งอแง : (V) ; be petulant ; Related:be peevish, be irritable, be tempered ; Syn:ขี้แย, ขี้อ้อน, โยเย ; Samp:น้องเล็กก็งอแงไปตามประสาเด็กๆ นั่นแหล่ะ อย่าตามใจมากนักเดี๋ยวจะเสียเด็ก

กระจองอแง : (ADV) ; vociferously ; Related:blubber, noisy, loud, boisterous ; Syn:งอแง ; Def:เสียงเด็กร้องไห้ ก่อให้เกิดความรำคาญ, ใช้เรียกลูกเล็กเด็กแดงที่ยังต้องอุ้มต้องจูงอยู่ว่า กระจองอแง ; Samp:เสียงเด็กร้องไห้กระจองอแง

แง : (ADV) ; onomatopoeia of the sound of the crying children ; Syn:แงๆ, งอแง ; Def:เสียงเด็กร้องไห้ ; Samp:ใครมาปล่อยให้ลูกร้องไห้แงอยุ่แถวนี้

กลางดึก : (ADV) ; late at night ; Related:in the dead hour of the night, in the middle of the night, deep into the night ; Syn:ตอนดึก ; Ant:หัวค่ำ, เช้า ; Def:เวลากลางคืนตอนดึก ประมาณตั้งแต่เที่ยงคืนไป ; Samp:เด็กๆ ตื่นขึ้นมาตอนกลางดึก ร้องไห้กันงอแง

กุ๋ย : (ADV) ; shame on one ; Syn:กุ๋ยๆ ; Def:เสียงร้องเยาะเย้ย พร้อมด้วยอาการกระดิกนิ้วชี้ตรงไปที่หน้าผู้ที่ถูกเย้ย ; Samp:เมื่อเด็กๆ ร้องไห้งอแง มักโดนล้อว่า กุ๋ยๆ หน้าไม่อาย ร้องไห้งอแง

เวลานอน : (N) ; bedtime ; Syn:เวลาเข้านอน ; Ant:เวลาตื่น ; Samp:เด็กๆ นั้น หากถึงเวลานอนแล้วไม่ได้นอน เขาจะร้องไห้งอแง

เงื่อง : (ADJ) ; sluggish ; Related:slothful, slow, tardy, inactive, indolent ; Syn:เชื่อง, เชื่องช้า, เงื่องๆ, เงื่องหงอย ; Ant:รวดเร็ว, ว่องไว, กระฉับกระเฉง ; Samp:เขาเป็นคนเงื่องหงอย

งอแง : ว. ขี้แย, ขี้อ้อน, (ใช้แก่เด็ก); (ปาก) รวนเร, บิดพลิ้ว; เอาใจยาก.

ร้องงอแง : ก. ร้องอ้อน (ใช้แก่เด็กเล็ก ๆ).

จู้จี้ ๑ : ก. งอแง เช่น เด็กจู้จี้, บ่นจุกจิกรํ่าไร เช่น คนแก่จู้จี้; พิถีพิถันเกินไป เช่น ซื้อของเลือกแล้วเลือกอีกจู้จี้มาก.

โยเย : ว. เกเร, เกะกะ; ร้องไห้งอแง, ขี้อ้อน, (มักใช้แก่เด็กเล็ก ๆ). ก. พูด รวนเร.

โหยกเหยก : [โหฺยกเหฺยก] ว. ไม่อยู่กับร่องกับรอย, ไม่แน่นอน, (ใช้แก่การพูด), เช่น พูดจาโหยกเหยก; โยเย, ขี้อ้อน, ร้องไห้งอแง, (ใช้แก่เด็ก) เช่น เด็กคนนี้ โยเยโหยกเหยกจริง.

ทนฺธ : (วิ.) โง่, เขลา, เงื่อง, เฉื่อย, เฉื่อยชา, เฉื่อยช้า, ช้า, ทราม. ทธิ อสีฆจาเร, อ.