ่าตัวตาย, อัตวินิบาตกรรม.
อตปฺปา : (อิต.) เทวดาชั้นอตัปปะ
อติปาเตติ : ก. ๑. ทำชีวิตให้ตกไป, ฆ่า;
๒. ยิง (ศร)
อติปาโต : อ. เช้าตรู่, แต่เช้า