ธุรนิกฺเขป : ป. การเลิกงาน, การทอดทิ้งธุระ, การสลัดแอก
ธุรสมฺปคฺคาห : ป. การยึดมั่นในภาระธุระ, การยึดมั่นในหน้าที่การงาน, การไม่ทอดทิ้งธุระหน้าที่
นิกฺกุชฺช : ค. คว่ำ, ไม่หงาย, โค่น, โยนทิ้ง
นิกุชฺช : ค. คว่ำ, ไม่หงาย, โยนทิ้ง
นิจฺฉุทฺธ : ค. อัน...ทิ้งแล้ว, ถูกสละแล้ว
นิจฺฉุธน : นป. การโยนทิ้ง, สละเลิก, ไล่ออกไป
นิตฺถรณ : นป. การข้ามไป, การผ่านไป, การก้าวล่วง, การจบลง, การทำสำเร็จ; การทอดถอน, การสลัดทิ้ง
นิตฺถรติ : ก. ข้ามไป, ผ่านไป, ก้าวล่วง, จบลง, ทำสำเร็จ; ทอดถอน, สลัดทิ้ง
นิทฺธาเปติ : ก. โยนทิ้งไป, ขับไล่ออกไป
นิพฺพสน : ค. ผ้าที่ใช้แล้ว, ผ้าที่เขาทิ้งแล้ว, ผ้าบังสุกุล
นิรตฺต : ค. ไม่มีอัตตา, ไร้ตัวตน, ไม่มีตน; ถูกทอดทิ้ง, ถูกละทิ้ง
นิรสฺสติ : ก. ทิ้ง, ทอดทิ้ง, ละทิ้ง
ปฏินิสฺสคฺค : ป. การสละคืน, การสลัดทิ้ง, การละเลิก
ปฏินิสฺสคฺคี : ค. ซึ่งสละคืน, ซึ่งสลัดทิ้ง, ซึ่งละเลิก; ซึ่งสละได้ (ยากหรือง่าย)
ปฏินิสฺสชฺชติ : ก. สละคืน, สลัดทิ้ง, ละเลิก
ปฏินิสฺสฏฺฐ : กิต. (อันเขา) สละคืนแล้ว, สลัดทิ้งแล้ว, ละเลิกแล้ว, สละแล้ว
ปวิชฺฌติ : ก. ขว้าง, ปา, แทง, ยิง
ปวิชฺฌน : นป. การขว้าง, การปา, การแทง, การยิง
ปวิทฺธ : ค. ขว้างไป, ซัดไป, เลิก, ละทิ้ง
ปหียติ : ก. ถูกทอดทิ้ง, อันเขาสละ, จากไป, ตาย
ปาตี :
๑. อิต. ดู ปาติ๒. ค. ผู้ทำให้ตกไป, ผู้ขว้าง, ผู้ปา, ผู้ยิง ริญฺจติ : ก. ทอดทิ้ง, ละทิ้ง, ปล่อย
วิกฺขมฺเภติ : ก. ข่ม, ถอนออกทิ้งไป
วิราเชติ : ก. ทอดทิ้ง, เคลื่อน, ทำลาย
สมย : (ปุ.) ขณะ, ครั้ง, ครา, คราว, หน, กาล, เวลา, ฤดู, โอกาส. วิ. สํ ปุนปฺปุนํ เอติ อยติ วาติ สมโย. สํปุพฺโพ, อิ อยฺ วา คติยํ, อ. การได้, การถึง, การเห็น, ความเห็น, ลัทธิ, มติ, ทิฏฐิ, ความพร้อมเพรียง, ความพร้อมเพรียงแห่งเหตุ, การณะ, เหตุการประชุม, หมวด, หมู่, กอง, คณะ. วิ. สมนฺตโต อยนํ คติ สมโย. การแทงตลอด, ฯลฯ. วิ. สํสุฎชุ สมฺมา วา อวิปริตากาเรน อยิตพฺโพ ญาตพฺโพติ สมโย. การละ, การสละ, การทิ้ง, การปล่อย, การวาง. ส. สมย.
