ทาลน : นป. การผ่า, การแยก, การเซาะ, การแตก, การพัง, การทำลาย
ทิณฺณ : ค. ซึ่งแตก, ซึ่งทำลาย, ซึ่งแยก, ซึ่งขาดสาย
ธสก : ค. ผู้กำจัด, ผู้ทำลาย
ธสน : นป. การกำจัด, การทำลาย
ธเสติ : ก. ให้กำจัด, ให้ทำลาย
ธุต, (ธูต) : กิต. สบัดแล้ว, หวั่นไหวแล้ว, กำจัดแล้ว, ทำลายแล้ว
ธุ (ธู) นน : นป. การสบัด, การหวั่นไหว, การกำจัด, การทำลายละ (กิเลส)
นขทารณ : (ปุ.) นกผู้มีเล็บเป็นเครื่องทำลาย สัตว์อื่น, นกผู้ทำลายสัตว์อื่นด้วยเล็บ, เหยี่ยว ชื่อนกจำพวกหนึ่งมีหลายชนิด มีเล็บยาวและคม โฉบสัตว์ที่เล็กกว่ากิน เป็นอาหาร.
นสฺส : (ปุ.) ความแตก, ความทำลาย, ความสูญ, ความหาย, ความหายไป, ความตาย. นสฺ อทสฺสเน, อ, สฺสํโยโค.
นสฺสน : นป. ความพินาศ, ความฉิบหาย, ความทำลาย, สูญหาย
นาส : (ปุ.) ความตาย, ความเสื่อม, ความฉิบ หาย, ความพินาศ, ความย่อยยับ ความป่นปี้, การทำลาย, การฆ่า, การฆ่าฟัน. นสฺ อทสฺสเน, โณ. ส. นาศ.
นิคฺฆาตน : นป. การฆ่า, การประหาร, การทำลาย
นิฆ : ๑. ป. โกรธ, สับสน, วุ่นวาย, ยุ่งยาก;
๒. นป. การฆ่า, การประหาร, การทำลาย
นิฆาต : ป. ผู้ประหาร, ผู้ทำลาย, ผู้ฆ่า
นิฆาติ : อิต. การฆ่า, การทำลาย, การทำให้พินาศ
นิชฺชเรติ : ก. ทำลาย, ล้างผลาญ
นิทฺทาน : นป. การตัดขาด, การเอาออก, การโยกย้าย, การทำลาย
นิปก : (วิ.) ผู้ยังกุศลกรรมให้สุกโดยไม่เหลือ (คือมีในตนให้สมบูรณ์), ปัญญาอัน ยังกุศลธรรมให้สุกโดยไม่เหลือ. วิ นิสฺเสสโต ปาเจติ กุสลธมฺเมติ นิปโก. นิปปุพฺโพ, ปจฺ ปาเก, อ, จสฺส โก.ผู้มี ปัญญาเป็นเครื่องรักษาซึ่งตนโดยไม่เหลือ, ผู้มีปัญญาเป็นเครื่องรักษาตน,ผู้มีปัญญา รักษาตน, ผู้รักษาตนให้สิ้นจากปฏิปักษ์. นิปุพฺโพ, ปา รกฺขเณ, อ, สกตฺเถ โก.ผู้ยัง ปฏิปักษ์ให้สิ้น วิ.นิปยติปฏิกฺขนฺติ นิปโก. นิปุพฺโพ, เป โสสเน, อ, สกตเถ โก.ผู้มี ไหวพริบ,ผู้ฉลาด,ผู้รอบคอบ,ผู้มีปัญญา, ผู้มีปัญญาแจ่มแจ้ง,ผู้มีความรู้,ผู้มีความ ตรัสรู้,ผู้มีญาน, ผู้มีปัญญาทำลายกิเลส. ไตร. ๓๐/๒๑๐.
