พลิ : (ปุ.) ภาษี, อากร (ค่าธรรมเนียมอย่างหนึ่งซึ่งรัฐบาลเรียกเก็บ). วิ. พลนฺติ อเนนาติ พลิ. ปาณเน, อิ.
พลี : (วิ.) มีกำลัง. พล+อี ปัจ. ตทัสสัตถิตัท.
พลิพทฺท พลิวทฺท : (ปุ.) โคมีกำลังอันเจริญ, โคใช้งาน, โคถึก (เปลี่ยว หนุ่ม), โคผู้เนื่องแล้วด้วยกำลัง, โคผู้. วิ. พลํ วทฺธยตีติ พลิวทฺโท พลิพทฺโท วา. พลปุพฺโพ, วทฺธฺ วฑฺฒนปูรเณสุ, อ. แปลง ธ เป็น ท.
พลิปุฏฺฐ : (ปุ.) กา, นกกา. วิ. พลินา ปุฏฺโฐ ภโต แปลง ตฺ เป็น ฏฺฐ ลบ สฺ หรือแปลง ต กับ สฺ เป็น ฏฺฐ.
พลิกมฺม, พลิกรณ : นป. เครื่องพลีกรรม, เครื่องสังเวยเทวดา, เครื่องบูชาภูตเทวดาและผู้ควรรับเครื่องบูชาอื่นๆ
พลิการก : ค. ผู้กระทำพลีกรรม, ผู้ถวายเครื่องสังเวย
พลิปฏิคฺคาหก : ค. ผู้รับเครื่องบูชา, ผู้รับพลีกรรม เช่น พวกพราหมณ์, ผู้เก็บภาษี
พลิมนฺตุ : ค. ผู้ได้รับพลีบูชา
พลิส พฬิส : (ปุ.) เบ็ด. พลฺ สํวรเณ, อิโส.
พลิปีฬิต : ค. ถูกเบียดเบียนด้วยภาษี, มีความเดือดร้อนเพราะถูกเก็บภาษี
พลิปุฏฺฐ : ป. นกกา, กา
พลิพทฺท, - พทฺธ : ป. วัวตัวเนื่องด้วยกำลัง, วัวมีกำลัง, วัวถึก, โคผู้
พลิพทฺธ : (ปุ.) ตุ๊กตาวัว.
พลิโภชี : (ปุ.) กา, นกกา.
พลิมุกฺข : ป. ลิง
พลิมุข : (ปุ.) ลิง, เสน.
พลิยกฺข : ป. เหยี่ยวนกเขา
พลิส : ป. เบ็ด, เบ็ดตกปลา, นกเขา
พลิสมสิกา : อิต. การเกี่ยวด้วยเบ็ด, การทรมานกายอย่างหนึ่ง
พลิสยฏฺฐิ : อิต. คันเบ็ด
พลิสาธก : ค. ผู้เก็บภาษี
พลิหรณ : นป. การรวบรวมภาษี, การเก็บภาษี
เทวตาพลิ : อิต. เทวดาพลี, พลีเพื่อเทวดา, การทำบุญอุทิศให้เทวดา, การบวงสรวงเทวดา
กพลิกา : อิต. ผ้าพันแผล
กพลิงฺการ : ป. ก้อนข้าว, คำข้าว
กพลิงฺการาหาร : ป. อาหารที่เป็นก้อนได้แก่คำข้าว
ปุพฺพเปตพลิ : (ปุ.) การบูชาแก่ญาติผู้ละไปแล้วก่อน, การบูชาแก่ญาติผู้ตายไปก่อน, เครื่องบูชาอันบุคคลทำให้ แก่ผู้ละโลกไปแล้วก่อน, เครื่องเซ่นสรวงที่กระทำให้แก่ผู้ตายไปก่อน, บุญกุศลที่อุทิศให้แก่ญาติผู้ตายไปก่อน.
เปตพลิ : (ปุ.) เครื่องบูชาอันบุคคลทำให้แก่บุคคลผู้ละโลกไปแล้ว, เครื่องเซ่นสรวงที่กระทำให้แก่ผู้ตายไปแล้ว.
พล : (นปุ.) ใบ, ใบไม้, ส่วน, ส่วนแบ่ง,ฝัก, ฝักดาบ, ท่อน, ตอน, กลีบ, กลีบดอกไม้. วิ. ทลตีติ ทลํ วิกสเน, อ. เป็น ทลฺล บ้าง ส. ทล.
ราชพลิ : ป. ราชพลี, ส่วย
วลิ : อิต. รอยพับ, รอยย่น; กลุ่มคำที่เรียกว่า ‘วลี’
สิมฺพลิ : (ปุ.) ไม้งิ้ว, ไม้งิ้วบ้าน. สพิ มณฺฑเล, อลิ, นิคฺคหิตาคโม.
พาลิสิก : (ปุ.) คนผู้จับปลาด้วยเบ็ด, พรานเบ็ด, พลิส+ณิก ปัจ. ตรัต๎ยาทิตัท.
พลจกฺก : ๑. นป. พลจักร์, ความเป็นไปหรือแผ่ไปแห่งอำนาจ;
๒. ค. ซึ่งมีอำนาจสูงสุด, มีอำนาจในการปกครอง
พลนายก : (ปุ.) บุคคลผู้นำพล, แม่ทัพ.
พลโกฏฺฐก : (นปุ.) เขตทหาร.
พลคุมฺพ : ป. แถวทหาร
พลชา : อิต. หญิงงาม; ภาคพื้น, แผ่นดิน
พลตา : อิต. ความมีกำลัง, ความมีอำนาจ
พลติ : ก. อยู่
พลทาน : นป. มีกำลัง, มีอำนาจ
พลทายี : ป. เทพผู้ให้กำลัง
พลเทว : ป. พลเทพ, เป็นชื่อของบุตรคนที่สองของนางเทวคัพภาและอุปราชชื่อสาคร
พลวาหน : นป. ทหารและยานพาหนะ, กองทัพ
พลวีร : ป. ผู้มีกำลังยิ่ง, ผู้มีกำลังมาก, ผู้เป็นเยี่ยมในทางมีกำลัง
พลหา : อิต. เสลด