เหยา : [เหฺยา] ก. ยั่วให้โกรธ.
ยักยี่ยักเหยา : [เหฺยา] ก. พูดเซ้าซี้จะเอาให้ได้.
หยักเหยา : [หฺยักเหฺยา] ก. จู้จี้, รบกวน.
เหย : [เหฺย] ว. เบ้ (ใช้แก่หน้า).
กระแหย่ง : [-แหฺย่ง] ว. อาการปีนขึ้นอย่างพลั้ง ๆ พลาด ๆ. ก. คะยั้นคะยอ เช่น มาหยักเหยาเซ้าซี้กระแหย่งชาย. (รามเกียรติ์ ร. ๑).
Royal Institute Thai-Thai Dict : เหยา, more results...