นิปฺโปฐน : นป. การตี, การโบย, การบด, การกด, การขยี้, การทำลาย
นิปฺผลิต : ค. ซึ่งแตก, ซึ่งทำลาย, ซึ่งแยกออก
นิพฺพาณ : นป. พระนิพพาน, การดับ, การทำลาย, ความสงบเย็น
นิมฺมถน : นป. การบีบ, การขยี้, การขยำ, การย่ำยี, การกด, การทำลาย
นิรุทฺธ : ค. ซึ่งดับ, ซึ่งทำลาย, ซึ่งหมดไป, ซึ่งอันตรธานแล้ว
นิโรธิก : ค. ซึ่งดับ, ซึ่งทำลาย
นิหต : กิต. ฆ่าแล้ว, ทำลายแล้ว
นิหียติ : ก. ทำลาย, เสื่อม
ปญฺจานนฺตริย : นป. อนันตริยกรรมห้า, กรรมหนักห้าประการ (ฆ่ามารดา, ฆ่าบิดา, ฆ่าพระอรหันต์, ทำพระโลหิตของพระพุทธเจ้าให้ห้อ, ทำลายสงฆ์ให้แตกกัน)
ปฏิหนน : นป. การกระทบ, การผลักไส, การกำจัด, การทำลาย
ปทร : (ปุ.) ลำธาร, ระแหง, ไม้เลียบ, กระดาน, ซอกศิลาใหญ่, ถ้ำใหญ่, การแตก, การทำลาย. ปปุพฺโพ, ทรฺ วิทารเณ, อ. เป็น นปุ. บ้าง.
ปทร ปทล : (วิ.) ทำลายซึ่งความเร่าร้อน, ทำลายซึ่งความกระวนกระวาย. ปสฺทโท ทรเถ, ทรฺ ทลฺ วา วิทารเณ, อ.
ปทารณ : นป. เครื่องทำลาย, การทำลาย, การทำให้แตกออก
ปทาร ปทาล ปทาฬ : (วิ.) ทำลาย, แตก, แยก. ปปุพฺโพ, ทรฺ ทลฺ วา วิทารเณ, โณ.
ปทาลน : นป. การทำลาย, การทำให้แตก, การทำให้พัง
ปทาลิต : กิต. (อันเขา) ทำลายแล้ว, ทำให้แตกแล้ว
ปทาลิตตฺต : นป. ความเป็นสิ่งที่ถูกทำลายแล้ว
ปทาเลติ : ก. ทำลาย, พัง, ทำให้แตก, ทลาย
ปทาเลตุ : ป. ผู้ทำลาย
ปทูสิต : กิต. (อันเขา) ประทุษร้ายแล้ว, ทำร้ายแล้ว, ทำลายแล้ว, ทำให้เสียหายแล้ว
ปธส : ป. การกำจัด, การทำลาย, การทำร้าย, การปล้น
ปธสิย : ค. ซึ่งอาจถูกจำกัด, ซึ่งทำลาย, ซึ่งปล้น, ซึ่งข่มขืนได้
ปภิชฺชติ : ก. แตก, หัก, สลาย, พัง, แยกออก, ถูกทำลาย
ปภินฺทติ : ก. ทำลาย, ทุบ, ผ่า, แบะออก
ปเภท : (ปุ.) การแยกออกเป็นส่วน, การแยก ออกเป็นส่วน ๆ, การแตก, การทำลาย, ความแตกต่าง, ความต่างกัน, ชนิด, อย่าง, แผนก, ส่วน. ปปุพฺโพ, ภิทิ ทฺวิธากรเณเภ- เท จ, อ. ส. ปฺรเภท.
ปมาย : กิต. ประมาณแล้ว, วัดแล้ว, ย่ำยีแล้ว, เหยียบย่ำแล้ว, ทำลายแล้ว
ปริธสก : ค. ผู้ทำลาย, ผู้ขจัด
ปริภินฺน : กิต. ทำลายแล้ว, แตกแล้ว
ปลุคฺค : กิต. พังลงแล้ว, ทะลายแล้ว, ทำลายแล้ว
ปลุชฺชน : นป. การพังลง, การทลาย, การทำลาย
ปหีน : ค. ถูกละทิ้งแล้ว, ซึ่งถูกทำลายแล้ว
ปาณวธ : ป. การทำลายชีวิต, การฆ่าสัตว์