docile : (ADJ) ; เชื่อง ; Related:ว่านอนสอนง่าย ; Syn:feeble, weak, weak-willed, obedient ; Ant:strong-willed, strong

domestic : (ADJ) ; เชื่อง ; Syn:tame ; Ant:wild, untamed

tame : (ADJ) ; เชื่อง (สัตว์) ; Syn:docile, domestacated ; Ant:wild

docility : (N) ; การว่านอนสอนง่าย ; Related:เชื่อง ; Syn:obedience, compliance

draggy : (ADJ) ; เชื่องช้า ; Related:น่าเบื่อ, ยืดเยื้อ ; Syn:interminable, lengthy ; Ant:shortened, abbreviated

laggard : (ADJ) ; เชื่องช้า ; Related:ชักช้า

sullen : (ADJ) ; เชื่องช้า ; Related:เฉื่อยชา ; Syn:awkward, slow-moving, sluggish

เชื่อง : (ADJ) ; tame ; Related:domesticated, docile, gentle ; Syn:ว่าง่าย, สิ้นฤทธิ์, สิ้นพยศ ; Ant:พยศ ; Samp:มันเป็นควายเชื่องแสนเชื่องยอมให้เด็กขี่หลังข้ามคลอง

เชื่อง : (V) ; be tame ; Related:domesticate, be gentle, be docile ; Syn:ว่าง่าย, สิ้นฤทธิ์, สิ้นพยศ ; Ant:พยศ ; Samp:เสือตัวนี้ถูกเลี้ยงไว้ในบ้านและคลุกคลีกับคนจนเชื่อง

เชื่องช้า : (V) ; be tardy ; Related:be slow, be inactive, be unhurried, be torpid, be lethargic ; Syn:เฉื่อย, อืดอาด, ยืดยาด, อ้อยอิ่ง, ชักช้า, ช้า ; Ant:ประเปรียว ; Samp:ดูเขาเชื่องช้าไม่รีบร้อน เหมือนกับว่าไม่สำคัญอะไร

เชื่องช้า : (ADV) ; slowly ; Related:torpidly, unhurriedly, tardily ; Syn:อืดอาด, ยืดยาด, เฉื่อย, อ้อยอิ่ง, ชักช้า, ช้า ; Ant:รวดเร็ว ; Samp:คนแก่มักทำอะไรเชื่องช้าเสมอ

เงื่อง : (ADJ) ; sluggish ; Related:slothful, slow, tardy, inactive, indolent ; Syn:เชื่อง, เชื่องช้า, เงื่องๆ, เงื่องหงอย ; Ant:รวดเร็ว, ว่องไว, กระฉับกระเฉง ; Samp:เขาเป็นคนเงื่องหงอย

หมดพยศ : (V) ; break a horse ; Related:control a horse ; Syn:สิ้นพยศ, เชื่อง ; Ant:ดื้อ ; Def:หมดอาการดื้อ หรือไม่ยอมทำตาม ; Samp:เขาสามารถปราบม้าตัวนี้ให้หมดพยศได้

เฉื่อย : (V) ; slow ; Related:decelerate ; Syn:เชื่องช้า, ช้า, อืดอาด ; Ant:รวดเร็ว, กระฉับกระเฉง ; Samp:เขาเริ่มทำงานจริงๆ จังๆ อีกครั้งหลังจากที่เฉื่อยมานาน

เชื่อง : ว. ไม่เปรียว, ที่คุ้นกับคน, (ใช้แก่สัตว์).

เชื่องช้า : ว. อืดอาด, ยืดยาด, ไม่ว่องไว.

เลี้ยงไม่เชื่อง : ก. อาการของสัตว์บางชนิดเช่นนกกระจอกแม้จะเอา มาเลี้ยงอย่างไร ๆ ก็ไม่เชื่อง, โดยปริยายหมายความว่า เนรคุณ.

ชอง : น. ชื่อชนกลุ่มน้อยเผ่าหนึ่งในตระกูลมอญ–เขมร มีมาก ทางตอนเหนือของจังหวัดจันทบุรี, เรียกตัวเองว่า สําเร หรือ ตําเหรด, เขมรเรียกว่า พวกปอร.

ทานต์ : (แบบ) ว. เชื่อง, ใจเย็น, ใจดี. (ส.).

โอกาส : ช่อง, ที่ว่าง, ทาง,เวลาที่เหมาะ, จังหวะ; ในวิธีระงับอนุวาทาธิกรณ์ มีระเบียบว่า ก่อนจะกล่าวคำโจทนา คือคำฟ้องขึ้นต่อหน้าสงฆ์ โจทก์พึงขอโอกาสต่อจำเลย คำขอโอกาสว่า “กโรตุ เม อายสฺมา โอกาสํ, อหนฺตํ วตฺตุกาโม” แปลว่า “ขอท่านจงทำโอกาสแก่ข้าพเจ้าๆ ใคร่จะกล่าวกะท่าน” ถ้าโจทโดยไม่ขอโอกาส ต้องอาบัติทุกกฏ คำให้โอกาสท่านไม่ได้แสดงไว้ อาจใช้ว่า “กโรมิ อายสฺมโต โอกาสํ” แปลว่า “ข้าพเจ้าทำโอกาสแก่ท่าน”; ภิกษุพร้อมด้วยองค์ ๕ แม้จะขอให้ทำโอกาสก็ไม่ควรทำ (คือไม่ควรให้โอกาส) กล่าวคือ เป็นผู้มีความประพฤติทางกายไม่บริสุทธิ์ มีความประพฤติทางวาจาไม่บริสุทธิ์ มีอาชีวะไม่บริสุทธิ์ เป็นผู้เขลา ถูกซักเข้า ไม่อาจให้คำตอบขอที่ซัก, องค์ ๕ อีกหมวดหนึ่งว่า เป็นอลัชชีเป็นพาล มิใช่ปกตัตตะ กล่าวด้วยปรารถนาจะกำจัด มิใช่เป็นผู้มีความปรารถนา ในอันให้ออกจากอาบัติ

มนฺถร : (วิ.) ช้า, เดินช้า, เชื่อง. ส. มนฺถร.

กูฏโคณ : ป. วัวเปลี่ยว, วัวที่ไม่เชื่อง

เฉก : (วิ.) มีฝีมือ, ฉลาด, ชำนาญ, เฉียบแหลม. ฉิทิ เทฺวธากรเณ, อ. แปลว่าเชื่อง, โง่, เขลา ก็มี. ส. เฉก, เฉกฺร.

ทนฺธายนา : อิต. ความประพฤติช้า, ความเชื่องช้า, ความงุ่มง่าม

นิพฺพิริย : ค. ซึ่งขาดวิริยะ, หมดความเพียร, ขี้เกียจ, เชื่องช้า, อ่อนแอ

ช่อง : ฉทฺทํ

รู, ช่อง : ฉิทฺทํ