กระซิบ : ก. พูดเสียงเบา ๆ เพื่อไม่ให้ผู้อื่นได้ยิน, นิยมใช้เข้าคู่กับคํา กระซุบ  เป็น กระซุบกระซิบ.
 
 กระซิบกระซาบ : ก. บอกความหรือคุยกันด้วยเสียงเบา ๆ  เพื่อไม่ให้ผู้อื่นได้ยิน.
 
 พรายกระซิบ : น. ผีพรายที่มากระซิบบอกให้ผู้ที่เลี้ยงตนรู้เหตุการณ์ ต่าง ๆ ได้แม้เกิดในที่ห่างไกล.
 
 กระซาบ : (กลอน) ก. พูดเบา ๆ เช่น ค่อยกระซาบคําเกลี้ยง. (ลอ),  นิยมใช้เข้าคู่กับคํา กระซิบ เป็น กระซิบกระซาบ.
 
 ชปโยค : [ชะปะโยก] (แบบ) น. มนตร์กระซิบ เช่น สมมุขบ่ายบูชา  ชปโยค. (เฉลิมพระเกียรติพระนารายณ์). (ส. ชปฺ + โยค).
 
 ซับซี่ : (โบ) ก. ซุบซิบพูดจากัน, กระซิบกัน.
 
 ซิบซับ : ก. พูดซุบซิบ, พูดกระซิบ.