ขณติ : ก. ขุด, ถอน, ทำลาย
นิกฺขิปติ : ก. วางไว้, เก็บไว้, เลิก, ถอน, บอกคืน
กปฺปิยโวหาร : (ปุ.) ถ้อยคำอันควร, ถ้อยคำ อันสมควร, กัปปิยโวหาร คือถ้อยคำที่ควรใช้พูด ถ้อยคำที่ภิกษุใช้พูดให้เหมาะ สมแก่ภาวะไม่ผิดพระวินัย ในเมื่อต้องการให้ผู้อื่น (มิใช่บรรพชิต) ทำสิ่งหนึ่งสิ่งใด เช่นพูดว่า หญ้าข้างกุฏิรกเด็กหรือคนวัด ถอนหรือดายหญ้าให้ ภิกษุไม่ต้องอาบัติใน เพราะพรากของเขียว ดังนี้เป็นต้น.
กิฏฺฐ : (นปุ.) ข้าวกล้า คือข้าวเปลือกที่เพาะ ไว้ล่วงหน้า สำหรับถอนย้ายไปดำที่ที่ทำ เลนไว้. กฏฺ คติยํ, โฐ, อสฺสิ (แปลง อ ที่ ก เป็น อิ).
ตาลาวตฺถุตก : ค. ต้นตาลที่มีรากขาดแล้ว, ต้นตาลที่ถอนรากแล้ว
ถุนาติ : ก. ทอดถอน, คร่ำครวญ; ประกาศ, กล่างถึง, ชมเชย
เถรวาท : (ปุ.) เถรวาทชื่อนิกายของพระพุทธ- ศาสนาฝ่ายใต้ซึ่งถือพระธรรมวินัยตามมติ ของพระเถรพุทธสาวกที่ได้ทำสังคายนาไว้ คือไม่ยอมเปลี่ยนหรือถอนพระวินัย แม้ แต่ข้อเล็กน้อย.
ทาต : ค. ซึ่งถูกตัด, ซึ่งถูกถอน, ซึ่งขาด
นิฑฺฑาเปติ : ก. ให้ตัดออก, ให้ถอนออก, ให้สะสาง, ให้ถอนขึ้น
นิฑฺฑายติ : ก. ตัดออก, ถอนออก, สะสาง
นิตฺถนน : นป. การส่งเสียง, การคร่ำครวญ, การทอดถอน
นิตฺถนาติ : ก. ส่องเสียง, คร่ำครวญ, คราง, ทอดถอน
นิตฺถรก นิตฺกรณก : (วิ.) ผู้ช่วย, ช่วยเหลือ, ผู้รื้อ, ผู้รื้อถอน, ผู้ถอนออก, ผู้ถอนตน ออกจากทุกข์.
นิตฺถรณ : นป. การข้ามไป, การผ่านไป, การก้าวล่วง, การจบลง, การทำสำเร็จ; การทอดถอน, การสลัดทิ้ง
นิตฺถรติ : ก. ข้ามไป, ผ่านไป, ก้าวล่วง, จบลง, ทำสำเร็จ; ทอดถอน, สลัดทิ้ง
นิตฺถุนน : (นปุ.) การทอดถอน, การถอนใจ. นิบทหน้า ถุธาตุ นาปัจ. ประจำหมวดธาตุ รัสสะ อา เป็น อ ยุ ปัจ.
นิทฺธุน, นิทฺธุนน : นป. การกำจัด, การถอนออก, การสลัดออก
นิทฺธุนาติ : ก. กำจัด, ถอนออก, สลัดออก
นิพฺพหติ : ก. ดึงออก, ถอนออก
ปจฺจุทฺธรณ : นป. การถอนคืน
ปฏิพาหก : ค., ป. ซึ่งห้าม, ซึ่งป้องกัน, ซึ่งขัดขวาง; ยาถอน (พิษ)
ปนูทน : (นปุ.) การบรรเทา, การเคลื่อน, การถอนออก, ความบรรเทา, ฯลฯ, ยุ ปัจ. เป็น ปนุทน โดยไม่ทีฆะบ้าง.
โลจก : ค. ผู้ลาก, ผู้ดึง, ผู้ถอน
วฺยนฺตีกโรติ : ก. ยกเลิก, ถอนออก
วิกฺขมฺภ : ป. ๑. เส้นผ่าศูนย์กลางวงกลม;
๒. การข่ม, การถอนออก
วิกฺขมฺเภติ : ก. ข่ม, ถอนออกทิ้งไป
วิยูหติ : ก. ถอนออก, กระจายไป
วิยูหน : นป. การถอนออก, การกระจายไป
วิยูฬฺห : กิต. ถอนออกแล้ว
สมุคฺฆาต : ป. การถอนขึ้น
สมุคุฆาต : (ปุ.) การกำจัดเสีย, การถอนออก, การถอนออกเสีย. สํ อุ ปุพฺโพ, หนฺ หึสายํ, โณ.
สมุจฺฉินฺทติ : ก. ถอนราก, ทำลาย, ตัดขาด
สมุทฺธต : กิต. ยกขึ้นแล้ว, ถอนขึ้นแล้ว
สมุทฺธรณ : นป. การยกขึ้น, การถอนขึ้น
สมุทฺธรติ : ก. ยกขึ้น, ถอนขึ้น
สมูหต : กิต. ถอนแล้ว, เลิกแล้ว, ทิ้งแล้ว
สมูหนติ : ก. ถอน, เลิก, ทิ้ง
หีน : (วิ.) สละ, ละ, ทิ้ง, วาง, ปล่อย, เลิกถอน. หา จาเค, อิโน, ทีโฆ.
อนุตฺถุนน : นป. อนุตฺถุนา อิต. การทอดถอนใจถึง, การคร่ำครวญถึง
อนุตฺถุนาติ : ก. ๑. ยกย่อง, สรรเสริญ ;
๒. ทอดถอนใจถึง, คร่ำครวญถึง
อนุทฺธฏ : ค. ยังไม่ได้ถอน, ไม่ได้รื้อ
อนูหต : ค. ไม่ถูกถอน, ไม่ถูกขจัด
อปฺปฏินิสฺสคฺค : ป. การไม่สละคืน, การไม่ถอนคืน, การไม่ทำคืน
อพฺพหณอพฺพหน : (วิ.) เป็นเครื่องถอนออก, เป็นเครื่องชักออก.อาปุพฺโพ, วหฺปาปุณเน, ยุ, รสฺโส, พฺสํโยโค.
อพฺพหณ อพฺพหน : (วิ.) เป็นเครื่องถอนออก, เป็นเครื่องชักออก. อาปุพฺโพ, วหฺ ปาปุณเน , ยุ, รสฺโส, พฺสํโยโค.
อพฺพูฬฺหตฺต : นป. การดึงออก, การถอนออก
อภิวาหยติ : ก. ถ่ายถอน, ปัดเป่า
อสมูหต : กิต. ไม่ถูกถอนขึ้น, ไม่ถูกเพิกขึ้น
อาลยสมุคฺฆาต : (ปุ.) ความถอนขึ้นด้วยดีซึ่ง อาลัย, ความหมดกังวล, ความหมด อาลัย, ความหมดตัณหา.
อุคฺฆาต : ป. การกระทบ, การถอน