สมูหต : กิต. ถอนแล้ว, เลิกแล้ว, ทิ้งแล้ว
เสเสติ : ก. ลาไป, จากไป, ทิ้งไป
อกฺขิตตฺ : ๑. ค. ซึ่งไม่ถูกกระทบ, ซึ่งไม่ถูกขว้าง ;
๒. ค. ซึ่งไม่ถูกดูถูก
อนุกฺขิปติ : ก. ซัดไป, ปาไป, ขว้างไป
อนุกฺเขป : ป. การซัดไป, การขว้างไป
อปกสฺสนา : อิต. การฉุดไป, การขว้างไป
อปวหติ : ก. นำไปปราศ, ขับไป, ถูกขว้างไป, ถูกปฏิเสธ
อปวิทฺธ : กิต. ถูกขว้างไป, ถูกปฏิเสธ
อโปหน : นป. การสละ, การทิ้ง, การขจัด, การบำบัด
อพฺภตีต : ค., กิต. ล่วงไป, ก้าวล่วง, ละเมิด, ทอดทิ้ง
อภิสมย : (ปุ.) การถึงพร้อมเฉพาะ, การตรัสรู้-พร้อมเฉพาะ, การตรัสรู้, การตรัสรู้ซึ่งธรรมการบรรลุ, การบรรลุธรรม, การละ, การทิ้ง, การปล่อย, การวาง, ความถึงพร้อมเฉพาะ, ฯลฯ, คราวอันยิ่ง, กาลอันยิ่ง.อภิสํปุพฺโพ, อยฺ อิวา คมเน, อ. ตรัสรู้ได้ด้วยอะไร?ตรัสรู้ได้ด้วยจิตที่เป็นปัจจุบันและด้วยญาณในขณะโลกุตตรมรรค.ไตร.๓๑/๖๐๒.
อวกฺขลิต : กิต. ล้างออกแล้ว, นำออกแล้ว, ทิ้งแล้ว
อวกฺขิปติ, (โอกฺขิปติ) : ก. โยนลง, ขว้างลง, สำรวม, คุ้มครอง
อวกฺขิปน : นป. การขว้างลง, การใส่ลง, การบรรจุลง
อวกฺเขป : (วิ.) ขว้างลง, ขว้างลงไป, โยนลง, โยนลงไป, ซัดลง, ซัดลงไป.อวปุพฺโพ, ขิปฺเขปเน, อ.
อวกโรติ : ก. ทำให้เสื่อม, ดูหมิ่น, สลัดทิ้ง
อวกิริย : ๑. กิต. เกลี่ยแล้ว, โปรยแล้ว
๒. ค. ทิ้ง, ถูกสลัดทิ้ง, น่าชัง
อวหียติ : ก. ถูกทอดทิ้ง, ล้าหลังอยู่
อวิปฺปวาส : ๑. ป. การไม่อยู่ปราศจาก, ความตั้งใจ ;
๒. ค. ซึ่งไม่ทอดทิ้ง, ตั้งใจ, กระตือรือร้น
อเวกฺขิปติ : ก. ทิ้งหรือหย่อนเท้าลง, กระโดด
อาสุมฺภติ : ก. โยนลง, ทิ้งลง
อีรณ : (วิ.) ขว้าง, ซัด, โยน, เคลื่อนไหว. อีรฺ เขปเน, ยุ.
อุกฺกลาป : ค. ของที่ต้องกวาดทิ้ง, ของสกปรก, ของปฏิกูล
อุกฺเขฏิต : กิต. ถ่มน้ำลายแล้ว, สลัดทิ้งแล้ว; สะดุ้งแล้ว
อุชฺฌติ : ก. ทอดทิ้ง, ปัดออก, เช็ดออก